Banner: Portretfoto van Lechim. Collectie Piet van Beers
|
|
© 2022 Ben van de Pol, Stichting Cultureel Brabant, Erven Lechim
Stichting Cultureel Brabant heeft zich ingespannen om in contact te komen met de erven Lechim. Deze inspanningen hebben niet geleid tot enig contact. Wie van mening is rechten te kunnen ontlenen aan de publicatie van Lechims verzen op CuBra, kan daarover in contact treden met de Stichting Cultureel Brabant.
|
Lechim - Michel van de Ven zijn dialectverzen zoals gepubliceerd in de Tilburgse Koerier ONDER REDACTIE VAN BEN VAN DE POL
1963
63 01 04 't Is wènter
Agge zò zondags lekker wèrm Oewe koffie zit te lörken Dan denkte: Ik blèf rustig thuis In munne zörg we snörken.
Want zondags is de sneuw wel schòòn Allèèn om naor te kèken Mar agge dan aon 's maondags denkt Kunde bekaant wel kwèken.
Allèèn ons Sjefke vèn 't fèn Die is naa dik tevreeje 'n Sneuwman heetie al gemaokt En hij kan fèn gaon sleeje.
Zò merkte degge aauwer wordt Want vruuger haddet gère Mar agge naauw de sneuw mar ziet Begiende al te rèren.
63 01 11 Hij òòk
D'n Drik hagget wir in z'ne nek Hij deej wir is de ronde ‘n Nutje hier, 'n nutje daor Hij ha’ z'ne toer gevonden.
Gift mèn nog wè, en dieje daor Gift hum ‘r òòk mar èène ‘t Ging wè rap en onzen Drik Wiebelde op z'n bèènen.
Hij dèèlde hèèl wè rondjes uil En op ‘t list vol-gesnaggeld Issie zò goed en kaod as ‘t ging Mar naor de bus gewaggeld.
'n Overstapje war sjeffeur Want ik blèf niet op de bèèn Hik... haauw ‘t hier mar aaf En vat 't zelf òk mar èèn.
63 01 18 Snörk-misère
De sterren stonden aon de locht Te straolen en te vonken De Tiest laag aachter hullie Sjaan Te snörken en te ronken.
Mar hullie Sjaan kos dè gesnörk Nie langer mir verdraogen Ze laag d'n hèèle lange naacht Te maauwen en te klaogen.
Toen is ze mar, ten ende raod, Bij de kènder gaon slaopen Mar daorop kwaam wir kommentaar Van de kaant van die aopen:
"Moeder, gij het van onze pa Z'n snörken aaltij hinder Mar as gij op ons kaomer slaopt Dan snörkte gij krek inder.”
63 01 25 Elf… tocht…
De Tiest kwaam om half twee naor huis Mar hoe, dè was de vraog… Want hij ha - zò dè wordt gezee - 'n Stuk in zunne kraog.
Jè Miet, daor kwaam ik onderweg D'n aauwe Dorus tegen… En dè mos echt worre gevierd Al was 't pas hallef negen.
Toen zèn we hier en daor gewist Ik weet nie mir de naomen Mar naoderaand hemme geteld 't Waren ‘r elf saomen.
ô Zò, zee Miet, komde gij daor Dan ‘s naacht pas vandaon Jè, zee de Tiest, we hebben d'n Elf-kroegen-tocht gedaon.
63 02 01 Lollig war…
De Nord wil aaltij lollig zèn Allèènig nòòt nie thuis Z'n vrouw ha't de slachter verteld Die vond 't ok 'n kruis.
Hij zee: Ge stuurt 'm mar naor mèn Ak 'm te pakken krèg Dan krègt dieje grapjas van jou Van mèn ók wel 'n vèg.
De Nord die kwaam de winkel in En doar zeetie sebiet: Zeg slachter gifde gij me gaauw 'n Half mud antreciet.
Dè za'k veur deze keer nog doen Hee de slachter gezee Mar brengt straks agge nog is komt De lege flessen mee.
63 02 08 Leren en afleren…
De Kòòs hee hil z'n lèven lang Z'n nutje goed gevat Hij hield 'm - Zò de volksmond zee - Op zunne tèd goed nat.
Ons taante Jaans stao dè nie aon Ze maauwt dag in dag uit Mar wèsse zee of wèsse doe ‘t Helpt ammol gin fluit.
