't
Lief
Vrouwke
in ’t
kepelleke
bij
Mill-Hill
’t
Lief
Vrouwke zal
oe
misse
den
baos
van ’t
Mill-Hill.
Ze zal wel
moete
gisse
waorom
’t is
zôo
stil…
Op dè
klèèn
stukske
grond
pronkt
ze bij ’t
lèève.
Waor
menig meens
rust vond.
Daor
kunde wè
belèève…
’t
Lief
Vrouwke
hee
me wel
gezee
dè
ze’t
zô
vèène
fèèn
as
g’alleen
of mee z’n twee
wel’s
bij héur
zôot
zèèn…
Wie wit
krèède ’n bietje heimwee
en
komde
in de maond
van maai
nog
op ’t lumineus idee
en
zèède
van de partaai…
’t
Lief
Vrouwke zal
oe
dankbaar
zèèn
en
gíj misschien verheugd.
’t
Is ’n hartstikke
goei
medicèèn
en
doet oe
zeker deugd…
Jos, ’t
gaot
oe
goed.
Loop nie
in zeuve
slôote
tegelèèk.
Dè
’t
Lief
Vrouwke
oe
behoedt
en
oe
ontvangt
liefderèèk…
juni
2007
(in het dialect van Tilburg)
Geschreven naar aanleiding van
het afscheid
van
rector Jos
Berendsen van het
Mill-Hillcollege
te Goirle.