Toegift 5 - Een hedendaags Wilhelmus
Geen parodie op ons volkslied, eerder een
contrafact, schreef Lau Kanen bij gelegenheid van het
huwelijk van prins Willem-Alexander met Máxima Zorreguieta.
M ijn lieve Alexander,
Vandaag word ik je vrouw,
Voortaan voor mij geen ander,
ik hou voorgoed van jou.
Jij hebt mijn hart gewonnen,
ik ben ontzettend blij.
Mijn sprookje is begonnen:
mijn ware prins ben jij.
A ch allerliefste meisje,
ik geef je graag mijn woord.
Al sinds dat Spaanse reisje
heb ik jou toebehoord.
Ik viel voor jouw bekoring
en na mij viel mijn volk.
En bij de overhoring
was jij mijn beste tolk.
X ander, ik wil aanvaarden
al wat jouw volk mij vraagt.
De Nederlandse waarden
hebben mij steeds behaagd.
Warmhartig wil ik blijven
een steun voor ieder mens;
verdriet en wrok verdrijven,
dat is mijn diepste wens.
I ntens heb jij geleden,
o Maxima, mijn bruid.
Het Argentijns verleden
strekt ver zijn klauwen uit.
Jouw vader, edelmoedig,
heeft deerlijk zich vergist.
Ik hoop, wij zien hem spoedig;
hij wordt hier zeer gemist.
M ijn dierbaar Argentinië,
beroofd nu en geschaad,
een beter lot verdien je,
een eerlijk hoofd van staat.
O Nederlandse natie,
zo wijs en zo kordaat,
ontvang van ons wat gratie
in ruil voor goede raad.
A lgoede God en Vader,
geheiligd zij uw Naam,
uw Rijk kome ons nader
en voege ons volk tesaam.
Laat mij mijn land regeren,
gelukkig met mijn bruid;
het kwade zal ik keren
tot Gij mijn ogen sluit.
Degenen die moeite hebben met de bede in het
laatste couplet kunnen in plaats
daarvan het volgende lezen:
A l die mij wilt gedogen
Als vorst van Nederland,
ik heb u steeds voor ogen
gij zijt mijn onderpand.
Ik zal voor u regeren,
in eendracht met mijn bruid;
het kwade zal ik keren,
tot God mijn ogen sluit.
|