'n schôone kèrstgedaachte...
Geschreven in het dialect van
Tilburg
Tekst en illustratie Jos
Naaijkens
Zèg
Sjaan, hoe lang zon we onze
kèrststal al wèl nie hèbbe?
Van
onze trouw aaf, Sjèf. Kunde
nògaon…
Waarom vraogde dè?
Dan
hak et tòch goed gezien.
Zon we dan onderhaand is gin
nieuwe bildjes moete gon kôope?
’t Lèkt wèl dè Sint Joozef ‘nne
steeds aawere kòp krèègt.
Hèdde oewen èège kòp in de
spiegel al wèl is goed bekeeke?
Ik
rèùl jou tòch ok nie in veur
‘nne vènt meej ‘nne jonge kòp...
Mar
trouwes Sjèf, ik kan oe gerust
stelle. Gij hoeft nie bang te
zèèn. Zo oud wòrre as dieje kòp
van jou d’r öt zie, doede gij
tòch nôot…
Dègge bedankt zèèt dè witte
Sjaan.
Wilde naa soms ok nòg hèbbe dè
ik mèèrege meej kèrst zôoas
ieder jaor ’n lèkker dieneej
veur oe klaor maok?
‘nnen Bak meej zult meej wè
brôod d’r bij. Dè kunde krèège
as ge wilt. Naa goed?
Peej
ès.
‘t
Is gòdzijdaank ammòl nòg goed
gekoome. Sjèf heej ’t òp êen òf
aandere menier wir goed gemòkt
meej hullie Sjaan. Ze kreeg
irste kèrstdaag ’n goej dieneej
meej friet èn vèèrekeshaos
veurgeschooteld. De zult stao
nòg in de èèskaast. En zôo
heuret.
’n
Schôone kèrstgedaachte dòcht ik
zôo…
De
betekenis van het woord ‘zult’.
Een van de kop van het varken
vervaardigd gerecht. Meestal
enigszins zuur van smaak.
Ge
kunt trouwes nèt zo goed zèllef
ok òp internèt zuuke wè ’t
betêekent…