OVER POEZIE

HOME

AUTEURS
TEKSTEN
INTERVIEWS
BRABANTS
SPECIAAL

Print pagina
 


Harriet Laurey

Een groot raadsel langs de Brabantse wegen

Ofwel: Op weg naar Brabant blijft het koud

Jace van de Ven leest Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant een poëtich lesje

Het college van Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant heeft besloten dat op de borden langs de toegangswegen naar Noord-Brabant een tekst komt.
Welke tekst?
Niet zo ongeduldig.
Lees en huiver.

 

Lezer, gaat u even zitten!

Wat komt er te staan op de borden langs de toegangswegen naar Brabant?

Houdt u zich goed vast!

Of, nee, zet alstublieft eerst een glaasje water klaar en leg er een paracetamolletje naast.

Ahum, daar komt ie...

Wacht, hebt u een ventilator? Zet aan voor de zekerheid.

Op onze toegangsborden...

Sorry, er schiet me een brok in de keel. De tekst die ik u ga onthullen grijpt me aan. Ik pak zelf even een glas water.

Langs de toegangswegen naar Brabant komt te staan:

Welkom in Noord-Brabant. Natuurlijk Vernieuwend!

Beeuuhh!!! Beeuuuhh!!!

Sorry, mensen, maar het wordt me even te veel. Dat heb ik nou ook altijd als ik bij de Aldi ‘Hoge kwaliteit – lage prijs’ zie staan of bij het Kruidvat ‘Steeds verrassend. Altijd voordelig!’. Hoe komen ze erop?

 

‘Op weg naar Brabant wordt de wereld warmer’ dichtte Harriët Laurey vijftig jaar geleden. In augustus vorig jaar diende de Stichting Poëzie op Straat 's-Hertogenbosch bij Gedeputeerde Staten een voorstel in om de toegangswegen naar Brabant op te fleuren met deze dichtregel.

Nooit meer iets van vernomen.

Vorige week overleed Harriët Laurey. Voor Omroep Brabant reden om te informeren hoe het nou eigenlijk zat met ‘Op weg naar Brabant wordt de wereld warmer’. Kwam daar nog iets van?

Nou nee, was het antwoord, maar er zou wel iets anders op die borden komen staan: ‘Welkom in Noord-Brabant. Natuurlijk Vernieuwend!’

Kan niet, dacht ik. Inmiddels bijna 55 jaar oud, maak je mij niet alles meer wijs. De collega’s van Omroep Brabant hebben ten gevolge van de hitte en de niet aflatende komkommertijd tropenkolder gekregen. Ik zal zelf wel eens met de provincie bellen.

 

Achter de deuren van het Provinciehuis werd ik doorverbonden met de heer Arne van Os, woordvoeder van de woordvoerder van gedeputeerde Onno Hoes die voor toegangsborden naar de provincie verantwoordelijk is. Hoes en zijn normale woordvoerder liggen momenteel ergens uit te hijgen van de gedane inspanningen. En terecht.

‘Is dat echt waar van dat Natuurlijk Vernieuwend!’ vraag ik.

Het is echt waar.

‘Waarom is ‘Op weg naar Brabant wordt de wereld warmer’ het niet geworden?’

‘Die regel is wel in de discussie binnen GS meegenomen, maar men vond hem daar toch minder goed dan Natuurlijk Vernieuwend!’.

‘En mogen onze lezers ook weten welk reclamebureau met de ongetwijfeld grote winst van de vondst ‘Natuurlijk Vernieuwend!’ gaat strijken?’

‘Maar meneer, die regel heeft helemaal niets gekost. Ja, er komen straks wel nieuwe borden met deze slogan er op, maar verder heeft ‘Natuurlijk Vernieuwend!’ geen geld gekost. Goed hč?’.

‘Geen geld? Hoe kan dat dan?’.

‘GS heeft de kreet zelf bedacht.’

Zelf amateurpoëet zijnde, weet ik dat het kruim kost om een frase van enige betekenis te creëren. Het lukt me niet vaak en dus fluit ik bewonderend tussen mijn tanden en herhaal fluisterend: ‘Natuurlijk Vernieuwend! Whaw! Is het bekend welke gedeputeerde woordkunstenaar het gevonden heeft?’

‘Nee,’ zegt Arne, ‘en misschien zal dat wel altijd een geheim blijven.’

 

Volkomen overdonderd leg ik de hoorn neer. Ik denk aan ’s Neerlands beroemdste anonieme regels ‘Hebban olla vogola’ en ‘Egidius waer bestu bleven?’. Eindelijk krijgen ze gezelschap van ‘Natuurlijk Vernieuwend!’ Of wat was het ook weer? Vernieuwend natuurlijk? Of vijftien procent korting natuurlijk! Ach nee, ben ik toch weer in de war met het Kruidvat.

 

Naar aanleiding van het voorstel om ‘Op weg naar Brabant wordt de wereld warmer’ bij de toegangpoorten van Brabant te zetten, schreef Tony van der Meulen destijds in zijn zaterdagcolumn in het Brabants Dagblad: ‘Het voelt lekker, maar eigenlijk weten we wel beter’. Hij vond de tekst te arcadisch, niet meer van deze tijd en het zou niet-Brabanders die ons verkeerd willen verstaan, kunnen doen denken aan gesjoemel en handjeklap. Daarbij leek de regel hem te sabotagegevoelig. Een letter wegplakken en er zou komen staan: ‘Op weg naar Brabant wordt de wereld armer’.

Het zal Van der Meulen goed doen te zien hoe goed GS naar hem geluisterd heeft. Niet alleen verwezen de gedeputeerden Harriet Laurey naar de prullenbak, ze hebben ook persoonlijk zorg gedragen voor een tekst die absoluut niet mis te verstaan is. Welke letters je er ook afplakt of toevoegt aan ‘Natuurlijk Vernieuwend!’, de tekst blijft een poëtisch raadsel.


 

KLIK HIER voor de volledige tekst van het gedicht van Harriet Laurey (op CuBra)

KLIK HIER voor biografie, en bloemlezing Laurey (op CuBra; door Lauran Toorians)

KLIK HIER voor meer informatie over Laurey (op CuBra)

KLIK HIER  voor het werk van de Stichting Poëzie op Straat (op CuBra