Banner: Portretfoto van Lechim. Collectie Piet van Beers

 

© 2022

Ben van de Pol, Stichting Cultureel Brabant, Erven Lechim

 

Stichting Cultureel Brabant heeft zich ingespannen om in contact te komen met de erven Lechim. Deze inspanningen hebben niet geleid tot enig contact. Wie van mening is rechten te kunnen ontlenen aan de publicatie van Lechims verzen op CuBra, kan daarover in contact treden met de Stichting Cultureel Brabant.

 

Lechim - Michel van de Ven

zijn dialectverzen

zoals gepubliceerd in de Tilburgse Koerier

ONDER REDACTIE VAN BEN VAN DE POL

 

1959


 

 

59 01 09 Wèn weer wir war…

 

Ik luister elken dag drie keer

Wè de Bilt zee van 't weer.

Zomme nog gin sneuw gaon krège

Blèvet dreug of komt 'r règen?

 

'n Dipressie uit 't Osten

Verder kunde oew ège trosten

Dè de wènd wè gao bedaoren

Waornao 't messchien wir op gao klaoren.

 

Op 't list zeggen ze dan

Dèt ok nog veraandere kan

Mee in 't Noorden en 't Zuije

Hier en daor verspraaide buije.

 

Dè vèn ik van 't hille spul

Nog de grôtste flauwe kul.

Want zò'n bui valt, wezeluk waor,

Aaltij hier en nòòit nie daor.

 

  

59 01 15 Wie 't liste laacht…

 

'n Zaoterdag kwaam ons klèn Sjefke

Naor huis toe op 'n kiepedrèfke

"Pa 't sneuwt, gaon wij mee tweeje

Naauw venmiddag saomen sleeje?"

 

Netuurluk kreeg ie zunne zin

En ik moes mee de "witsie" in,

Hègend, briesend as 'ne leuw

Tot m'n kniejes in de sneuw.

 

'ne Mellekboer laachde mèn uit

Want ik kwaam host niet veuruit

Mar 't miste lol, dè witte

Had ie omdè ik zò zwitte.

 

'n Maondag zaag ik hum toen douwen

As 'n perd liep ie te sjouwen

Ik docht: "Mèn ha'n ze 'n paor uur,

Mar bij jou duuret langer bruur!"

 

 

 

59 01 23 Gedaachten aachteraaf…

 

As ik unne peliessie was

Dan zogget nie gebeuren

Dè auto's mee 'n wilde vaort

Deur de sneuw henen scheuren.

En fietsers die mar amperaon

Overènd kunnen blèven

Ongesjeneerd, zonder perdon

Tegen de kaaibaand drèven.

 

De echte heren in 't verkeer

Hier nie te nao gesproken

Mar d'aander ha'k mee veul plezier

'n Paor ribben gebroken.

'ne Fietser hee z'n rèchten òòk

Al schuift ie hers en geens

Hij lekt messchien nie op 'nen heer

Mar zeker is 't 'ne meens!

 

 

 

59 01 30      't Brugske…

 

Ge hèt naauw daor

Ruim vèftien jaor

Over de Laai gelegen

En kaoi en goei

Mee pèrd en koei

Op oewe rug gekregen.

 

Ge did oew bist

Mar zèt op 't list

Gaon piepen en gaon kraoken

Omdèt verkeer

Ied'ren dag meer

Misbruik van oe ging maoken.

 

Ge waart nie zot

Ge gingt kepot

Docht stiekum bij oew ège:

As ik verzak

Zal de Laai strak

Wel 'n nuuw brugske krègen.

 

 

 

59 02 06a        Aanders as aanders

 

D'n buurman gao as harlekijn

Z'n vrouw trekt uit as fee

Ofschòòn ze irder 't feguur

Van mèrketenster hee.

 

M'n zwaoger wil as Landru gaon

Mar hil de straot die wit

Dèttie 'r van zunne trouwdag aaf

Al stevig onder zit.

 

Zò doen ze mee de karneval

Allemol wir d'r bist

Aanders te doen asse gewoon

In 't lève zèn gewist.

 

M'n vrouw zee: Veur jou is 't gemak

Doede gij deze keer

'ze Pa z'n zondags pak mar aon

En gao verkleed as "Heer".

 

 

 

59 02 06b        Dè vergitte nie…

 

- Witte gij nog van vruuger Jaon,

Hoe we op vaastenaovend

Rond trokken mee de rommelpot

Ons haanden opeschaovend?

 

- Ge had op 't list de lappe vel

Vort aon oew vingers bengele

Mar gingt aon iedere deur opnuuw

't Zelfde lieke jengele.

 

- Zò haole Jaon en Jantje saome

Aauwe koeie uit de slòòt

Want de tèd dèsse nog kènder ware

Vergete ze ommers nòòt.

