16-08-02 Willem
Jonkergouw - Het was
een prachtige plechtigheid geweest. Net écht. Eigenlijk konden we
er niet genoeg van krijgen! Dus werd er nóg een begrafenis op touw
gezet en dan zou bij gebrek aan een overledene oudste zus voor lijk
spelen en door ons de poort rondgedragen worden.
01-06-02 Jos
Verberne - Bij ons
thuis in de schuur las ik iedere middag de mis waarbij een groot
behangselboek als altaarmissaal diende.
R.
Constant-Volman - Een
van mijn andere zonen was vogelliefhebber, en een beker die hij
daarmee had gewonnen, diende als kelk.
Mia
Savenije - Preken bestonden
meestal uit waarschuwingen, zo in de trant van ‘O wee als je broer
Jan pestte, dan kon je een lel om je oren krijgen.’
Nel
Timmermans - En
hoeveul veugeltjes dè we onder de heg in de tùìn hebbe begraove
(sommige hadden we mee de musseklem gevangen) ik weet ‘t niemir.
(Met foto van Nel in nonnenhabijt.)
H.
van Boxtel
- Villevoy wist precies hoe het in
elkaar moest. Het was zijn altaar, schaal één op drie wist hij
achteraf te vertellen.
Loes
Ackermans - Als
er geen hosties waren
werden er ook wel eens worteltjes in ronde plakjes gesneden.
Jacques
- Ik droeg dan maar weer "een stille mis" op waarbij ik
pastoor en misdienaar gelijk was.
Theo
Janssen - Alleen
jammer dat ik geen godslamp gekregen had, want dat vond ik een van
de mooiste dingen in de kerk.
Piet
Melis - Ik heb thuis later vele missen gelezen, wijwater
gemaakt, buurmeisjes en -jongens getrouwd, poppen gedoopt en dooie
mussen begraven.
André
Witlox - Meisjes waren dikwijls het probleem in onze
zolderkapel.
Jeanny
Tolboom-Wagenmakers
- De houten bank waarop een
gedeelte van het gezin aan tafel zat te eten (ons gezin had 8
kinderen) fungeerde als altaar.
|