Och Kòòs, zee list ons taante Jaans Ge mot toch is preberen Om dè gepruuf van alle dag Naauw toch is af te leren.
Och meens 't hee veul tèd gekost En centen, vur ge't kunt Om dè naauw af te leren, meens Dè vèn ik toch echt zund.
63 02 15 Twee ginneraosies
De jong die vieren "Carneval” Daansend, springend en draovend, De aauw doen 't wè kalmer aon Die vieren "Vaastenaovend".
De jongens ziede overal D'r mèdjes goed vaasthaauwen, De vadders blèven lekker thuis Op olliebollen knaauwen.
De jongen vat 'n klèntje pils Assie muug is van ‘t daansen De vadder heeget beter deur Die gao efkes naor Jaansen.
De jeugd vènd aaltij wel plezier In alle sòòrten zaolen, Mar vadders gaon naor ‘t Körvelplein Om d'r genot te haolen.
63 02 22 't Klène
Agge zò bekaant ied'ren dag 'n Pèkske sjèk opròòkt Dan hèdder zelf gin èrg mir in Hoe doellòòs dègge smòòkt.
Mar agge unnen dag of vèf Gin sjèkske het gezien Dan is ‘t irste trèkske wir 'n Zaolig nuuw begien.
Agge daogen aon èèn stuk Aon bed gebonden zèt Dan raokte 't gevuul dègge Ièft Zò zuutjes aon host kwèt.
Agge dan veur d'n irste keer Wir zuutjes lòòpen meugt Dan doe ieder stèpke dègge zèt Oe werkeluk wir deugd.
63 03 08 Nog te vruug
Willeke was 'n aorig mèdje Mee kestanjebruine haor En die haor die blèèf mar groeien 't Wier tenliste 'n bezwaor.
"Zò'k 'n pèrdestèrtje maoken? Of wè denkte van pèrmenènt?" Ik zee: "Ge kunt 't biste vatten Wègge zelf 't schòònste vènd."
'n Paor daogen blèèf ze lòòpen Mar op 't ènd hasse 't toch klaor Ze kwaam hèèl permaantig binnen mee ‘n lintje in d'r haor.
Ik zee: "Gatvergimme mèdje, Ge lèèft weken veur de tèd De vaasten is mar net begonnen Terwèl gij al 'n Paosaai zèt."
63 03 15 Deuren toe
De Tiest moes naor de rèchtbaank toe Dus is ie mar gegaon Mee ‘n onneuzel tronie en Z'n zondags pèkske aon.
"Meneer de rèchtbaank" zee de Tiest "Ge moet is efkes heuren, As mèn geval behaandeld wordt Liefst mee gesloten deuren.”
"Weurom beklaogde, wilde dè?" Zee de man van gewicht, "Dè is hier de gewòònte nie Veur rijen zonder licht.”
"Jè” zee de Tiest "'t kan wel zèn, Dè't jouw nie nòòdig lèkt, Mar ik vèn dè die open deur Hier zò vergimmes trekt.”
63 03 22 Liever 'ne jongen
Klèn Jantje van Gummiegalgen Mòòg mee hullieje vadder mee Die wèès 'm overal nuuw lèven 't Was aon ginnen dòòve gezee.
Over stuifmèèl en de stamper Over honing en de bie Mar van de duif en van d'n doffer Dè snapte klèn Jantje nie.
Ak 't zò is goed bekèk pa Zèn de wèfkes 'r mee klaor Want vergeleken bij de mannen Is hullie wèrk dubbel zò zwaor.
Jè - zee Jantje - agge 't lot trèft Zèdde oew lèven lang 'n griet Ik zè teminste blij dèk Jan en Gin Mietje van Gummiegalgen hiet.
63 03 29 Toon Jaansen hee fist
Vèfentwintig jaor tenèèl Dès ginne flauwe kul 'n Kwart euw laank liefhebberij In 't kemédiespul.
Mar jè, van vrèmden hèddet nie Want irst was ‘t Vadder-Jan En Toon-z'ne zoon die laot naauw zien Dettie 't ok wel kan.
En nie allèèn ‘t speulen zelf Hij was ok riggieseur En daor krègt Toon Jaansen van mèn Hier naauw ‘n pluimpke veur.
Nog vèfentwintig jaor ‘r bij Veuruit Toon, nie benauwd Dan worde net as jullieje Pa Tenèèlspeuler in ‘t goud.