 

- Mar ze zèn effemin vergete

Dègge net as in d're jonge tèd

Mee d'n draank van Jaansen op Körvel

Aaltij nog 't biste zèt.

 

 

 

59 02 13          Honderd keer…

 

Honderd keer heej "de Koerier”

Naauw in oew bus gelegen

Honderd keer hedde de stad

Daormee in huis gekregen.

 

Ge hèt daordeur ok honderd keer

Veul minder hoeven lòòpen

Want ge zocht thuis irst efkes uit

Waor ge ’t bist kost kòòpen.

 

Honderd keer hedde gezocht

Naor d'onzin advertensie

Dè blèft 'n aorig tèdverdrèf

Simpel, zonder pretensie.

 

Mee goeie moed gaon we naauw deur

De duizend vol aon ’t maoken

Tot gemak van de gewone meens

En ’t veurdèèl van de zaoken.

 

  

59 02 21a        Agge griep hèt…

 

M'ne kop die brikt

M'n neus die likt

’k Zè misseluk as ’n kiep

M'n kèèl die schrènt

Ik zè host blènd

Hatsjie... ik heb de griep.

 

Ik hoest en zwèèt

Dan koud, dan hèèt

Ik drèf gewoon in bed

’s Mèrges vruug

Ben ik al muug

Al hè'k gin pòòt verzet.

 

Ons Jaans haolt strak

'n Fles konjak

Dan is de griep zó téne

Op ’t Körvelplèn

Bij Jaansen zèn

De biste middelcènen.

 

 

 

59 02 21b        Zonder gedaachten

 

Vruuger dee’k bij "de Spartelèrs”

Mee de gimnasten mee

En daor wier onder brug of rek

Aaltij 'ne mat gelee.

 

Asser daor dan is èène viel

Vuulde'nie aon z'n knoken

Mar ’t risultaot was iedere keer

"Gelukkig, niks gebroken."

 

De stad lee naauw speulvelden aon

Mee rekken hòòg as huizen

En daoronder ‘ne fène mat

Van... kaaiharde plevuizen.

 

’t Is netuurluk goed bedoeld

Mar ’t lèkent nergens naor

Wie zôiets veur klèn kènder maokt

Hee gin òòg veur gevaor.

 

 

 

59 02 27          Taandpènt...

 

Van klinkklaor pènt wies ik niemir

Waor dè'k 't irst moes vuulen

'n Asperientje hielp me nie

Ok gin kemille spuulen.

Telangeliste was 't gatjèn

Nie mir om uit te staon

Van èrremoei zè ik toen mar

Naor de taandarts gegaon.

 

Die vatte 'n hèèl gròòte tang

'k Ging meepesaant aon't kwèken.

De taandarts zeej: "Doe nie zò kiem,

Dan moette mar nie kèken."

"Och meens, 't gao nie om die tang"

Snaauwde ik toen pas kwaod

"Mar omdègge verd.... op

M'n eksteròòge staot."

 

 

 

59 03 06          't Plèktrommeltje

 

Ons Sjefke heej ’n trommeltje

Verborgen in de kaast.

Daor doetie alle snuupkes in

Omdè ons Sjefke vaast.

 

Assie ’s aoves om zeuven uur

Zuut naor z'n bedje gao,

Moet ie irst efkes kèken

Of z'n duske d’r nog stao.

 

Dan vat ie gaauw ’n stèèltje sjep,

Of ’n stuk jodevet,

Waor ’t ie stiekum, as niemand kèkt,

’n Lekker stuk van bèt.

 

Naauw weet ik òk in èène keer

Wörom dè alles plèkt,

Veur dettie ’t in z'n duske doe

Heetie ’r irst aon gelekt.

 

 

 

59 03 13          Stemmen

 

Veur dèsse de deur uitgingen

Hasse'm de waacht al aon gezee

"Denkt 'r aon, gij stemt d'n dieje"

Hij ha geknikt, stil en gedwee.

 

Zò ging 't al ruim virtig jaoren

Hij wier aaltij gekommendeerd

Zij was d'n baos en tegepruttele

Was ie al hèèl lang afgeleerd.

 

In 't hökske waor ie moes stemmen

Bekeek ie 't gròòt stuk pepier

En docht naauw zal ik ze toch krègen

Ze is ommers toch nie hier.

 

D'n deze heej ze aangewezen

Hij heej ok mèn simpetie

Mar om te laote zien dè'k baos zè

Stem ik 'm nauw lekker nie.

 

 

 

59 03 20a        Daor motte zèn

 

Mar, wè zie’k, hee jullie Keeke

Naauw al wir ’n aander kleeke?

’n Aander? Meenske gao toch gaauw

Dè is ommers mar ’n aauw.

