INHOUD DE PAAP VAN GRAMSCHAP
REGISTER
HOME CUBRA

Raak, Cees van
Raak, Johan van

Radbouds, Rud.
Reijnders, fr. Joseph
Renders, Hans
Rhys, Jean

Rietman, Hélène

Rijen, Henk van

Rijnen, Toon

Rijswijk, Henk van
Rijthoven, Jan van

Rijzende Zon, Antiquariaat De
Rinsema, Evert
Robben, Cees

Robben, G.C.
Robben, Jan
Roeping
Rombouts, fr. Sigebertus
Roos, Arjen / Uitgeverij Blad & Boek

Roosen, Frank
Roosmalen, Kees van
Roothaert, mr. Anton

Rossieau, fr. Henricio


© Ronald Peeters 1992-2015 & Ed Schilders & Stichting Cultureel Brabant 2015-2016


 

A

B

C

D

E

F

G

H

I

J

K
L
M
N

O

P
R
S
T

U

V

W

 

Ronald Peeters & Ed Schilders

Cees van Raak - Henricio Rossieau


Raak, Cees van

 

Ronald Peeters. Foto: Jan Stads

 

Bibliotheek Midden Brabant. Cees van Raak, geportretteerd als stadsdichter door Ivo van Leeuwen.


Cees van Raak, geboren op 17 juli 1954 te Tilburg, studeerde Nederlands en geschiedenis aan het Mollerinstituut in Tilburg. In 1991 publiceerde hij Verstilde stad
(jrg. 9, nr. 3, sept. 1991). De oude begraafplaatsen van Tilburg, als themanummer van Tilburg. Tijdschrift voor geschiedenis, monumenten en cultuur.
Tussen 1984 en 1986 schreef hij een viertal gedichtenbundels, Janus (1984), Jazz voor arm Tilburg (1984), Chronos (1985) en Stad (1986), die hij in eigen beheer uitgaf. Onder het pseudoniem Cees Verraak publiceerde hij bij uitgeverij Opwenteling te
Eindhoven De dichter en ik (1988). Hierin staat het gedicht 'Schaduw'

 

Schaduw

Ik groet mijn schaduw en
samen zetten wij ons neer.
Wij bespreken mijn dromen
en dobbelen om woorden.
Ik kus mijn schaduw. Wij
wensen elkaar goedenacht en
spreken af op dezelfde tijd.

 

Diverse tijdschriften namen werk van hem op, zoals Naar Morgen, Leydraden (literair tijdschrift Goirle), Teken, Brabantia, Dietsche Warande & Belfort, De Tweede Ronde, en Maatstaf. Ook als organisator is Cees van Raak actief op literair gebied. Hij was onder meer initiatiefnemer en presentator van de Nacht van de poëzie te Oisterwijk (1982), welke manifestatie thans nog wordt gehouden onder de naam Nacht van het boek.
juli 2001

Gedichtenbundels: Godinnen en andere vrouwen (Tilburg, Saudade Press, 1995), Kiosk (Oss, Reinart Edities, 1997) en Calepin (2000). Funeraire boeken: Heden vredig ontslapen. Funeraire geschiedenis van het huis Oranje-Nassau (Thoth, 1995) en Dodenakkers. Kerkhoven, begraafplaatsen, grafkelders en grafmonumenten in Nederland (Amsterdam, De Arbeiderspers, 1995).

november 2001

Schreef het Cultureel Lexicon Tilburg 1945-2000 (Tilburg, Uitgeverij Vidya, 2001). Gastredacteur van de Maatstaf-special over Brabant (nr. 10, jrg. 44, december 1996). Samensteller van Engel in de rei der martelaren. Poëzie voor Marietje (Tilburg, 1996), November. Bloemlezing Brabantse dichters (Uden, 1997) en De poëzie lacht op straat. Gebeitelde gedichten in Tilburg (Tilburg, 1999). Redacteur van het tijdschrift Doodgewoon (1994-1997). Hij is secretaris van de Stichting Brandon Pers (vanaf 1992) en van de Stichting Volzin (vanaf 1995), en sinds maart 2001 redacteur poëzie van de website Cultureel Brabant (CUBRA).
Zie voor meer bio- en bibliografische gegevens, met name na 1992, de website van CUBRA (Cultureel Brabant).

18 maart 2016

- Mede-organisator van de eerste Nacht van de Poëzie in Oisterwijk, 1982.

- Mede-organisator Tilburg Literair (1992, 1994, 1995, 1996, 1997).

- Redacteur van Doodgewoon, tijdschrift over de dood, 1994-1997.

- Mede-oprichter Stichting Volzin (1995), secretaris tot 2007.

- Maatstaf - gastredacteur van een speciaal Brabant-nummer; nummer 10, jaargang 45, december1996.

- Mede-organisator Tuin der Letteren (2000, 2001).

- Mede-organisator KunstDichterBij (Mariastraat, Tilburg, 2002).

- Literatuurprijs Hilvarenbeek in 2002.

- Leem, toneelstuk; tekst Yvonne Né en Cees van Raak; uitvoering Yvonne Né en Cees van Raak, muziek Peter Hofland. Prisma-festival 'De Kunst van het Onvolmaakte', Biezenmortel, september 2004.
-
Hoe maak je liefde, vier gedichten, met beeldend werk van Harry Vlamings, oplage 15 Romeins genummerde exemplaren en vijf exemplaren A-E, hors commerce, Tilburg, juli 2005.

- TIEN -  tien gedichten van Cees van Raak met tien gravures Harry Vlamings (oplage 30 exemplaren, waarvan 10 hors commerce) Tilburg, 2011.

- Plano: met een houtsnede van Reinoud van Vught en een gedicht van Cees van Raak; Vermijspers, Tilburg, 2016.

Schriftelijke mededelingen Cees van Raak, maart 2016

  Cees van Raak

Tijdelijk gedicht van stadsdichter Cees van Raak op nieuwbouw aan het Besterdplein, 2009. Foto: Cees van Raak.
 

 Cees van Raak op CuBra

Cees van Raak over trottoirpoëzie (Tilburg Tijdschrift)

Ronald Peeters over de trottoirpoëziew bij Van Raak (Tilburg Tijdschrift)

Cees van Raak over Frank Valkenier en de Brandon Pers

Rob van Putten over Het Wilhelminapark van Tilburg (Tilburg Tijdschrift)

Ronald Peeters & Ed Schilders

 

 

  

 

 

 

 

 

 

Het doosje van het verleden. Vouwblad (binnenzijde boven). Uitgave Comité 4 mei, 1998.

WorldCat; aangepast 16 maart 2016

Raak, Cees van. 1985. Chronos. Tilburg: Cees van Raak.

Raak, Cees van. 1986. Stad: (acrostichon). Tilburg: [Cees van Raak].

Verraak, Cees. 1988. De dichter en ik. Eindhoven: Opwenteling.

Raak, Cees van. 1991. Verstilde stad: de oude begraafplaatsen van Tilburg. Tilburg: Stichting tot Behoud van Tilburgs Cultuurgoed.

Gedenkbeelden. 1993. Utrecht: Memento.

Verraak, Cees. 1995. Godinnen en andere vrouwen. Orvelte: Pro Graph.

Raak, Cees van. 1995. Heden vredig ontslapen: funeraire geschiedenis van het huis Oranje-Nassau. Bussum: Thoth.

Raak, Cees van. 1995. Dodenakkers: kerkhoven, begraafplaatsen, grafkelders en grafmonumenten in Nederland. Amsterdam [etc.]: De Arbeiderspers.

Raak, Cees van. 1997. Toonwoord. Tilburg: Stichting Volzin.

Raak, Cees van, and Bas Tol. 1997. November: bloemlezing Brabantse dichters. Uden: Hoenderbossche Verzen.

Raak, Cees van. 1999. De poëzie lacht op straat: gebeitelde gedichten in Tilburg. Tilburg: Syntax.

Raak, Cees van. 2000. Over jou. Eindhoven: Plint.

Raak, Cees van. 2000. Calepin: gedichten. Uden: Hoenderbossche Verzen.

Raak, Cees van. 2001. Cultureel lexicon Tilburg, 1945-2000. Tilburg: Vydia.

Raak, Cees van. 2002. In den Schijff: begraafplaats binnenstad Tilburg. Nijmegen: WLP/Vidya.

Raak, Cees van. 2003. Vorstelijk begraven en gedenken: funeraire geschiedenis van het huis Oranje-Nassau. Bussum: THOTH.

Raak, Cees van. 2004. Vijftien bij vijftig. Tilburg: Brandon Pers.

Raak, Cees van, and Martje Ingenhoven (fotografie). 2004. Over de grens. Tilburg: Wolf/Vidya.

Raak, Cees van. 2005. Van godshuis tot De Poorten: geschiedenis van de Hasseltse kerk. Tilburg: Ondernemingsvereniging De Hasselt.

Raak, Cees van. 2006. Stadslezen: teksten op straat in Tilburg. Tilburg: Stadsmuseum Tilburg.

Raak, Cees van. 2008. Cultureel lexicon Tilburg, 1945 - 2008. Oisterwijk: Wolf Publishers.

Raak, Cees van. 2008. Langs vorstelijke grafsteden: de laatste rustplaatsen van het huis Oranje-Nassau. Amsterdam: Pearson Lifestyle.

Doremalen, Henk van, and Cees van Raak. 2009. Kunst en cultuur. De Kleine Geschiedenis Van Tilburg. Zwolle: Waanders.

Kense, Frans, Henk van Doremalen, Cees van Raak, and Paul Seelen. 2009. Groot Tilburgs quizboek: duizend-en-één vragen over Tilburg, Berkel-Enschot en Udenhout. [S.l.]: PS Productions.