63 05 03 't Is wir Maai
Dan schrèven ze: "'t Is wir Maai, De koeikes staon wir in de waai Ge heurt de veugeltjes wir zingen En duuzend aander schòòne dingen."
De dichters kunnen verzen schrèven Van "Overal begient nuuw lèven" ‘t Zô vreugde zèn vur iederèèn Tenminste, as de zon is schèèn.
Dan was òk net as aander jaor De schônmaok overal al klaor En waren we zô onderhaand Al ‘n klèn bietje bruingebraand.
Mar naauw is alles kil en triest Omdèt règent en ‘s naachts nog vriest Ons Sjaan zee: "'t Is deez’ veurjaor knudde Ik heb wir 'n mud in laoten schudden.”
63 05 10 Niemand ha teijd
'n Woensdag was 't vergadering Mar jè, d'r kwaam gin meens De veurzitter die zaat allèèn ‘t Bestuur kwaam nog nie eens.
Hij mopperde, "Hoe kan dè naauw, Ik zit allèènig hier." Hij belde toen d'n ober mar Veur ‘n nuuw pötje bier.
Mar ok d'n ober die was weg Dus kwaam de kastelein Die zee: "Ik ha't verwacht menheer, Wè is dè ok veur gein?”
"Dètter gin niemand komt menheer, Dè is oew ège schuld Wie haauwt'r naauw vergadering As ons Feijenoord spult!?”
63 05 24 Rien de Rien (dès Fraans)
In ‘t Laaipark zitten veugeltjes Te tjielpen op de takken Ze wochten op ‘t spuls gestoei Van al die klène brakken.
Mar al die brakken zitten thuis Blèèk aachter de gerdènen Hèèl zuut te wochten op de zon En stiekum weg te kwènen.
Want zelfs de zon die hee gedocht: "We kan 't mèn verdommen, Wè mot ik op de wèreld doen 'n Wèreld vol mee bommen."
Ze schieten meensen in de lucht Die waogen zelfs d'r lèven Ze willen van de wèreld aaf Wè moe'k daor over schrèven…?
63 06 07 Dè was te wèd
De Tiest moes naor d'n dokter toe Mar hij docht bij z'n ège Hij doe me aaltij vul te zeer Hij zamme naauw nie krègen.
Mar jè z'n vrouw kos zunne angst Hillemol nie beseffen Ze zee: "Zède gij naauw ‘ne vent Ge rijdt ‘r strak mar neffe.
Dè heetie letterluk gedaon Op unne kilometer En toen ie thuis kwaam, vuulde ie Z'n ège hil wè beter.
Z'n vrouw zee: "Zède'r langs gewist? Wè moet 'r naauw gebeuren?" Toen zee: "Wèttie juust hee gezee Kos ik zò wèd nie heuren."
63 06 14 Verhuis-plezier?
De Guust was aon d'n overhuis Alles stond overènd Ik snap nie zeetie tot z'n vrouw Wégge begonnen bent.
Ik weet nie waor 'k 't zuuken moet Niks stao nog op z'n plaots En as ik daor dan over maauw Dan hèb ik te veul praots.
De gròòten hòòp is ingepakt Allèèn de koffiekan Die stao nog binnen d'r berèk Daor haauwt ze te veul van.
Mar als de Guust wè drinken wil Kan ie gin glaoske vènen En assie daor dan iets van zee Moette ze heuren schènen.
63 06 21 Zônne mond en…
Sjareltje moes naor 't gaasthuis toe En hij ha al gezee: "Ik gao 'r wel allèèn naor toe Daor hoeft gin niemand mee!!
En as ik èènmaol giender zè Meugde nie komen kèken Want aanders staode aon m'n bed Toch ammol mar te kwèken."
Mar hij ha wel ‘ne gròòte mond Toch was z'n hartje klèn Hij is de veurdeur uitgegaon As èèn stuk sjaggerèn.
Hij ha wel goed z'n best gedaon Z'n gevuul te verbèrgen Mar aon d'n deurstèl vroeg ie tam: "Zeg vrouwke, komde mèrge?"
63 06 28 Ok 'n lijn…
Unne fietsenbewaorder mot Natuurlijk hèèl veul zitten En daor groeit ie gestaoïg van Mar enkel in de brèèdte.
De Thijs, die ik daor over spraak Hij is òk zonne zwaore Die wou me dè op hum menier Is duidelijk verklaoren.
