INHOUD DODENAKKER
HOME

BRABANTS

AUTEURS
TEKSTEN
INTERVIEWS
SPECIAAL

Print Pagina

D

In memoriam Harriet Laurey

Op zondag 25 juli 2004 is in haar woonplaats Lage Mierde de schrijfster Harriet Laurey overleden. Ze is 79 jaar geworden. 

Laurey publiceerde haar eerste gedichten vanaf 1945 in literaire tijdschriften als De Nieuwe Eeuw en Roeping (waarvan ze enige tijd redacteur is geweest). In 1951 was ze een van de auteurs van de dichtbundel 'Triple alliantie', met Lou Vleugelhof en Frans Babylon. Een jaar later verscheen haar eerste eigen bundel, 'Loreley', die meteen een groot publiek vond. Voor een uitgebreide beschouwing van leven en werk van Harriet Laurey op CuBra KLIK HIER 

Het dichterschap van Harriet Laurey heeft kort geduurd. Vanaf 1955 schreef ze geen poëzie meer (of publiceerde die althans niet), maar legde ze zich toe op het schrijven van kinderboeken. In dat genre werd ze een van de meest succesvolle auteurs van de tweede helft van de vorige eeuw. Meer dan tachtig titels heeft ze op haar naam staan, en tweemaal kreeg ze de prijs voor het Kinderboek van het Jaar (tegenwoordig de Gouden Griffel): in 1959 en 1970.

De poëzieliefhebbers zijn de dichteres Laurey echter niet vergeten, al heeft ze zelf aan die voortdurende reputatie van haar dichtwerk nooit willen bijdragen. In zijn boek 'In de schaduw van de Parnassus' (2002) schrijft Joris van Casteren: 'Sommigen schoten zo ver door in hun publiciteitsvrees dat ze ook mij niet wilden ontvangen. Hoe graag zou ik gesproken hebben met Harriet Laurey, die na de oorlog met Hanny Michaelis als een van de talentvolste dichteressen gold.'

Wie Laurey zegt, zegt 'Sonnet voor Brabant', het gedicht dat haar in deze provincie onsterfelijk heeft gemaakt, en waarvan de liefhebbers nog steeds de eerste regel koesteren: 'Op weg naar Brabant wordt de wereld warmer.' Voor de volledige tekst op CuBra: KLIK HIER. De dag waarop haar overlijden in de pers bekend werd gemaakt, verscheen over dit gedicht in het weblog van voske.nl de bekentenis: 'Dit gedicht is het liefste wat ik ooit over Brabant heb gelezen.'

Deze waardering werd in 2003 echter niet gedeeld door de Provincie Noord-Brabant. De Stichting Poëzie op Straat (uit Den Bosch, KLIK HIER om het werk van deze stichting op CuBra te zien) stelde toen voor om de beginregel van het sonnet op borden te zetten langs alle snelwegen die toegang geven tot Noord-Brabant. Het initiatief werd schampertjes weggewuifd door de toenmalige commissaris van de koningin, F. Houben. Hoewel Houben in het personeelsblad van de provincie de regel volkomen verkeerd citeerde, vond hij het maar een gevaarlijk plan, zo'n beginregel. Immers, voor je het wist zouden leukerds en andere vandalen de W wegverven zodat er geen 'warmer' maar 'armer' zou staan. Tot een hogere vorm van cultureel bewustzijn is Houben noch de Provincie sindsdien niet meer gekomen. KLIK HIER voor een peiling over dit voorstel onder CuBra-bezoekers in 2003

Ed Schilders