D’n
Harrie zaat nie ver van z’n
pesjoen aaf. Over enkele
weeke waar ’t zôo ver. Mar
gelukkig mocht ie op koste
van z’nnen baos saome meej
z’n vrouw ’n cursus volge.
Een cursus genaomd ‘Pesjoen
in Zicht’.
Hoe vul ik mèn vrije daoge
in? Gao ik allêen d’n hort
op en laot ik m’n hèùsvrouw
tèùs? Gao ik biljèrte of
zjeu de boele?
Mar êen ding waar zeker. Nao
laoter zal blèèke had d’n
Harrie ’n veurèùtziende
blik. Bij de IKEA had ie al
‘nne stoel meej ’n zaachte
zitting gekocht. Ge wit nôot…
’t Waar dan zôo ver. D’n
Harrie waar tèùs.
De miste tèèd zaat ie meej
z’n mobieltje op dieje
IKEA-stoel in de keuke aon
’t speule. De geraniejums
veur ’t raom hielde hum hêel
d’n dag goed in de gaote. Ge
kunt dus gerust stelle dè
dieje cursus z’n geld had
opgebròcht…
En nie te vergeete dees nog…
Na blèkt dè d’n Harrie op ’t
end van de cursus nog ’n
paor tube lèèm had
meejgekreege. Bedoeld om op
z’nne stoel èùt te smèère.
Toen wier me ’t êen en ‘t
aander dèùdelijk…
(Geschreven
in het dialect van Tilburg)