Kèk zee: de nuuw-loek is veurbij De zaklijn is vergeten Mar mèn lijntje dè blèft bestaon Dè meugde rustig weten.
De Thijs-lijn vat ik 'r mar bij Want ik denk bij m'n ège As ik òòt aander wèrk zuuk Zò'n "lijn" za'k nerges krègen.
63 07 05 Te veul van 't goei
Bumke verwisselen hebben wij Vruuger hèèl veul gedaon. Allèèn Ria, die was te dik Ze moes aaltij blèven staon.
De kènderkes van deze tèd Kunnen allèèn nog dròòmen Want ‘r staon nergens in de stad Veur dè spul genog bòòmen.
Mar giender op 't Boerhaaveplein Daor staon paolen mee hòòpen. Waor ge wel of nie rijen meugt En wel of nie meugt lòòpen.
Daor staon 'r vèftien bij mekaar 't Is niemir uit te zuuken Allèèn de hundjes die zèn blij Ge mot ze is zien ruuken.
63 07 19a Dès pas opruimen
De opruiming is aon de gang Agge de winkels kèkt Dan ziede zò oew veurdèèl al ‘t Zèn prèzen waor g'om kwèkt.
Ik heb 'n schòòne broek gezien Bij dinges in de stad Op die kleur heb ik naauw echt Al zòlang op gehad.
En ik ‘nen bloes, van gruune zij Ik denk dè 'k daor om gao Teminste as dè ding me paast En 'n klèn bietje stao.
Den èène deez’, de aander dè Ons Sjaan wier gloeiend kaod Strak ruim ik jullie zelf op ‘k Gooi oe ammol op straot.
63 07 19b Gao naor Körvel
Dorus zee: Kèk, as ik naauw ‘n nutje vat Dan is 't mee klène teugen Want alle slukskes zèn vort duur ‘t Moes eigeluk nie meugen.
Naris zee: M'n duiven maand ik niemir in 'k Zè ginnen halve gaore Ze vraogen vèfenvirtig cent Veur èène jonge klaore.
Z'n Opa zee: M'n trèktemèntje is zo klèn Ik mot paassen en meten M'n gróótste lol, (dès 't beljèrt) Dè za'k mar vort vergeten.
Verstaandige mensen zeggen: De kasteleins hebben gelèk Dègge meer moet betaolen Mar agge wès zèt vatte ‘m thuis En gaot 'm bij Jaansen haolen.
63 07 26 Wè's 't verschil?
Twee aopkes in d'n dieretuin Zaten hèèl zuut te kèken D'n èène zee: Wè is 't toch zund Dè wij op meense lèken.
Ge ziet ze hèèl d'n lieve dag Hier deur de traolies gaopen Ik vraog m'n ège wel is af Wie zèn hier naauw die aopen?
D'n aandre zee: Wè geef ‘t toch, Wè kan ‘t ons verschillen? As ik mar ollienutjes krèg Ik zò nie aanders willen.
Want kwamen al die meensen strak Ok in 'n kooi terèchte Dan zò'n ze presies zò as wij Om ieder nutje vèchten.
63 08 02 Vur wè, heurt wè
Ons Sjefke zee: Luistert is Pa Ik ha 'n schòòn repport En onze frater hee gezee: Sjefke doe zò mar vort.
Ik zè van al dè zuut geleer ledere mèrege vruug Aon 't ende van deez’ schooljaor Vanèges ok wel muug.
Mar as ie 's aoves slaopen gao Luister ik aon de deur En aaventoe stao ik verstomd Van wè ik daor dan heur.
Want op z'n kniekes vur zun bed Zeetie wèttie dan wil Daorvan worde as gròòte meens Dan toch wel efkes stil:
Lieven Heer, Gij mot is heuren, Ik dee hil 't jaor m'n bist En ik heb mènne kattechismus Ginnen èène keer gemist.
Onze vadder en ons moeder Hebben allebaai gezee As 't mar èènen dag schòòn weer is Meugde gij mee naor de zee.
Och jè ik kan allèèn mar bidden En vur de rest wocht ik mar aaf Mar as't in mèn vekaansie règent Dan ben ik nòòt mir zò braaf.
----------------------------------------------------
‘t Zèn netuurluk nog mar kènder Waor ‘t lèven vur begient… Mar wie 'n hèèl jaor hard gewerkt hee Hee mee vekaansie ZON verdiend.
