In memoriam Harriet
Laurey
Op zondag 25 juli 2004 is in haar
woonplaats Lage Mierde de schrijfster Harriet Laurey overleden. Ze is
79 jaar geworden.
Laurey publiceerde haar eerste
gedichten vanaf 1945 in literaire tijdschriften als De Nieuwe Eeuw en
Roeping (waarvan ze enige tijd redacteur is geweest). In 1951 was ze
een van de auteurs van de dichtbundel 'Triple alliantie', met Lou
Vleugelhof en Frans Babylon. Een jaar later verscheen haar eerste
eigen bundel, 'Loreley', die meteen een groot publiek vond.
Voor een uitgebreide
beschouwing van leven en werk van Harriet Laurey op CuBra KLIK
HIER
Het dichterschap van
Harriet Laurey heeft kort geduurd. Vanaf 1955 schreef ze geen poëzie
meer (of publiceerde die althans niet), maar legde ze zich toe op het
schrijven van kinderboeken. In dat genre werd ze een van de meest
succesvolle auteurs van de tweede helft van de vorige eeuw. Meer dan
tachtig titels heeft ze op haar naam staan, en tweemaal kreeg ze de
prijs voor het Kinderboek van het Jaar (tegenwoordig de Gouden
Griffel): in 1959 en 1970.
De poëzieliefhebbers
zijn de dichteres Laurey echter niet vergeten, al heeft ze zelf aan
die voortdurende reputatie van haar dichtwerk nooit willen bijdragen.
In zijn boek 'In de schaduw van de Parnassus' (2002) schrijft Joris
van Casteren: 'Sommigen schoten zo ver door in hun publiciteitsvrees
dat ze ook mij niet wilden ontvangen. Hoe graag zou ik gesproken
hebben met Harriet Laurey, die na de oorlog met Hanny Michaelis als
een van de talentvolste dichteressen gold.'
Wie Laurey zegt, zegt
'Sonnet voor Brabant', het gedicht dat haar in deze provincie
onsterfelijk heeft gemaakt, en waarvan de liefhebbers nog steeds de
eerste regel koesteren: 'Op weg naar Brabant wordt de wereld warmer.'
Voor
de volledige tekst op CuBra: KLIK HIER. De dag waarop haar
overlijden in de pers bekend werd gemaakt, verscheen over dit gedicht
in het weblog van voske.nl de bekentenis: 'Dit gedicht is het liefste
wat ik ooit over Brabant heb gelezen.'
Deze waardering werd in
2003 echter niet gedeeld door de Provincie Noord-Brabant. De Stichting
Poëzie op Straat (uit Den Bosch,
KLIK HIER
om het werk van deze stichting op CuBra te zien) stelde toen voor
om de beginregel van het sonnet op borden te zetten langs alle
snelwegen die toegang geven tot Noord-Brabant. Het initiatief werd
schampertjes weggewuifd door de toenmalige commissaris van de
koningin, F. Houben. Hoewel Houben in het personeelsblad van de
provincie de regel volkomen verkeerd citeerde, vond hij het maar een
gevaarlijk plan, zo'n beginregel. Immers, voor je het wist zouden
leukerds en andere vandalen de W wegverven zodat er geen 'warmer' maar
'armer' zou staan. Tot een hogere vorm van cultureel bewustzijn is
Houben noch de Provincie sindsdien niet meer gekomen.
KLIK HIER voor een
peiling over dit voorstel onder CuBra-bezoekers in 2003
Ed Schilders
|