Raak, Cees van, Wil van Dusseldorp (fotografie). 2010. Het Wilhelminapark van Tilburg. Oisterwijk: Wolf publishers.

Raak, Cees van. 2011. Ramscheut: gedichten voor Tilburg. Tilburg: Brandon Pers.

Gesink, Anjès, and Cees van Raak (voorwoord). 2011. Hommage: zes fotografen geïnspireerd door Schouwburg Tilburg. [Tilburg]: Pix4profs.

Raak, Cees van. 2013. Reiswieg: escapades door tijd en ruimte. Tilburg: Brandon Pers.

 

Raak, Johan van (januari 2015)


Johan van Raak is het pseudoniem van Henk van Raak, geboren op 10 oktober 1952 te Tilburg, een broer van dichter Cees van Raak, studeerde Nederlands en geschiedenis aan het Mollerinstituut in Tilburg. In 1981 verscheen zijn eerste dichtbundel Stilstand ontzegd bij uitgeverij Henk Vos in Voorburg. Hij publiceerde enkele malen in het slechts een jaar (1981) bestaand hebbende Tilburgse literaire tijdschrift Komplement. Naast poëzie schrijft hij ook proza (novellen). Johan van Raak is oprichter van de literaire kring Goirle en van het door die kring uitgegeven literaire tijdschrift Leydraden. Hij is werkzaam als journalist en woont sinds enige jaren in Goirle.
Persbericht Nacht der poëzie Oisterwijk, 24-3-1982.

 

Radbouds, Rud. (4 juni 2015)

 

Jos Naaijkens

 

Adrianus Cornelius Lambertus Silvester de Cocq werd op 29 april 1915 geboren in de parochie Heuvel. Na de lagere school bezocht hij de fraterschool in Goirle en de fraterkweekschool in Tilburg. In 1932 trad hij in als novice bij de fraters van Tilburg. Als onderwijzer werkte hij in de parochie Broekhoven, in Medemblik, Oss, en weer in Tilburg op de U.L.O. van Korvel. Na de oorlog gaf hij les in Medemblik en Den Bosch. In 1950 werd hij hoofd van de U.L.O. aan het Hendrik van Tulderplein in Tilburg. Onderussen had hij zijn aktes Frans, Engels, M.O.-A en M.O.-B behaald. Vanaf 1 september 1958 werd hij ‘vrijgemaakt voor methodisch werk’ dat wil zeggen: het schrijven van lesmethodes. Tussen 1959 en 1969 werkt hij in het onderwijs in Goes, Scherpenheuvel, en op Curaçao, vanaf 1969 weer in Tilburg aan de Pedagogische Academie. Aan zijn werkzame leven komt in 1970 een eind wegens ziekte. Armandus de Cocq overleed op 21 juli 1982 in het fraterhuis Joannes Zwijsen in Tilburg. Hij werd drie dagen later begraven op de kloosterbegraafplaats van Huize Steenwijk in Vught.

Hij publiceerde vele verhalen voor de jeugd, ook uitgegeven door het RK Jongensweeshuis, meestal onder zijn pseudoniem, een enkele keer ook onder zijn fratersnaam. Hij schreef in de jaren '50 voor De Engelbewaarder / De gouden wiek. In de Engelbewaarderreeks verschenen twee titels van Radbouds.
Curriculum vitae in het archief van de Fraters CMM in Tilburg.

Jos Naaijkens over Een angstige kerstmis (Engebewaarderreeks)
Ed Schilders

Bijdragen aan De gouden wiek. De bestandsnamen bevatten de bibliografische gegevens

 

 

 

Hieronder: bijdragen aan De Engelbewaarder (bibliografische gegevens in de bestandsnamen).

 

 

 

 

Een van de weinige publicaties onder zijn fratersnaam Armandus (De Engelbewaarder, 1949) Illustratie: Jan Lutz.

Radbouds, R., & Heyn, A. (1948). Oranje in het hart. Tilburg: Drukkerij van het R.K. Jongensweeshuis.

 

Reijnders, fr. Joseph


Fraters van Tilburg

 

Marinus Theodorus Reijnders werd op 2 februari 1874 te Den Dungen geboren. Op 29 maart 1891 trad hij als frater Maria Joseph in de Congregatie van de Fraters van Tilburg, waar hij op 6 september 1894 werd geprofest. Hij gaf les op lagere scholen in Tilburg (tot 1917), Oss, Udenhout en Goirle. Op 23 januari 1930 is hij directeur geworden van de Le-Sage-ten-Broek Bibliotheek van het blindeninstituut te Grave. Frater Joseph Reijnders overleed op 16 februari 1942 in het moederhuis van de Fraters te Tilburg.

Van 1893 tot zijn dood in 1942 was hij redacteur van het jeugdblad De Engelbewaarder, dat door de Drukkerij van het R.K. Jongensweeshuis te Tilburg werd uitgegeven. Vanaf 1916 was hij alleen verantwoordelijk voor deze uitgave. Reijnders was samen met frater Sigebertus Rombouts redacteur van de door het R.K. Jongensweeshuis uitgegeven Klasbibliotheek-serie, waarin hij zelf enkele jeugdboeken publiceerde: Groote viervoeters (1915, 3 delen, onder pseudoniem van Willem de Leeuw), Pieter Jong, de held van Lutjebroek (1923, 3 delen), Jeanne d'Arc (1929, 3 delen), De schatkamer van den koning (1932), en Columbus, gevolgd door De diamantzoeker aan de Oranjerivier (1933). Samen met frater Nicetas Doumen schreef hij dertien deeltjes van Vroolijk Volkje (1912) en Mijn platenboek (1914). Hij werd ook bekend door de door hem ontwikkelde leesmethode Ik Lees Al (1910), die tot ver in de jaren vijftig herdrukken zou beleven. Miljoenen Nederlanders hebben met 'aap-roos-zeef' leren lezen. Mede-samensteller van Ik Lees Al was fr. Nicetas Doumen.

Sigebertus Rombouts, '50 jaar Ik lees al', in: Ontmoetingen, 1961, afl. 9 p. 27-32 en afl. 10 p. 6-11;

drs. Kees Kolen, Puk en Muk uit de Schaduw van Tilburg, Tilburg, uitg. Antiquariaat De Schaduw, 1986, p. 14-18;

Joos van Vugt, 'Roomsche kleur in 't werk. Een korte geschiedenis van de Drukkerij van het R.K. Jongensweeshuis (RKJW)', in: Kennis en Deugd, Nijmegen, 1991, p. 45;

Archief Generalaat Fraters Tilburg.

juli 2001 Zie: Caesarius Mommers en Ger Janssen, Zwijsen, een passie voor uitgeven. Geschiedenis van een educatieve uitgeverij (Tilburg, Uitgeverij Zwijsen B.V., 1997).
Ronald Peeters

 

Jos Naaijkens

 

Jos Naaijkens over 'Pieter Jong'

 

Ed Schilders

 

 

Bibliografie uit WorldCat

Loyola, fr.


Renders, Hans


 

Bron: radio1.nl

 

Hans Renders werd op 8 juni 1957 geboren te Aarle-Rixtel. Van 1976 tot 1988 woonde hij in Tilburg en daar was hij literair zeer actief. Hij studeerde geschiedenis en Nederlands in Tilburg, deed doctoraal Nederlandse taal- en letterkunde aan de Nijmeegse universiteit, en woont tegenwoordig in Amsterdam. Hij is zelfstandig publicist en part time docent aan de Tilburgse Academie voor Journalistiek.
In 1981 richtte hij samen met Wim Verhoeven en René van Peer het tweemaandelijks verschijnende literair tijdschrift Komplement op. Dit blad heeft slechts één jaargang van zes nummers bestaan. Begin 1985 begon Hans Renders als literair criticus voor de Brabant Pers en voor De Groene Amsterdammer. Nu verzorgt hij wekelijks een kritiek voor Het Parool. Hij schreef jarenlang voor Intermediair en is tegenwoordig vast medewerker van NRC Handelsblad, Leeuwarder Courant en De Journalist. Behalve in het Tilburgse literaire tijdschrift SIC, werkte hij regelmatig mee aan Kreatief, Maatschap, Ons Erfdeel, Het Oog in 't Zeil en Prado. Onder de uitgeversnaam Komplement gaf hij ook enkele boeken uit, onder meer de tweetalige catalogus Een vriendelijk gezicht voor het elktronisch tijdperk, Michele De Lucchi (1985) en Van poppenhuis naar torenflat. De architectuur van Maarten Min (1986). Samen met A. v.d. Hout (het pseudoniem van Wim Verhoeven) publiceerde Renders (onder het pseudoniem Y. ten Biezen) De oplossing (1984), een verhandeling in brieven en foto's over de paradox van Zeno.
Hans Renders schreef samen met Ed Schilders het puzzelboek Ik pas in mijn koffer (Nijmegen, Cadans, 1988). In kleine oplage werd verspreid Van Oudshoorn als hoertje in de filosofie (1980) en (samen met Willem Bierman) Het psneuboek voor Wim Hazeu (Apeldoorn, Prado, 1992). Verder van zijn hand Barbarber 1958-1971 (Leiden, Martinus Nijhoff, 1986) en Verijdelde Dromen. Een surrealistisch avontuur tussen De Stijl en Cobra (Haarlem, Joh. Enschedé, 1989).

Aanvulling juli 2001: In december 1998 promoveerde Hans Renders aan de KUB in Tilburg op een biografie van de dichter/schrijver Jan Hanlo die  uitkwam onder te titel Zo meen ik dat ook jij bent (Amsterdam, De Arbeiderspers). Zie BD van 2-12-1998.

