Sinterklaos òp bezuuk bij AaBeej in
Tilburg
- tekst Jos Naaijkens -
Onze
paa waar in de jaore vèfteg
wèèrkzaom bij AaBeej. In dieje tèèd
en grôot bedrèèf meej mir dan
duuzend meense. De dierèksie had et
goed veur meej der pèrsenêel. Et
ging er soosiejaol gezien goed òn
toe.
Ieder jaor begien deezèmber wier der
veur de kènder van de wèèrkneemers
òp ene vrije
woensdaagmiddaag en
sinterklaossèssie gereegeld.
Der waare aatij volòp kènder. In en
grôote witte mòk kreede
sjookolaodemèlk. Vèrder wierde
getraktêerd òp krèntebrôod en
speekelaos.
Vòl spanning keekter ieder jaor nò
èùt. Mistal gingde nòr hèùs meej ene
flinke zak snoepgoed, en
taaj-taajpop èn en grôot kadoo.
Mar vur mèn, goed gelêûveg mènneke
as ik waar,
ging
et daor begin jaore vèfteg mistal
nie zôo rielèkskt òn toe.
Tusse de middag kwaam onze paa aatij
nòr hèùs vur et wèèrm eete. Dus ok
dieje
woensdaag van de sinterklaosmiddaag.
Rond hallef tweej ging ik aachter òp
de fiets meej em meej nòr AaBeej.
Mar
daor òngekoome liet ie mèn in de
steek. En maotschappelek wèèrkster
hield mèn in de gaote. “Je vader
moet op kantoor werken. Hij heeft
het zó druk…”,
wier dan gezeej. Wèllicht vuuldet al
ònkoome…
Hil de middaag zaagde onze paa nie.
Hij waar in gin vèld òf weeg te
bekènne.
Dan zaate ammòl mar te wòchte tòt oe
tòffel waor ge òn zaat òn de burt
waar èn ge bij
den hèllege wier geroepe. Dè
afwòchte ging meej de nôodege
spanning gepaord. Dieje Sint èn zen
piete konde me fèètelek nie èècht
bekôore. As et dan zo vèr waar ging
ik meej knikkende knieje naor em
toe. Intusse ammòl mar hoope dè ge
gin veeg öt de pan zot krèège.
Wèl waar et wè mèèrkwòrdeg dè den
hèllege zo veul oover mèn wies te
vertèlle. Veul mir dan van aander
kènder. Èn zen stèmgelèùd kwaam me
èèrg bekènd veur.
Òp et ènd van de middaag kwaam ons
paa dan wir te vurschèèn. Hij vroeg
dan wè ik van de goed hèlleg man
gekreege had. Nòdderhaand ginge we
òp de fiets nòr hèùs.
Volges mèn hèddet al deur… Onze paa
spulde in de jaore vèfteg bij AaBeej
vur Sinterklaos. Dur zenen grôoten
baord boezemde hij me òp en
indirèkte wèèze bèst wèl schrik in.
Mar et is ammòl goed gekoome. Ik hèb
er gin trauma van oovergehaawe. Èn
immòl tèùs waar ie zôo wir afgekikt
èn de nòrmaole paa.
(In
het dialect van Tilburg)
|