De naachtmis, de wòrstebrôojkes, de
krintemik en...
et knèntje
òftewèl:
De leege knèènekôoj
- tekst en illustratie Jos Naaijkens -
De jaore vèfteg in de kèèrk van de
pròchie Treezieja in Tilburg…
We
hoefde gelukkeg meej de naachtmis om
vier uur gin drie ketier van te
vurre vur de gesloote deur van de
kèèrk in de rij te gòn staon wòchte
om zeeker te zèèn van en goej plòts.
Ons moeder paachte die aatij vur en
hil jaor.
As de naachtmis (et waare in dieje
tèèd drie misse aachter elkaor!) om
hallef zès afgelôope waar ginge we
wir naor hèùs. De zèllef gemòkte
wòrstebrôojkes wiere in de oove nòg
èfkes wèèrm gemòkt èn òp de sneeje
krintemik ging goej booter.
As ge dè ammòl òp had gingde
netuurlek wir èfkes terug naor bèd.
Òpblèève waar der nie bij. Ge moest
naomelek der vur zörge dègge den
irste kèrstdaag genoeg ötgeslaope
waar. Aanders smòkte oe gebraoje
knèntje nie. Ge had et tòch zeeker
nie vur niks en hêel jaor geaajd èn
vèt gemèst…
Bij ons tèùs vonde ze en gebraoje
knèntje van oe èège veul lèkkerder
as intje van de poelier. Mar ik waar
nò de kèrstdaoge de pieneut as ge
begrèpt wèk bedoel. Ik had ok gin
knèntje mir in ooverènsie. Zôo
doende moes ik aatij tòt et vurjaor
wòchte vur dè ik der wir intje
kreeg. Dan wiere der naomelek wir
nuuwe geboore. Vur dè ik naor schôol
ging had ik verlôopeg niks om èfkes
te aaje.
Èn moete weete dè ik in dieje tèèd
ok nòg gin vriedinneke meej en
angôora truijke der òp nò hield. Ge
wit wèl, zon grietje meej zon zaacht
truijke dè ge zôo is lèkker kon aaje...
Kunde nògaon…
Niks vur jou, en knèntje…?
De leege knèènekôoj kunde graaties
vur niks krèège.
Snèl beslisse sievoeplè, aanders
gaotie òp Marktplòts…
|