Ed Schilders & Ronald Peeters

 


 

 

Rhys, Jean


Bron: Internet

 

Jean Rhys, pseudoniem voor Ella Gwendolen Rees Williams, werd op 24 augustus 1890 geboren in Roseau op het eiland Dominica (West-Indië). In 1917 ontmoette zij in Londen de uit Tilburg afkomstige schrijver Ed de Nève (Jean Lenglet), met wie zij in 1919 trouwde. Het echtpaar woonde in Parijs, Wenen, Boedapest en wederom Parijs. In 1924 debuteerde 'Jean' Rhys als schrijfster met het verhaal Vienna. Haar pseudoniem heeft zij aan 'Jean' Lenglet ontleend. 
 

 

Emile van der Wilk


Jean Rhys verwerkte veel van haar belevenissen met Ed de Nève in haar romans en in haar onvoltooide autobiografie Smile Please (1979). Op literair gebied heeft zij veel met Ed de Nève samengewerkt. Voorbeelden daarvan zijn te vinden in de biografie over De Nève van Emile van der Wilk (Tilburg, 1989). Maar de vermeende samenwerking met De Nève bij de totstandkoming van haar boeken The left Bank (1927), Postures (Quartet) (1928) en After leaving Mr. Mackenzie (1930), wordt door Van der Wilk betwijfeld. Een door De Nève bewerkte vertaling van haar boek Voyage in the Dark werd in 1935 onder de titel Melodie in Mineur uitgegeven. Zij was inmiddels in 1933 van hem gescheiden. Jean Rhys werd een schrijfster van wereldfaam. Zij overleed op 89-jarige leeftijd in 1979.
Persoonlijkheden in het koninkrijk der Nederlanden in woord en beeld, Amsterdam, 1938, p. 1072;

Emile van der Wilk, Ed. de Nève schrijver, journalist, verzetsman, 1889-1961, Tilburg, De Schaduw, 1989.
Bron: internet 2015

 

Rietman, Hélène (3 december 2015)

 

Arjen Roos/Blad&Boek

 

Wilhelmina Anna Elisabeth Hélène Wagener werd op 16 juni 1969 geboren in Tilburg. Onder het pseudoniem Hélène Rietman publiceerde zij in diverse genres, overwegend bij de Tilburgse uitgever Blad&Boek.

- De vloek van Krakkestein (2001, Blad&Boek), een kerstsprookje voor de jeugd vanaf 12 jaar.

- De Duinlanders (2005, uitgeverij De Eekhoorn), een avonturenboek voor de jeugd vanaf 10 jaar.

- De Passant (2007, uitgeverij Aspekt), thriller. 

Over Tilburg schreef Rietman:

- 'Leven in de nieuwbouw', in: Heikant en Stokhasselt toen en nu, (2002, uitgeverij Blad&Boek).

- 'Jeugd in het Zand', in Zand Reit Wandelbos de dingen die voorbijgaan (2006, uitgeverij Blad&Boek).

- 'Herinneringen aan de Reeshof', in: Reeshof 50.000 nieuwe buren (2013, uitgeverij Blad&Boek).

Schriftelijke mededelingen van Arjen Roos, Uitgeverij Blad&Boek

 

Arjen Roos

 

Rijen, Henk van (26 november 2015)

 

Bron: Mijn jeugd in de oorlogsjaren

 

Henk van Rijen werd op 25 september 1930 geboren in Tilburg en overleed aldaar op 18 november 2015. Van Rijen publiceerde twee boeken. Mèn Tilbörgs wóórdeboek (Tilburg, Boekhandel Gianotten, 1993; vermeerderde druk door boekhandel Livius in 2002) is een verklarende woordenlijst van het Tilburgs dialect. Van Rijen gebruikt daarin een door hemzelf ontworpen spellingsysteem en wijkt daarmee bewust af van het door Wil Sterenborg ontworpen systeem. Mijn jeugd in de oorlogsjaren (eigen beheer, 2010) combineert zijn persoonlijke herinneringen met die van andere Tilburgers op basis van in 1983-84 opgenomen interviews. Henk van Rijen overleed in Tilburg op 18 november 2015.

Ronald Peeters

 

Rijnen, Toon (14 november 2015)

 

Lectuurrepertorium

 

Toon Rijnen (1911-1992) was de oudste zoon in een gezin van eenvoudige Tilburgers. Vader was timmerman, oma kon niet schrijven. Maar Tonnie kon goed leren, en dat brengt hem naar het seminarie van de Paters van de Heilige Geest (CSSp) in Gemert. Zeker is dat hij zijn opleiding vervolgt in Baarle-Nassau (1933) en Weert (1934) en dat hij in 1935 terug in Gemert is. Op 4 maart 1939 werd Rijnen tot subdiaken gewijd in Den Bosch door mgr. A. Diepen, en drie weken later tot priester in Gemert.

Rijnen zou een van de vele redelijk anonieme Tilburgse jongens gebleven zijn die in die tijd hun roeping en levensvervulling in de missie zagen liggen, ware het niet dat hij in 1939 door zijn congregatie werd aangewezen om in de missie in Kameroen te gaan werken. Eind april 1940 is alles in gereedheid gebracht voor de reis naar Kameroen, maar daar komt iets tussen: Duitsland valt Nederland binnen. Ondanks de oorlogsomstandigheden vertrekt Rijnen toch, en wel op de fiets. Over  de reis die daarop volgde zou hij na zijn terugkeer het boek De Brazza, romantisch avontuur van een jong missionaris schrijven (Missieprocuur Gemert Noord-Brabant, 1946).

Het hoogtepunt van het boek is ook het diepte- en het keerpunt van de reis. Rijnen slaagt er uiteindelijk in Bordeaux te bereiken en in te schepen op het motorschip De Brazza, een vracht- en cruiseschip dat bekendstaat als een van de paradezeepaardjes van de Franse civiele vloot. Hij is één van de 575 passagiers. De bijzondere oorlogsomstandigheden hebben nog geen gevolgen gehad voor het verblijf aan boord, al vaart er voorlopig wel een Frans fregat mee om te kunnen ingrijpen bij aanvallen. Dat heeft niet gebaat. Voor de kust van Portugal wordt De Brazza getorpedeerd door een Duitse U-Boot, en zinkt in minder dan tien minuten. Rijnen behoort tot de minderheid die de scheepsramp overleeft. Eenmaal terug op Franse bodem beseft hij ten slotte dat Kameroen voor hem onbereikbaar is, waarna de beschrijving begint van zijn enerverende terugtocht naar Tilburg. Zijn reis noemt hij ‘een mislukking’.

Zeventig jaar na publicatie kunnen we het boek ook lezen als een misschien niet zo spectaculair maar wel realistisch relaas over de ellende van de oorlog op een alledaags niveau. Vooral Rijnens beschrijvingen van mensen die op drift zijn geraakt, de morele corruptie en de immorele willekeur, de wanhoop en de drang om te overleven, waren in 1946 nauwelijks nieuwswaardig, maar zijn voor ons, in 2015,  weer zeer herkenbaar.

De Brazza is Toon Rijnens enige boek. Na zijn ‘romantisch avontuur’ speelt hij nog jarenlang een – niet altijd onomstreden – rol in de praktijk van de missiegedachte in Zuid-Amerika.

Regionaal Archief Tilburg - genealogie; Ewoud Sanders; pater Van Moorsel CSSp.

 

Ronald Peeters

Het zeer zeldzame stofomslag van De Brazza

 

Ed Schilders

 

 

Prentbriefkaart van 'De Brazza'

 

De ondergang van 'De Brazza', gefotografeerd vanaf de escorterende kanoneerboot. Bron: U.Boot.net.

 

Ed Schilders over Ton Rijnen en De Brazza

 

Rijswijk, Henk van (juli 2015)

 

CuBra

 

Tilburger Henk van Rijswijk publiceerde zijn jeugdherinneringen op website CuBra. Van Rijswijk is een expert in het vak van de textiele productieprocessen, het textielonderwijs, en op het gebied van het ‘veugeltjesprutten’, het kweken van zangvogels.

http://www.cubra.nl/auteurs/henkvanrijswijk/stagejaar.htm

http://www.cubra.nl/auteurs/henkvanrijswijk/textielschool.htm

http://www.cubra.nl/auteurs/henkvanrijswijk/mulo.htm

http://www.cubra.nl/auteurs/henkvanrijswijk/stdenis.htm

http://www.cubra.nl/auteurs/henkvanrijswijk/index.htm

http://www.cubra.nl/auteurs/henkvanrijswijk/...veugeltjes.htm

 

Rijthoven, Jan van (1 oktober 2015)

 

Bron: www.Cubra

 

Jan van Rijthoven werd geboren en groeide op in Tilburg maar woont al vele jaren in Oisterwijk. Hij volgde het gymnasium tijdens zijn priesterstudie bij de Paters Oblaten, maar is nooit ingetreden. Daar ontstond wel zijn roeping tot de taal en het schrijven. Naast zijn werk schreef hij gedichten, lied- en cabaretteksten. Momenteel (2015) is hij Stadsdichter van Oisterwijk. Samen met tekenaar Kees Wouters vormt hij ‘Van Hepscheuten’, een cartoonreeks die in ’t Nieuwsklokje verscheen en waarvan zes bundelingen gepubliceerd zijn. Hij was co-auteur van Jazz in Tilburg: Honderd jaar avontuurlijke muziek (2010). In 2013 debuteerde Van Rijthoven als romancier met Julia (Johan van de Berg, Almere), in 2015 gevolgd door De Vermogensbeheerder (Soesterberg, Aspekt).