63 08 23 Dan is 't te laot…
"Mar Sjefke toch, wè zède wit Ge het 'r nog wel vur gebid Mee goei weer mòògde mee naor 't straand Wörom zède nie bruin gebraand?”
„Mar grutje - zee dieje klènen aop - Wè zède toch ‘ne golliepaop, Hoe kan mèn witte huid verdwènen As de zon himmol nie wil schènen?”
"Ik zè vanèges niks tevreeje Waor blèfde zò mee oew gebeeje? Gij zegt wel: Vraogt, ge zult verkrègen Mar ik heb niks gehad as règen."
"Naauw kan ‘t netuurluk wel gebeuren Dèsse me d'aander maond verheuren Mar as de zon dan stao te prèken, Zit ik tegen ‘ze frater aon te keken.”
63 08 30 Zwaore kost
Ze waren saomen op de mèrt De opoe en de klène D'r tassen waren vol en zwaor En opoe mar aon 't schènen.
De opoe zee: Wè is ‘t toch zwaor Ze laoten aauwe vrouwen Mee 'n stèf volgelaoje tas Mar zwèèten en mar sjouwen.
't Zwaorst is dieje ròòje kòòl Hij is haost nie te draogen Agge zò naor de mèrt toe mot Dan zède te beklaogen.
Zeg opoe, zee dieje klène toen Want dè was unne wèzen, Vende gij ròòje kòòl te zwaor Vat dan vort mar redèzen.
63 09 06 Toch haaj beet…
D'n Amsterdamse Jan docht bij z'n ège Ik zal die Brabanders wel krègen "Asse me saome 's gaon visse Zal ie wel zien wat jullie missen."
“Wij visten in de Lindengracht Met wat oud-bakken brood En als de vis niet bijten wou Dan sloegen wij hem dood."
Hij is mee Tilburgers gaon vissen Jaogen op prooi in ‘t zilte nat Naauw meugde aachteraaf gaon vraogen Wèttie toen gevangen had.
Hij gooide in, mar ‘t was lauwloenen Z'nen haok vatte z'n ège schoenen Hij haauwt z'n ège nog wel gròòt Mar unne visser, dè wordt ie nòòt.
63 09 13 Ho haauwen
De moeders uit de Witsiebaon Die kwamen bij mekaare Want 't verkeer is daor te druk Waor ze bezörgd om waren.
Ze willen zelf naauw veur de jeugd - En die zèn daor mee veulen - Bij 't aon- en uitgaon van de school Veur pliessiegent gaon speulen.
Ze willen briggedierke zèn Om zòdoende de heren die soms gèèn heer zèn in 't verkeer 'n "Ho" te kommenderen.
Nou jè, daor is wel reeje veur Daor is echt niks in tegen Ik heb al dikkels van ons Sjaan 't Kemmando "ho” gekregen.
63 09 20 Kachelhout
De klène kènder uit de buurt Zèn lucifers aon 't spaoren Ze ha'n aon òòme Nol gevraogd: Wilde ze vur ons bewaoren?
Nol zee: Mee liefde en plezier En vur die klène brakken Spaort ie verbraande lucifers En douwt ze ín z'n zakken.
Hij hee 'n kiesje thuis in 't schop Hillemol volgelaoje Z'n vrouw zee: Wörom motte gij Oew pakken zò begaoje?
Ge zult mee al die lucifers Oew zakken nog afscheuren, Of wilde gij van 't wènter soms Mee kachelhout gaon leuren?
63 10 04 Zegget mee blomme…
De Jan was stevig zat gewist Vanèges was 't thuis toen fist 's Aandrendaogs docht ie: Verdomme, Ik koop vur m'n vrouw wè blomme.
Die gedaachte krèèg ie aon 't buffet Mar agge dan gin centen het… Dan zit ‘r aon de kiest wel èène Die oe wè stuiverkes wil lèène.
Och, pruuvers hebben 'n goei hartje ‘n Paor die gaven 'm 'n kwartje 't Hee 't dubbele opgebrocht Van de blomme, dietie kocht.
Hij kwaam frèèd thuis mee 'n bouquet Dèttie geschooid ha aon 't buffet De blomme gaaf ie aon z'ne schat En van de rest heetie'r 'n paor gevat.