Website van de auteur

 

Bron: internet 2015

 

Rijzende Zon, Antiquariaat De


Antiquariaat De Rijzende Zon in de Poststraat 8 werd opgericht door Thomas Leeuwenberg. Curieus zijn de in de jaren zeventig uitgegeven handgeschreven Brabantica-catalogi. De Rijzende Zon is gespecialiseerd in reizen, Nabije en Verre Oosten, Brabantica, devotionalia, prenten en kaarten. In 1989 gaf Thomas Leeuwenberg het boek Constant Huijsmans' laatste reis. Schier ultieme exercities in voyeurisme van Ad.C. Willemen uit. Constant Huijsmans is de oom van de decadente katholieke schrijver Joris-Karl Huysmans en hij was in Tilburg onder andere tekenleraar van Vincent van Gogh (1866-1868).

Ronald Peeters & Ed Schilders

 

Een van de opmerkelijke handgeschreven uitgaafjes van De Rijzende Zon (Thomas Vongsangar = Thomas Leeuwenberg). In dit geval over de constructie van een door wind aangedreven auto.

 

 

 

 

 

 

Rinsema, Evert


Portret door Theo van Doesburg, ca. 915. Bron: Wikipedia.

 

De Friese schoenmaker en dichter Evert Rinsema was in het najaar 1914 samen met de bekende schrijver/schilder Theo van Doesburg in Tilburg als dienstplichtig militair gelegerd. Van Doesburg leerde de compagnie-schoenmaker hier kennen. Er ontstond een vriendschap voor het leven.
Jef van Kempen, 'Ik kom en breng een hemel hier op aarde. Over Theo van Doesburg', in: Tilburg, jrg. 7, 1989, nr. 3, p. 68-80.

 

Robben, Cees


Ronald Peeters

 

Cornelis Martinus Antonius Maria ('Cees') Robben werd op 30 mei 1909 te Tilburg geboren. Hij bracht zijn jeugd door in de Eikstraat en op het Watertorenplein. Hij bezocht de kweekschol te Goirle en werd, nadat hij in 1927 als frater Armand was ingetreden bij de fraters van Tilburg, in 1930 als onderwijzer aangesteld in de Veemarktstraat. Twee jaar later ging hij bij de Fraters weg en verliet toen ook het onderwijs. In 1932-1933 studeerde hij aan de Tilburgse Tekenacademie van de R.K. Leergangen. In 1946 kwam hij in dienst bij de N.V. Tilburgsche Waterleiding-Maatschappij.

In oktober 1953 publiceerde hij zijn eerste Prent van de Week in het weekblad Rooms Leven. Zijn debuut als tekenaar en volksdichter in Tilburgs dialect was gemaakt. Tot en met december 1969 verscheen wekelijks zijn 'prent' in Rooms Leven. Het blad hield toen op te bestaan en vanaf januari 1970 verscheen de 'prent' in Het Nieuwsblad van het Zuiden. Zijn beste prenten zijn gebundeld uitgegeven in de serie Tilburgs prentebuukske, waarvan er zeven delen verschenen; de eerste zes bij drukkerij Bergmans tussen 1958 en 1975, de laatste in 1986 bij Het Nieuwsblad. In 1978 gaf Het Nieuwsblad het boek De prent van de week in het zilver en in 1982 Robben en Rooms uit. Enkele prenten werden ook gepubliceerd in het boek van dr. Michel de Grood Op dokters advies, dat in 1985 ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van het Rode Kruis Tilburg e.o. werd uitgegeven.

Robben verhuisde in 1956 naar Goirle. In 1977 schreef hij samen met Cees Boon het boekje Fraters, over de Goirlese fraters. Van 1957 tot 1981 was hij voorzitter van de Heemkundekring De Vyer Heertganghen in Goirle. Hij was een verwoed archiefvorser. Vele historische en heemkundige publikaties over Tilburg en Goirle schreef hij onder andere in de heemkundige tijdschriften Brabants Heem, Historische Bijdragen en Rond de Schutsboom. Een bekend boekje is Goirle in oude ansichten ( Zaltbommel, Europese Bibliotheek, 1980). Hij heeft ook enkele verhalen geschreven, waaronder kerstvertellingen. In 1979 ontving hij op zijn 70e verjaardag de zilveren erepenning van de gemeente Goirle. Op 15 februari 1988 is hij te Tilburg overleden.
Als hommage aan deze bekende Tilburgse tekenaar/ volksdichter gaf Het Nieuwsblad in 1988 het boek Een 10 voor Robben uit, waarin ook bijdragen van zijn kinderen en vrienden werden opgenomen.
Een nagenoeg volledige collectie van zijn Prent van de Week (origineel en fotokopie) bevindt zich in het Gemeentearchief Tilburg. 

Rooms Leven van 8-11-1958;

NvhZ van 14-9-1978 en 12-12-1981 en 19-12-1981;

HN van 29-10-1988;

Tilburg Vrij Uit van 2-11-1988;

Een 10 voor Robben, Tilburg, Het Nieuwsblad, 1988.
 juli 2001 Website CuBra (Cultureel Brabant) publiceert sinds 20 december 2000 dagelijks een Prent van de Week. (Zie: BD van 28-10-2000, SN van 1-11-2000 en 27-12-2000, DTK van 21-12-2000.)

De Stichting Tilburgse Taol noemde in 1993 de wisseltrofee voor het Grôot Diktee van de Tilburgse Taol naar Cees Robben. Zie: Ronald Peeters, 'Tilburgs dialect', in: Tilburg. Tijdschrift voor geschiedenis, monumenten en cultuur, 13 (1995), nr. 3, p. 95-96.
Paul Spapens publiceerde het artikel 'Cees Robben lééft, in zijn Prent van de Week', in: Tilburg. Tijdschrift voor geschiedenis, monumenten en cultuur, 19 (2001), nr. 2, naar aanleiding van een overzichtstentoonstelling over Cees Robben in het St. Elisabethziekenhuis te Tilburg in september 2001.

2 maart 2016 Op 29 februari 2016 werd in het Jan van Besouwhuis in Goirle een dvd gepresenteerd met video- en audio-opnamen met Cees Robben. De opnames werden gevonden tijdens de digitalisering van het archief van de Lokale Omroep Goirle, die de dvd gebruikt om leden te werven. De twee video's (samen ongeveer 1 uur) betreffen de viering van Robbens 25-jarig jubileum als maker van de Prent van de week (1978), en een reportage over de geschiedenis van het Goirlese buitengebied (Regte Heide, Nieuwkerk, Gorp en Rovert) met Cees Robben als gids. Daarnaast zijn er acht gesproken columns, voornamelijk met Robbens herinneringen aan zijn jeugd, toepasselijk ondersteund door dialectgedichten  uit zijn prenten.

 

Guido de Wijs draagt 'De Kruik' voor

Ivo de Wijs draagt 'Welkom in de wonderschôone wèèreld' voor.

 

Ed Schilders

 

Cees Robben op website CuBra - Inhoud

Website Cees Robben Stichting op CuBra

Robben, Cees - Levensbeschrijving door Paul Spapens (Tilburg Tijdschrift 2001)

Peeters, Ronald - Tilburgs Dialect (Tilburg, Tijdschrift, 1995)

Robben, Cees - Fraters_Vrienden van vruuger

Schilders, Ed - Bijdragen over Cees Robben aan dialecttijdschrift Brabants

Robben, Cees - Heemkundige bijdrage aan Actum Tilliburgis (Historische bijdragen) - 1970_2_Watervoorziening (1)

Robben, Cees - Heemkundige bijdrage aan Actum Tilliburgis (Historische bijdragen) - 1970_3_Daank oe lieven heerken

Robben, Cees - Heemkundige bijdrage aan Actum Tilliburgis (Historische bijdragen) - 1970_3_Watervoorziening (2)

Robben, Cees - Heemkundige bijdrage aan Actum Tilliburgis (Historische bijdragen) - 1970_4_De soen-acte

Robben, Cees - Heemkundige bijdrage aan Actum Tilliburgis (Historische bijdragen) - 1971_l_Willem Evertse van Voorst

Robben, Cees - Heemkundige bijdrage aan Actum Tilliburgis (Historische bijdragen) - 1972_l_Dominicus de Beeck

Robben, Cees - Heemkundige bijdrage aan Actum Tilliburgis (Historische bijdragen) - 1972_3_Paleiste Goirle

Robben, Cees - Heemkundige bijdrage aan Actum Tilliburgis (Historische bijdragen) - 1972_4-5_Ververijen Tilburg en Goirle

Ed Schilders, Ronald Peeters

 

Cees Robben Stichting

Portretten. Linksboven: Zelfportret op een uitnodiging ter gelegenheid van 25 jaar Prent van de Week. Rechts: Robben in 1978, gesigneerd CM [MC].

 

Robben getekend door de Goirlese schrijver Willy van Rooy ten tijde van Robbens revalidatie na een hartaanval.

 

Twee aquarellen uit de tijd dat Robben een tekenopleiding volgde (jaren '30). De werken werden door de Cees Robben Stichting tentoongesteld in het heemhuis in Goirle. Foto's: Ed Schilders

 

 

Cees Robben was allesbehalve zuinig op zijn tekeningen. Een groot deel daarvan is lang spoorloos geweest totdat het in 2003 werd teruggevonden in het archief van advocatenkantoor Mannaerts/Appels. Dit kantoor had in 1985 het faillissement afgehandeld van drukkerij Bergmans, waar de Prentebuukskes gedrukt werden, en daarbij ook de daar nog aanwezige prenten veiliggesteld. Tijdens een Robben-symposium in Boerke Mutsaers werden de bijna 400 prenten teruggegeven aan de Cees Robben Stichting. Op de foto: linksboven een prent waarop Robben vooruitkijkt naar de bouw van de wijk Wandelbos en waarin het cafeetje van Boerke Mutsaers veranderd is in een grootsteedse horecazaak. Rechtsboven de prent met de tekst 'n Kaoi... 'n verrrrr... kaoi... 'n klèèn kaoike... Kaoikes... Foto: Ed Schilders

Guido de Wijs

Van Cees Robben is slechts een handvol prenten bekend die in kleur zijn. De hier getoonde prent is het unieke exemplaar van een gelegenheidsprent die Robben maakte bij de zilveren bruiloft van het echtpaar De Wijs, de ouders van Ivo en Guido de Wijs. Vader Theo de Wijs was een trouwe correspondent van Cees Robben; in de loop der jaren stuurde hij per brief honderden tips, waarvan Robben dankbaar gebruik heeft gemaakt in zijn prenten.

Ed Schilders

 

 

In 2011 werd in Woonzorgcentrum Padua een van de gangen ingericht als 'Cees Robben Prèntelòntje'. Foto's Ed Schilders.

 

Gefotokopieerde Prent van de week met een doodgraver in de hoofdrol, in de vitrine bij de ingang van de begraafplaats aan de Sint-Josephstraat. Foto: Ed Schilders

 

(13 december 2015)

 

 

Bij het faillissement van drukkerij Bergmans in  1985 (zie ook hierboven) werd, zoals gebruikelijk, een groot deel van de boedel verkocht. Een Tilburger die anoniem wenst te blijven, ontfermde zich daarbij over een grote partij clichés die gebruikt waren om de Prent van de week af te drukken in het weekblad Rooms Leven (de Prent van de week verscheen daarin van 1954 tot 1970). Nieuwe afdrukken van deze clichés zijn indertijd in beperkte mate, en waarschijnlijk met toestemming van Cees Robben, in omloop gekomen. Een deel van de clichés is circa 2008 door de anonieme Robben-fan geschonken aan ondergetekende. In die tijd werkte ik aan een iconografie van Robbens prenten in opdracht van de Cees Robben Stichting, waardoor ik goed inzicht had in de fysieke beschikbaarheid van elke Prent van de week. De clichés die al doende veiliggesteld werden, zijn prenten waarvan de originele tekening niet meer te traceren is in de collecties van de Cees Robben Stichting noch in het Regionaal Archief Tilburg, of prenten waarvan uitsluitend een krantenknipsel bestaat (in tegenstelling tot prenten die in de ‘Buukskes’ afgedrukt zijn, en die dus in een veel betere drukkwaliteit bestaan). Met grafisch kunstenaar Paul Bogaert heb ik de proef op de som genomen: de meeste clichés zijn na reiniging (verwijdering van een beschermlaag) nog prima af te drukken. Bij de fijnheid van Robbens originele tekeningen blijven zulke afdrukken achter, in vergelijking met het drukwerk van krantenknipsels geven ze een aanzienlijke verbetering te zien, ook al doordat voor een betere papiersoort gekozen kan worden.

 

Ed Schilders

Boekomslag van Prentebuukske 4. Wat grijs is wordt in zwart gedrukt, wat grijs is, werd in zwart gedrukt.

Prent van de week van 30 juni 1967. Het geel is veroorzaakt door een coating die op het cliché wordt aangebracht na gebruik om het cliché te conserveren.

 

Prent van de week van 23 november 1962. Rode coating van de beschermlaag.

Prent van de week van 16 augustus 1968. Bewaard zonder beschermlaag en daardoor een halve eeuw later nog in zeer goede staat.

Grotere weergave en meer clichés, met de prenten.

 

Prof. dr. A. Weijnen

In: Taal en Tongval, 1958

 

Sinds oktober 1953 verschijnt in het Tilburgs weekblad Rooms leven regelmatig de Prent van de Week. Deze prenten zijn van de hand van de tekenaar C. Robben, die aktualiteiten, Tilburgse gezegden en gewoonten in vrolijke tekeningen weet weer te geven. Thans zijn er een aantal door de firma Henri Bergmans N.V. gebundeld. Ons interesseren vooral de bijschriften. Geschreven in Tilburgs dialekt bevatten ze meestal enkele opmerkelijke woorden of woordvormen. De auteur is echter op zijn best, wanneer hij, spelend met de klankontwikkelingen en vooral de enclise en de sandhi-wetten van het dialekt, komt tot hele allitererende of assonerende woordenreeksen. Zo b.v. als hij de Tilburgenaar die tegen Kerstmis met twee hazen en een ontworteld dennetje in het bos een agent tegen het lijf loopt, tot zijn zoontje laat zeggen: Kèkkis of ie kèkt Pietje... en as ie kèkt... nie kèèke, of als de man van de Tilburgse Waterleidingmaatschappij, aankomend bij een huizehoog opspuitend lek lakonisch zegt: Hier zat 't zèn, of de schoolmeester dicteert: Zôt-zôô-zuut-zat-zèèn.. . zee-zéfa.

Had hier en daar echter in een bescheiden noot een enkel woord niet eens verklaard kunnen worden ? En waarom staat op de omslag Prentebuukske zonder en binnen met een n gespeld ? Het is een kostelijke verzameling, die naar meer doet verlangen. En gelukkig is er nog voorraad.

 

Ed Schilders

In: Brabants Dagblad Tilburg Plus, 14 februari 2003

 

Oude meester

Ineens schoot ze me weer te binnen: de Venus van Mierlo. Twee mensen staan in een museum. We zien twee werken aan de muur hangen. Ze kijken naar het linkse: een mollige dame in schaarse kledij. Zegt de vrouw tegen de man: ‘Des de Venus van Mierlo, war Jaon?’ Lang heb ik gedacht dat Cees Robben, de tekenaar van dit museumtafereel, zinspeelde op de Venus van Milo. Dat deed hij natuurlijk óók, maar later las ik dat er echt een Venus van Mierlo bestaat: een archeologische vondst die die naam gekregen heeft. Het antwoord van Jaon wordt daardoor extra herkenbaar, want ook hij blijft dicht bij huis. Hij verbastert de bijnaam van Jeanne d’Arc, de maagd van Orléans: ‘Mar Mina toch, des de maagd van Oerlemans.’ Daar had Robben het bij kunnen laten, maar hij voegde een extraatje toe. Het tweede werk dat aan de muur hangt, en waar Jan en Mina niet naar kijken, is duidelijk herkenbaar als een prent van Robben zelf. Je kunt het zien aan de manier waarop de zon getekend is: zo tekende alleen Robben de zon. Is dit een knipoog van Robben naar de kunst en het museum? Wat zou hij bedoeld hebben? Lichte zelfspot of toch de stille verwachting dat zijn werk ooit geschikt zou worden geacht voor een heuse museale expositie? In beide gevallen zou het hem geamuseerd hebben dat meer dan honderd van zijn originele tekeningen nu worden tentoongesteld in Museum Scryption aan de Spoorlaan in Tilburg.

Het was er niet druk toen ik er was. Ik had verwacht een paar Jannen en Mina’s te zullen zien, maar die waren er niet. Op een tafel liggen kopieën van een prent, die door kinderen ingekleurd kan worden. Zijn pet, zijn pijp, en een pakje sigaretten (merk Belinda) roepen de tekenaar in herinnering. Ik had me voorgenomen om nu eens extra goed te letten op de tekenstijl van Robben. Die is veel verfijnder dan je zou verwachten als je de Prenten van de Week alleen kent uit de krant. Iedere liefhebber kan dat nu zelf vaststellen in Museum Scryption, en het is te hopen dat er ooit nog eens een boek op groot formaat gemaakt zal worden waarin de originele prenten in kleur te zien zijn. Bij het verlaten van het museum kocht ik twee flessen rode wijn met een Prent van de Week als etiket. De beste boekensteunen voor de boeken van Robben.

De tekenaar Robben wordt overschaduwd door de humoristische schrijver. In die zin is Robben, ondanks alle aandacht die zijn werk nog steeds krijgt, inderdaad ‘onvolprezen’, zoals Joep Eijkens afgelopen dinsdag in deze krant schreef. Eijkens noemde Robben ook ‘de Goirlese meester’, en dat klinkt al wat rechtvaardiger (zeker in de oren van Goirlenaren, schat ik). Maar juist nu ik me had voorgenomen een lans te breken voor Robben als tekenaar, valt zijn naam in deze krant ook weer als dichter. Jan Naaijkens heeft Robben vroeger al eens in het rijtje van volksdichters als Tollens en Speenhoff geplaatst, en deze week was het Ivo de Wijs die Robben opwierp als een voorbeeld voor de stadsdichter die Tilburg wellicht zal krijgen. Tekenaar, humorist, volksdichter: de man had ook wel erg veel talent. Te veel om in een enkel hokje te passen.

Maar nu hangt hij dus toch maar mooi in een echt museum. En er was nóg een bericht in de krant dat me deugd deed. Vroeger las je wel eens dat iemand op een markt een ets van Rembrandt op de kop had getikt. Nu ging het over iemand die op de rommelmarkt een boek van Robben kocht en daarin vier originele prenten aantrof. Nog even, en Robben is echt een ‘oude meester’.

Morgen is het vijftien jaar geleden dat hij overleed. Misschien toch een goed moment om een van die flessen open te trekken.

 


 

Robben, G. C. (25 mei 2015)

 

Godefridus Cornelius Robben werd op 27 augustus 1907 in Tilburg geboren. Na zijn priesteropleiding bij de congregatie der Broeders van Huybergen werd hij leraar aan de St. Silvester ULO in Breda. Zijn overlijdensdatum is ons niet bekend. Zijn kloosternaam was broeder Albertus. Hij schreef een tiental toneelspelen voor grotere jongens onder het pseudoniem A.L. Bertus en onder zijn wereldse naam G.C. Robben.

 

 

Bertus, A. L. (n.d.). Jaap, of: Stralende liefde in vergeten leven : toneelspel voor jongeren in drie bedrijven. Berlicum: Grosfeld.  

Robben, G. C., & Höfling, T. C. (n.d.). Een heerlijk ontbijt: Blijspel in één bedrijf. Berlicum: Grosfeld.  