63 10 11 Wein, Weib und Gesang
D'n Drik ha hil z'n lève lang Gedocht aon Wein, Weib en Gesang Dörom ha hullie Trees gezee: Zeg Drik, hoe schaai 't 'r naauw mee?
Jè - zee d'n Drik - ik doe m'n best Mar ak bezig zè dan is ‘t de pest Dan zè ik - zò gij wel zult weten - M'n goei veurnemes gaauw vergeten.
Mar Drik - zee Trees - denkt is aon mèn Hoe goed dè'k aaltij vur jou ben Wilde gij zò vort hil oew Ièven Mee die plezierkes bezig blèven?
Nèè Trees - zee Drikske op ‘t list - Van mèrge aaf doe ik m'n bist Dörom haauw ik zis weken lang Van Wein en Weib zonder Gesang.
63 10 18 De blaoier vallen…
We hebben naauw zò zuutjes aon De zomer wel gehad Ons Sjaan hee mèn lange onderbroek Al uit de kaast gevat.
‘t Flanelleke lee òk al klaor Wèrm, mee lange mouwen Want ge kunnet weer - zee ons Sjaan - Gin òògenblik vertrouwen.
De schaauwkes ròòken overal Ge kunt nie zonder vuurke En 's aoves braand ze efkes deur Al is 't mar vur 'n uurke.
Van dieje kaant hee's Sjaan verstaand Ze zee aaltij "Gadome, Ge wit toch wè 't spreekwoord zee: Van de wèrmte moet 't komen."
63 11 01 Allerzielen
De mist hangt as ‘n grèze waos Triestig tussen de zerken De bòòmen staon ‘r kaol en leeg As wachters rond de perken.
't Is èèn geritsel rontelom Van de blaoier die vielen 't Is net of ge de stemmen heurt Van afgestörven zielen.
‘nen Blompot staot 'r hier en daor Om ons te laoten weten We zèn degene die hier rust: "Nog aaltij nie vergeten".
De meensen komen en ze gaon Ze bidden en ze knielen De hèèle wèreld is in rouw Bidt mee, ‘t is Allerzielen.
63 11 08 Kuuskes jaogen
De Nillis ging op St.-Huibert-jacht Op wilde vèrkes schieten Mar hoeveul keren dettie schòòt 't Waren ammol nieten.
‘nen Drèver kreeg ‘r meelij mee En zee: Tussen die breeje slòòten Heb ik vier vèrrekes gezien Al zèn ‘t gin hèèle gròòte.
De Nillis ging, hij keek, hij schòòt En zonder overdrèven De wilde zwijntjes lieten daor D'r jonge zwijnen-lèven,
De Nillis ging 'r frèèd op aaf "Ik heb ze goed geraokt”, Toen vloekte ie "die kuuskes zèn mee schoensmèèr zwart gemaokt.”
63 11 15 En mar zuuken…
Hil de femilie heeget druk Mee zuuken en mee kèken Om klèn stukskes uit “de Kerier” Saomen te vergelèken.
Van gròòt tot klèn zuuken ze mee Want asse ‘n prèske winnen Dan zèn ze mee d're Sindreklaos Al van te veuren binnen.
‘t Is al locht de moeite werd Oew kaans is te preberen En ge wit dan ok meepessaant Wie zòal adverteren.
Al winde himmol ginne près Toch hedde veul gewonnen Ge wit dan waor ge kòòpen moet En daor is 't om begonnen.
63 11 22a Dan maag 't
Merieke moog d'n irste keer Naor 'n echt bal toe gaon En ze wô gère dan 'n klèèd Mee blòòte schouwers aon.
Mar hullie moeder zee al rap: "Dè denk, dè zal wel zèn, Gij zèt vur zòveul blòòtighei Ommers nog vuls te klèn."
Merieke klaogde hullieje pa Toen bitter d're nòòd: "Ons moeder zee: Ik zè te jong Vur 'n klèèd mee veul blòòt."
De vadder ging toen naor z'n vrouw: "Meens laot dè medje toch, As 't uit z'n ège zitten blèft, Dan is ze oud genog."
63 11 22b Lang en gelukkig
Ons Sjefke vroeg as ieder jaor: "Opa, hedde oew lijstje klaor? Want Sindreklaos wit echt nie goed Wè dèttie vur oe rijen moet."