Bertus, A. L. (n.d.). Jonge held: Toneelspel voor de jeugd in drie bedrijven. Berlicum: Toneelfonds Jan Grosfeld.  

Robben, G. C. (1932). De zwarte hand: Romantisch tooneelspel voor jongens in drie bedrijven. Berlicum: Grosfeld.  

Robben, G. C. (1933). Wim, of: De strijd om een jongensziel: Tooneelspel in vier bedrijven. Berlicum: Toneelfonds Jean Grosfeld.  

Robben, G. C. (1933). Hollywood: Spel voor jongens in één bedrijf. Berlicum: Grosfeld.  

Robben, G. C., & Eckershorn, J. (1934). Felix' offer: Tooneelspel in vier bedrijven. Berlicum: Tooneelfonds Jan Grosfeld.  

Robben, G. C., & Katholieke Bond "Voor het Gezin" (Helmond). (1950). Gids voor ouders. S.l.: s.n..

 

Robben, Jan


Jan Robben, geboren in 1943 te Tilburg, is een zoon van de bekende tekenaar/schrijver Cees Robben. In het boek Een 10 voor Robben (Tilburg, Het Nieuwsblad, 1988), dat aan zijn vader werd opgedragen, schreef hij het hoofdstuk 'Robben en het gezin'. In dezelfde maand verscheen ook de bundel korte verhalen Cirkels van zijn hand, onder het pseudoniem Lambrecht Leijnen (naar de oudst bekende 15e-eeuwse voorvader van Robben). De bundel telt 52 columns die hij eerder in het Wychens dagblad Wegwijs publiceerde. Er staan acht Tilburgse jeugdverhaaltjes in. Jan Robben woont sinds 1972 in Bergharen en hij is conrector van het Dukenburgcollege in Nijmegen.
HN van 15-11-1988.


Naar begin van de pagina

Inhoud De paap van gramschap

CuBra Home


 

Roeping


Ronald Peeters

 

In oktober 1922 verscheen in Tilburg het eerste nummer van het katholieke letterkundige tijdschrift Roeping, onder het hoofdredacteurschap van dr. H.W.E. Moller. Het tijdschrift, aanvankelijk met de ondertitel 'maandblad voor schoonheid' en later 'Maandschrift voor verdieping van leven en kultuur', werd uitgegeven bij de Zuid Nederlandse Boekhandel te Tilburg van Ruud van Es, en gedrukt bij H. Gianotten. Het was vooral een tijdschrift van 'de katholieke jongeren', geboren rond 1900 en hevig geïnteresseerd in religieuze, artistieke en maatschappelijke vernieuwingen. Bekende auteurs waren Anton van Duinkerken, Gerard Knuvelder, Albert Kuyle (pseudoniem van Louis Kuitenbrouwer), Gerard en Henri Bruning, Jan Engelman, Antoon Coolen, Wies Moens en Marnix Gijsen. Ook treffen we er 'Tilburgse' auteurs in aan zoals Joep Naninck, Maurits Molenaar, Luc van Hoek, Charles Bressers, Willem Smulders, Walter Breedveld, Paul Vlemminx, Maria Dietse en Frank Valkenier.

Vanaf 1927 tot 1942 was de bekende leraar Nederlands dr. Gerard Knuvelder hoofdredacteur van Roeping. Vanaf 1942 is het blad gedurende twee jaar op last van de bezetter niet verschenen. Na de oorlog werd André Munnichs hoofdredacteur. In 1963 is de naam van het maandblad gewijzigd in Raam. Het was niet langer meer een cultureel, maar voortaan een literair maandblad. Mede door de inspanningen van de kunstcriticus Lambert Tegenbosch heeft het maandblad tot 1975 kunnen voortbestaan. Van 1969 tot het einde in 1975 werd het door Bruna te Utrecht uitgegeven, maar nog steeds bij Gianotten gedrukt.
Dr. H.W.E. Moller, Geschiedenis van de Nederlandse letterkunde, Tilburg, De Kempen, 1932 (4e druk), p. 356-363; dr. H. Kapteijns, 'Letteren in Noord-Brabant. Een eeuwoverzicht', in: Het Nieuwe Brabant, III, 's-Hertogenbosch, 1955, p. 263; Jiblileum-nummer Roeping, jrg. 38, nr. 12, april 1963; Anton van Duinkerken, Brabantse herinneringen, Utrecht/Antwerpen, 1979, 3e druk, p. 208-286; Lambert Tegenbosch, 'Een raam voor Pé', in: Moet dit een wereldbeeld verbeelden ? Van en over Pé Hawinkels, Nijmegen, SUN, 1979, p. 153-158; 'Hommage aan Gerard Knuvelder', speciaalnummer 1982 Brabantia; dr. J.L.G. van Oudheusden, Brabantia Nostra een gewestelijke beweging voor fierheid en 'schoner' leven 1935-1951, Tilburg, 1990, p. 176-203; Hans Renders en Wim Verhoeven, 'Het gesloten venster van Roeping', in: SIC, jrg. 4, nr. 1 & 2, 1989, p. 64-69.
Ronald Peeters

 

 

Ed Schilders

Feestnummer van Roeping over Anton van Duinkerken

 

Jaargang 1955

 

Advertentie uit Boekenschouw, 1921.

 

Anton van Duinkerken: Het begin van  Roeping

Anton van Duinkerken: Ontmoeting met Antoon Coolen

Over Keye = L. C. Michels (uit: Roeping, 1957, jrg.34)

Feestnummer van Roeping over Anton van Duinkerken


Rombouts, fr. Sigebertus

 

 

Fraters van Tilburg.


Godefridus Franciscus Rombouts werd op 15 januari 1883 te Bergeijk geboren als zoon van Lambertus Rombouts, boer, en Petronella de Werdt. Op 2 februari 1900 trad hij te Tilburg in de Congregatie der Fraters van O.L. Vrouw Moeder van Barmhartigheid. Deze congregatie had tot doel de rooms-katholieke volksjeugd te onderwijzen. Zijn kloosternaam werd Sigebertus en hij zou zich al spoedig ontwikkelen tot een vooraanstaand pedagoog. In 1908 werd hij leraar aan de kweekschool te Goirle; doceerde moderne talen, Nederlands, opvoedkunde en elementaire zielkunde. Hij behaalde verschillende onderwijsbevoegdheden en in 1915 de akte Duits M.O.-A. Vanaf 1915 volgde hij gedurende een aantal jaren colleges aan het Pedagogisch-Psychologisch Instituut van de R.K. Leergangen. Vanaf 1911 publiceerde hij met een nimmer aflatende ijver over opvoed- en onderwijskundige zaken. Sedert 1913 schreef hij een groot aantal artikelen in het onderwijstijdschrift Ons Eigen Blad, dat een jaar eerder ten behoeve van de eigen broeder-onderwijzers door de fraters werd opgericht. Vanaf 1919 was hij er hoofredacteur van. Van 1921 tot aan zijn dood in 1962, is hij hoofdredacteur geweest van de Opvoedkundige Brochurenreeks (Tilburg, Drukkerij R.K. Jongensweeshuis). 

Na 1925 heeft hij enkele psychologieboeken geschreven, en in 1931-1933 schreef hij een driedelige pedagogiekmethode: Katholieke Pedagogiek (Tilburg, Drukkerij RKJW). Enkele van zijn eveneens bij de Drukkerij van het RKJW uitgegeven leer- en leesboekjes voor de lagere school zijn: De Hunnenburcht (1912), Onder de Eskimo's (1915; onder pseudoniem van Fried v.d. Berkt), Avonturen van een vlieger (1916), Vreselijke dagen in een duikboot (1916), Een Bretonse zeeheld (1916), Jonker Lente (1917), De Meiboom. Leesstof voor de lagere school (1947-1950; een aantal deeltjes), en Geef acht! Nieuwe rekencursus voor de lagere school (1948-1950; een aantal deeltjes). In De Engelbewaarder schreef hij korte bijdragen, waaronder enkele gedichten (1905-1912).

In 1931 werd Rombouts benoemd tot lid van de Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde te Leiden, en in 1939 werd hij lid van de Katholieke Wetenschappelijke Vereeniging. Bij zijn gouden kloosterjubileum in 1950, werd hem de bundel Huldeblijk [...] aangeboden. De bibliografie daarin, vermeldt over de periode 1911-1949 het respectabele aantal van 771 pedagogische publikaties. In 1932 werd hij ridder in de Orde van Oranje-Nassau, en in 1951 officier in de Orde van Oranje-Nassau. Frater Sigebertus Rombouts overleed op 10 december 1962 in het moederhuis van de Fraters te Tilburg. Zijn persoonlijk archief bevindt zich in het Archief van het Generalaat van de Fraters in Tilburg. In 1987 werd het Frater Romboutshof naar hem genoemd.
P. dr. Joannes O.F.M. Cap. en Jos Aarts (red.), Huldeblijk aan frater Sigebertus Rombouts, Voorhout, Foreholte, 1950, p. 279-305; Ronald Peeters, De straten van Tilburg, Tilburg, 1987, p. 137; Biografisch woordenboek van Nederland, deel 3, 's-Gravenhage, 1989, p. 500-501 (J.Schellekens); Archief Generalaat Fraters Tilburg.

juli 2001: Zie: Caesarius Mommers en Ger Janssen, Zwijsen, een passie voor uitgeven. Geschiedenis van een educatieve uitgeverij (Tilburg, Uitgeverij Zwijsen B.V., 1997), met name. p. 47.

20 februari 2015: Karen Ghonem-Woets, Boeken voor de katholieke jeugd, verzuiling en ontzuiling in de geschiedenis van Malmberg en Zwijsen, Zutphen, Walburg Pers, 2011. Rombouts op pagina's 22-31, 38, 50, 53, 117-118, 143, 176, 210-211, 225.

Ronald Peeters

 

 

 

 

 

 

Illustratie uit Zielkundige Begrippen.

 

20 februari 2015 - In de 'Opvoedkundige brochurenreeks' (zie boven) schreef Rombouts twee brochures waarin hij zijn visie gaf op het culturele en sociale klimaat van zijn tijd en de vermeende verloedering daarvan: Kultuurverkankering (deel 52, Tilburg, RKJW, 1930), en Te wapen tegen 't bederf onzer dagen! (deel 54, Tilburg,  RKJW, 1930).

 

Inhoudsopgave van Kultuurverkankering (1930)

 

 

 

Bijdrage aan De Engelbewaarder voor de jongere lezertjes, 1948.

 

 

2 mei 2015

Fraters van Tilburg. Tentoonstelling van boeken, mogelijk in het fraterhuis in Tilburg. Datum onbekend; mogelijk ter gelegenheid van Rombouts' gouden kloosterjubileum (1950). Deze tafel bevat namelijk uitsluitend werk van frater Sigebertus Rombouts.

Klik hier voor een leesbare versie

 

Bron:  wordpress.com Gedachtenisprentje ter gelegenheid van het vijftigjarig kloosterjubileum van Rombouts (1950).

 

Ed Schilders

Boeken in het werk van de Tilburgse fotograaf Wijnand van Lieshout, gespecialiseerd in ensceneringen (en foto's daarvan). Boven: Katholieke pedagogiek van Rombouts -- let op de kleurpotloden, de borstel, en dus ook de schedel -- en een deeltje uit de door Rombouts geredigeerde Opvoedkundige Brochurenreeks. Onder: een jaarboek van de Katholieke Leergangen -- ook hier met veelzeggende attributen. De foto's zijn detailopnamen uit opstellingen van Van Lieshout voor een expositie (met Wim Voermans) in het Duvelhok in 2012, onderdeel van een project van Stichting Straat door Berry van Oudheusden.

 

 

Foto's: Ed Schilders.

Bibliografie van Rombouts' hoofdwerk, samengesteld op basis van WorldCat

- Bibliografie uit 'Huldeblijk', inclusief tijdschriftpublicaties

- De Hunnenburcht

- Rombouts, Sigebertus - Levensbericht van de Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde.

- Rien Vissers over Rombouts en dyslexie

CV van Rombouts uit het archief van de fraters van Tilburg

Jos Naaijkens over 'De Meiboom'

 

Roos, Arjen / Uitgeverij Blad & Boek (27 december 2015)

 

Arjen Roos

 

Arjen Roos werd op 20 februari 1960 geboren in Rotterdam waar hij politicologie studeerde. In Tilburg volgde hij de Academie voor de Journalistiek waarna hij, met een korte onderbreking in Nijmegen, in Tilburg/Udenhout bleef wonen. Hij publiceerde talloze artikelen als hoofdredacteur van diverse vakbladen en zakenmagazines zoals Design, Tilburg Business, Reclame & Promotiewijzer,en H&G .

Arjen Roos stichtte in 1993 met Rianne Willems uitgeverij Blad & Boek, verantwoordelijk voor het weekblad Reeshof Journaal, de wijkbladen Ons Nieuwsblad, WestNieuws/WestPers, het Wijkbewaarmagazine Reeshof en vele andere publicaties zoals boeken en de Tilburgse Verjaardagskalender.

Arjen Roos was van 2006 tot 2010 gemeenteraadslid voor de Lijst Smolders Tilburg (LST) en de Groep Roos.

Als auteur en veelal ook als vormgever was hij met Blad & Boek betrokken bij:

- Van 'dorp' tot stadsdeel Tilburg-Noord. Heikant en Stokhasselt toen en nu (2002, Blad & Boek)

- Van 'dorp' tot stadsdeel Tilburg-Noord (2). Het weerzien met de Heikant (2003, Blad & Boek)

- Zand Reit Wandelbos, de dingen die voorbij gaan. (2006 Blad & Boek)

- Reeshof, 50.000 nieuwe buren. Wording van een nieuwbouwwijk. (2013 Blad & Boek)

- Bezundere Meense. Tilburgse verjaardagskalender. (2015 Blad & Boek), een kalender met foto's en beschrijvingen van Tilburgse 'bezundere meense' zoals Jan de Kort (Broodje Jantje), Henk Kuiper, Frans Elen ('t Mosterdmenneke), Gerrit (pater) Poels, Coba Pulskens en Helga Deen, Pieta Melis, de firma's bakkerij Van Lieshout, CVT (Van Tilburg) en Hotel der Brabander (familie Meurs), Mie Fiedel en d're meens, Hendrik van Heusen (Winando), Jo Hollander (‘zot Joke’), Wimke Druijts (‘zot Wimke’), Leo, het Rooi Menneke, Chris het rasta-menneke, kampioenselftal Willem II uit 1952, Jan Pijnenburg alias Kwatta-Jantje en de Kanonbal, Sjef van Hamond, Zuid-Nederlands kampioen polsstokhoogspringen, en tv-kok Rudolph van Veen.

Met mede-auteurs Joost van der Loo en Rianne Willems publiceerde Arjen Roos voor Stichting De Brand:

- De Brand mooi eigenlijk. Wonen en Werken in een wildernis, toen en nu. (2010 Stichting De Brand)

Als mede-uitgever was Arjen Roos verantwoordelijk voor:

- Van Reij's hof tot Reeshof. Historie in een Tilburgse nieuwbouwwijk. door Cor Boogaarts,  Jan Haagh, Henk van Rijswijk, Rianne Willems, Rob Wolters. De opbrengst van het boek werd aangewend voor de realisatie van een kruisbeeld in de Reeshof en het aanbrengen van historische bewegwijzering en replica's van de oude toegangspoort van het landgoed van Rey de Carle en de vijver.

- De vloek van Krakkenstein, Hélène Rietman (Blad & Boek 2001)

- Tilburg, daar leeft meer dan je denkt. Een natuurlijke visie op de stad, Henk Kuiper. (Blad & Boek, Stichting Stadsbomen 2005)

- De daad bij het woord, Jan van Beurden. Een verzameling columns uit het Reeshof Journaal. (2005 Blad & Boek)

- De Dongevallei, een natuurgebied in de stad. (Natuurmuseum, Stichting Taurus, Reeshofjournaal 2006)

- Zand erover. Cyriel le Coq, Rianne Willems. (Blad & Boek 2008)

- 10 mythen over Kerk & Tilburg. Harm Schilder, Cas de Quay, Gerro Nap, Elma Nop-Kolhoff, Harrie de Swart, Hans Wick.

Schriftelijke mededelingen van Arjen Roos, Uitgeverij Blad&Boek

 

Arjen Roos

 

 


Roosen, Frank


Ronald Peeters

 

De op 10 september 1933 in Tilburg geboren Frank Roosen emigreerde in 1955 naar Canada. Daar bezit hij thans het grote Roosendal Farms tuindersbedrijf in Pender Harbour. Over zijn jeugd in Tilburg en zijn verdere leven in Canada, schreef hij het boek Fate and destiny (z.pl. en z.j., Canada 1991). Zijn familie in Tilburg heeft aan de Hoge Witsie nog steeds enkele tuindersbedrijven.

 

Roosmalen, Kees van
 

Kees van Roosmalen, op 13 november 1953 geboren te Oosterhout, woont sinds 1975 in Tilburg. Hij publiceerde in 1982 de novelle Stil getekend (Baarle-Nassau, Soma) en in 1989 Tussen omgrenzingen (Den Dungen, Stichting Daja).
HN van 24-1-1990.
In 1992 schreef hij Met blote knieën aan de zeerand (Breda, Uitgeverij De Geus). Zie: HN van 16-5-1992. In 1995 verscheen zijn tweede roman Ongedroomde zomermaanden (Breda, Uitgeverij De Geus). De door een spierziekte zwaar gehandicapte Van Roosmalen, studeerde aan de KUB in Tilburg sociologie en filosofie. Zie: BD van 20-12-1995.


Roothaert, mr. Anton


    

Borstbeeld: De Vroe-Roothaert, Tilburg. Portretfoto: Regionaal Archief Tilburg.


Over leven en werken van de schrijver mr. Anton Roothaert zijn vreemd genoeg maar weinig gegevens in de algemene literatuurgeschiedenissen terug te vinden. Gelukkig heeft zijn stiefkleinzoon Frans Walch uit Bemmel zich sinds de publikatie in 1985 van zijn scriptie in het kader van de opleiding Nederlands M.O.-B aan de Katholieke Leergangen in Tilburg, opgeworpen als zijn eerste biograaf. Na een publikatie in het tijdschrift SIC (1986) werkt hij nu aan een uitgebreide biografie over Roothaert.

Antonius Henricus Roothaert werd op 9 juni 1896 in Tilburg geboren. Zijn geboortehuis stond aan de toenmalige Bosscheweg Dit huis, waar nu Tivolistraat 33 staat, is afgebroken. Zijn jeugd bracht hij grotendeels door in de Telefoonstraat 22 waar zijn vader een biljartfabriekje was begonnen. Woonhuis en fabriek staan er nog. De mobilisatie van 1914 heeft een voortijdig einde gemaakt aan zijn studie aan het Tilburgse gymnasium (het latere Sint Odulphuslyceum). Hij ging in militaire dienst en werd reserve-officier, vervolgens behaalde hij in Utrecht de titel meester in de rechten en vestigde zich in 1922 als advocaat in Tilburg. Hij was hier ook als leraar handelsrecht verbonden aan de Katholieke Leergangen. Na zijn scheiding met de Bredase Adriana Verhoeven, brak hij zijn loopbaan als advocaat en leraar af en vertrok hij in 1930 naar Antwerpen. In deze grote stad hoefde hij zich 'minder katholiek' te gedragen, iets waar hij in Tilburg altijd grote moeite mee had gehad. 