‘zen Opa grinsde in z'nen baord En zee: "As Sindreklaos verjaort, Dan zal ik op m'n briefke schrèven: Ik vraog 'n lang, gelukkig lèven."
"De lengte kunde nie bepaolen, Mar wè geluk, dè kunde haolen En dè is vur ‘ne meens op jaoren 'n Fèn fleske goeie klaore."
"Want echt gelukkig zè ik pas 's Aoves mee 'n stevig glas Mar 't moet van Jaansen op Körvel zèn Die's nie allèèn lekker, maar 't is middelcèn."
63 11 29 M'n ideaol
Die ‘t lieke zingt dè is 'n vrouw En is 't netuurluk eens mee jou Ze noemt de mannen oud en kaol Mar desondanks, 'n ideaol.
Ze drèft de spot mee ied're man As wij dè ok 's din, wè dan? Dan kreegde 't volgende verhaol Over ons mannen-ideaol.
Vruuger ruukte gij naor odeur Naauw is ‘t allèèn mar zuurkòòl-geur ‘t Lief tevreeje kènd van toen Is naauw 'n vrouw, die kwèkt om poen.
Geef ik 'n kus in oewe nek, Dan zegde: "Gao deur, aauwe gek”, Ik werk… ik zwèèt... en ik betaol Alles vur jou, m'n ideaol.
63 12 13 Wè nog wel?
Ròòken is hillemol verkeerd Wie 't laoten kan doe beter Mar wieste dè ziekte òk loert Op ‘nen gezonden eter?
De Zon is ôk 'n gròòt gevaor Daor kunde 't ôk van krègen En over unne meens die drinkt, Zumme gewoon mar zwègen.
Ok vur de vrouw die schòòn wil zèn Zèn ‘r angels en klemmen Dus die vôrt aon d'r lippen vèrft Heurt ôk al bij de bremmen.
Dus... niemir ròòken en gin zon En mee mundjesmaot eten Nòòt drinken en 'n schòòne vrouw Tènemekaar vergeten.
Ik vèn dèsse ‘t allemol 'n Bietje overdrèven Want agge naauw ok niks mir meugt Waor wilde dan vur Ièven?
63 12 20a Hoop op vrede
Bekaant tweeduuzend jaor geleeje Brocht ‘nen Engel ‘t nuuws naor beneeje "Vree aon de meensen van goeie wil” 'n Glaanzende ster stond hèèl efkes stil Ze keek 't gevruut daor onder is aon En trok deur 't donker 'n heldere baon.
Straks zal dè alles z'n ège herhaolen Diezelfde ster zal opnuuw staon te straolen ‘n Moeder beschènend, die baort in ‘ne stal Dan raost ze wir verder deur 't hèèlal Net as tweeduuzend jaor geleeje Mee wènig hoop op ‘n blèvende vreeje.
Ge vraogt oe soms aaf: “Waor leege't toch aon, Wil'r dan niemand in vreeje bestaon? Wörom hebben meensen zò wènig geduld? Waor lee de òòrzaok? Wie hee de schuld? Aon de strijd van de rassen, d'n hongersnòòd, D'n haot, de ruzie, ellende of dòòd?”
Zèn ‘t de blanken, of zèn 't de zwarten? De meensen mee angst of moed in d'r harten? Mee unne toekomst of mee ‘n verleeje? Die hebben gevloekt of die hebben gebeeje? Want over de vreeje praoten of schrèven Is hèèl wè aanders as vreeje belèven.
Zuukt bij ‘n aander gin schuld vur dè faolen Laot irst de ster van oew ège is straolen Die stròòmen van liefde, dwars dur ‘t hèèlal Saomen liet komen in unne stal, Waor ‘n kiendje bittere kaauw hee geleeje Stelt daor oew hoop op, dan komt de vreeje.
63 12 20b Fistdaogen
Overal in alle winkels Ziede vur de raomen goed Hoe ge Kerst- en Nieuwjaorsdaogen Thuis gezellig vieren moet.
Dennegruun en Kèrsevlèmkes 'ne Kalkoen of 'n kenèn Zullen vur de miste meensen Wir 'n bron van vreugde zèn.
As wir vrome liekes klinken En de taofel die stao klaor Belèfde echte hòògte punten De schòònste daogen van 't jaor.
Dan 'n rèk glas om te drinken En ‘t wordt mee rècht 'n fist Agge irst bij slèter Jaansen Op 't Körvelpleintje zèt gewist.
|