Pas in zijn Antwerpse periode is Roothaert gaan publiceren. In 1933 debuteerde hij met de spionageroman Spionage in het veldleger (Amsterdam). Daarna verschenen er drie detectives: Onbekende dader (Amsterdam, 1933), Chinese handwassing (Amsterdam, 1934) en Onrust op Raubrakken (Amsterdam, 1935). Over het Nederlands filmwereldje schreef hij de roman Camera loopt (Amsterdam, 1936). Sinds 1935 woonde hij in Deurne, een voorstad van Antwerpen, waar hij de roman van zijn leven zou schrijven: Doctor Vlimmen (Amsterdam, 1936), een boek dat vele herdrukken beleefde, dat drie keer werd verfilmd en waarvan vertalingen bestaan in het Duits, Deens, Engels, Frans, Joegoslavisch en Zuid-Afrikaans. Er werd ongeveer een miljoen exemplaren van verkocht, waarmee het tot de meest gelezen boeken in het Nederlandse taalgebied gerekend kan worden. Het boek is geïnspireerd door het leven van zijn studievriend de dierenarts Huub Pulles, die hij in zijn Tilburgse tijd vaak vergezelde op zijn beroepsmatige tochten langs boerderijen in de omgeving van Tilburg. De kritieken waren in het begin niet mals. Dr. Vlimmen is een misselijk schend-boek, 'n trap naar het katholieke Brabant, aldus een recensie in Boekenschouw (1937). 

Drie jaar later schreef hij de historische roman Die verkeerde weereldt (Utrecht, 1939), handelend over het Brabantse Deurne na het beëindigen van de 80-jarige Oorlog in 1648. In 1939 werd hij in Nederland gemobiliseerd. Zijn tijd onder de wapenenen inspireerde hem tot het schrijven van Vlam in de pan (Utrecht, 1943). Na de oorlog heeft Roothaert nog een aantal boeken geschreven: de para-psychologische roman Villa Cascara (Utrecht, 1947), De wenteltrap (Utrecht, 1949) dat in het Duits en het Frans werd vertaald, Oom Pius (Utrecht, 1951), Vlimmen contra Vlimmen (Utrecht, 1953) met vertalingen in het Duits en het Joegoslavisch, en het laatste deel van de trilogie Vlimmen Vlimmens tweede jeugd (Utrecht, 1957), dat in het Duits werd vertaald. Verder kunnen genoemd worden het samen met Jaap Romijn geschreven Een avondje in Muscadin, een mysterie in brieven (Utrecht, 1952), Gevaarlijk speelgoed, een luchtig spel in vier bedrijven (Utrecht, 1954), en zijn laatste roman Duivelsfortuin (Utrecht, Bruna, 1965). Het boek Spionage in het veldleger werd onder de titel De big van het regiment in 1935 verfilmd. Van Onrust op Raubrakken werden twee hoorspelen gemaakt.
Anton Roothaert overleed op 29 maart 1967 en werd begraven op het kerkhof Ruggeveld in het Belgische Deurne.

Persoonlijkheden in het koninkrijk der Nederlanden in woord en beeld, Amsterdam, 1938, p. 1254; dr. H. Kapteijns, 'Letteren in Noord-Brabant. Een eeuwoverzicht', in: Het Nieuwe Brabant, III, 's-Hertogenbosch, 1955, p. 256; Frans Walch, Roothaerts Die Verkeerde Weereldt. Enkele krenologische en daarmee samenhangende aspecten van een (al) vrijwel vergeten historische roman, scriptie Nederlands M.O.-B aan de Katholieke Leergangen in Tilburg, 2 delen, 1985 (aanwezig in GAT, bibl. nr. 6212); Frans Walch, 'Mr. A. Roothaert: een verguisd en vergeten auteur', in: SIC, jrg. 1, nr. 2, 1986, p. 21-27.

juli 2001: Naar aanleiding van een overzichtstentoonstelling over leven en werk van Anton Roothaert, die Ronald Peeters en Frans Walch van 11 juni tot en met 30 augustus 1996 in het Gemeentearchief van Tilburg maakten, verscheen van de hand van Frans Walch het artikel 'Mr. Anton Roothaert (1896-1967)' in: Tilburg. Tijdschrift voor geschiedenis, monumenten en cultuur (jrg. 14, 1996, nr. 1, p. 15-28).

 In november 1996 verscheen zijn omvangrijke biografie Roothaert bij Uitgeverij De Prom te Baarn. Zie: Vrij Nederland van 1-2-1997, NRC Handelsblad van 13-6-1996, BD van 11-1-1996, 1-6-1996, 2-11-1996, 9-11-1996, 12-6-1996, 2-12-1996, DTK van 6-6-1996.

 

Regionaal Archief Tilburg

Anton Roothaert signeert een paperbackuitgave van Doctor Vlimmen in een warenhuis, 1956.

 

 

Frans Walch, Ronald Peeters, Ed Schilders

 

     

 

Het bericht aan de lezer waarmee Doctor Vlimmen begint en waarin Roothaert de stadsnaam Dombergen uitlegt.

 

Advertentie circa 1947

 

Telefoonstraat 22. In de gevel gemetselde steen met de naam van Antons broer, Henri. De steen voor Anton, aan de andere zijde van de gevel, is verdwenen. Foto: Ed Schilders.

CuBra-pagina's over Anton roothaert

Biografische schets van Roothaert door Frans Walch

Anton Roothaert - Onbekende dader

Anton Roothaert - Chinese handwassing

Anton Roothaert - Onrust op Raubrakken

Anton Roothaert - Doctor Vlimmen

Anton Roothaert - Camera loopt

Anton Roothaert - De vlam in de pan

Anton Roothaert - Villa Cascara

Anton Roothaert - De wenteltrap

Anton Roothaert - Spionnage in het veldleger

Anton Roothaert - Vlimmen contra Vlimmen

Anton Roothaert - Gevaarlijk speelgoed (toneelstuk)

Anton Roothaert - Vlimmens tweede jeugd

Anton Roothaert - Oom Pius

Anton Roothaert - Duivels fortuin

Anton Roothaert - Die Verkeerde Weereldt

Anton Roothaert  & Jaap Romijn - Een avondje in Muscadin

Roothaert, Anton - Tilburgse jaren - door Frans walch

 

Bibliografie van vertalingen van Roothaerts werk

Ed Schilders

Illustraties uit Die Verkeerde Weereldt, door Else Oosterwijk van Hagendoren

  Vertalingen - bron: internet 2015

Tsjechisch (links), Duits

Duits (links), Afrikaans

Deens (links), Frans

Fins

 

Verfilmingen - bron: internet 2015

 

Frans Walch

Rossieau, fr. Henricio (mei 2015)

 

Archief Fraters van Tilburg

 

Henricus Antonius Maria Rossieau werd op  10 juni 1918 geboren in de Nieuwstraat in Tilburg. Zijn vader, Henricus, kwam uit De Mierden, werd politieagent in Tilburg en huwde in 1909 de Tilburgse Antonia Maria Agnes van den Hout. Uit die verbintenis werd in 1918 Henricio gewonnen, die op 8 september 1936 werd ‘ingekleed’ als aspirant bij de Fraters van Tilburg, en bij hen zijn studie op de kweekschool in Goirle begint. De laatste jaren van zijn leven leed hij aan een nierziekte; hij overleed op 14 juli 1940 in het fraterhuis in Tilburg.

Als dichter vond Rossieau inspiratie in het spoor van de tijdgeest van de katholieke culturele emancipatie en de idealen van Brabantia Nostra in het bijzonder. Veel heeft hij niet geschreven. De enige verzen die we van hem kennen, vinden we in het gedenkboek bij het eeuwfeest van de fraterkweekschool Sint-Stanislaus: In de voortuin van de congregatie der fraters van Onze Lieve Vrouw Moeder van Barmhartigheid te Tilburg (Drukkerij R.K. Jongensweeshuis, Tilburg, 1950). Daarin publiceerde frater Victor van Nispen een uitgebreid portret-annex-bloemlezing van Henricio Rossieau en zijn werk.

Curriculum vitae frater Henricio Rossieau, Archief Fraters van Tîlburg

  Victor van Nispen over Henricio Rossieau en zijn werk.

 

Rond de Leij

 

Hier is de rust. Het ruisen van de bomen,

de hoge canadas. Het stromen van de beek

die 'k liefgekregen heb. Waar ik de weg kan dromen

waar 'k immer heb gedoold en 't altijd schoner leek.

 

Nu ligt de avond er. Weer zingen er de bomen

hun eeuwenoude lied. Een koekoek roept zijn naam.

De altijd frisse Leij blijft even helder stromen,

en langs de weg groeit weer de wilde, witte braam.

 

Hier kan ik stil weer in mij zelven keren,

en denken aan die vogel en zijn vreemde wijs,

wat ze beduiden mag; de wilde schoonheid lezen;

want och, er is nog zoveel schoons op deze aardse reis.

 

Illustratie: frater Vincenzo de Kok (1911-1997)


Naar begin van de pagina

Inhoud De paap van gramschap

CuBra Home


Raak, Cees van
Raak, Johan van
Radbouds, Rud.

Reijnders, fr. Joseph
Renders, Hans
Rietman, Hélène

Rhys, Jean

Rijen, Henk van

Rijnen, Toon

Rijswijk, Henk van

Rijthoven, Jan van

Rijzende Zon, Antiquariaat De
Rinsema, Evert
Robben, Cees
Robben, G.C.

Robben, Jan
Roeping
Rombouts, fr. Sigebertus
Roos, Arjen / Uitgeverij Blad & Boek

Roosen, Frank
Roosmalen, Kees van
Roothaert, mr. Anton

Rossieau, fr. Henricio