Ik vermaokte ’t in ’n uurke

Mee knupkes en ‘n nuuw sentuurke

Die ik giestere mee ons Merie

Haolde bij "de Bonneterie”.

 

Veur ’nen appel en ’n aai

Kòòpte daor alle geraai

Sjaaltjes, knupkes, gaoren, baand

En fournituren allerhaand.

Geleuvet mar gerust van mèn

Agge aaltij sjiek wilt zèn

Zuukt dan erges aanders nie

Gao rècht naor "de Bonneterie".

 

 

 

59 03 20b        Geluk op d'n dertiende…

 

Ze zèn zò mee d'r zissen

Meer as vèfhonderd jaor

Iedere zondagmèrrege

Zitten ze saomen daor.

 

Op de deur stao "den Engel"

En agge’r binnen gaot

Ziede ze zitte pruuven

En heurde d're praot.

 

’t Gao aaltij over vruuger

Wètter ok wordt gezee

Want mee "strak" haauwe ze liefst

Nog gin rekening mee.

 

D'n dertiende dan beuren ze

En zèn ze wir tevreeje

Petrus daor boven wocht nog wel

En "den Engel” is hier beneeje.

 

 

 

59 03 27a        Goeie Vrijdag

 

Daor hangt Ie naauw

Die veur ons alles dee

En mar amperaon

Hemme'r meelije mee.

 

Daor hangt Ie naauw

Dè moes toch nie hoeven

De Schepper van alles

Tussen twee boeven.

 

Daor hangt Ie naauw

Hij offert z’n lèven

Omdè wij daordeur

Gespaord kunnen blèven.

 

Daor hangt Ie naauw

Alles is Ie kwèt

En toch zeet’r niemand:

"Wè heb ik toch spèt.’’

 

 

 

59 03 27b        En mar zuuken…

 

’n Aaike hier, ’n kiepke daor

Aachter de kaast ’n mèndje

Dètter strak wir wordt weggevat

Deur ’n klèn kènderhèndje.

 

‘ne Winkel in, 'ne winkel uit

Van d'èèn naor d'aander gao’ze

As ons moeder ’n huudje zuukt

Schòòn genog veur de Paosen.

 

Zò mee de Paosen veur de deur

Kunde ’t veurjaor ruuken.

De aauw ‘nen hoed, de klèn ’n aai

Mar irst... moeten ze zuuken.

 

Allèèn ’ze vadder, die zuukt nie

Die heej z’n vaast adreske

Bij Jaansen op ’t Kurvelplein

Haolt ie wè fèns in ’t fleske,

 

 

 

59 03 27c        As 't veurjaor wordt…

 

Overal ziede veugeltjes

D'r vèrkes zitte strèken

Terwèl ze mee d’r köpke schèèf

Naor de mennekes kèken.

 

Ok veur de meensen is ’t de tèd

- en soms niet zonder reeje -

Desse aon ’t uiterluk vertòòn

Wè aondaacht gaon besteeje.

 

Iets veur d’r huid, iets veur d’r haor

Iets om lekker te ruuken

’t Leej allemol al veur d’r klaor

Ze hoeven nie te zuuken.

 

Want onverschillig wegge wilt

Ge slaogt aaltij ’t bist

Bij Berry Pessers, op de Mèrt,

Want dès ’ne speesjelist.

 

 

 

59 04 03          Bij 't botten van 't loof

 

't Is veurjaor in 't park

Dwaolend langs de paoikes

Ziede de irste

Nog blèèkgruune blaoikes…

 

'n Veugeltje zingt

As of 't wil zeggen:

"'t Wordt zuutjesaon tèd,

Dè'k 'n aaike gao leggen…"

 

Klèn kènderkes lòòpen

Op onvaaste bèèntjes

Mee hullie moeder

Naor de jonge èèndjes…

 

Giender op 'n benkske

Zitten al 'n tèdje

Hèndje in hèndje

'ne Jonge mee 'n mèdje…

 

Aauw mennekes ziede

Die stepke veur stepke

Op staoikes genieten

Zab'rend op d'r pepke…

 

De vrouwen gaon boenen,

Dwèlen en schuren.

Dès 't biste bewès

Dè 't nie lang mir zal duren.

 

Aon iedere waslijn

Waaien beddetèken

As vlaggen, veur 't veurjaor

Dè om 't huukske komt kèken.

 

 

 

59 04 10          Is 't alléén de naom? 

 

In 't Laaipark stao 'nen hòòge paol

Die naor d'n hemel wèst

As tèèken dè hier binnenkort

Iets schòòns en gròòts verrèst.

 

't Hart van Brabant noemen ze 't

Maag ik daoruit verstaon

Dè 't wèrk dètter aon gebeurd

Deur Brabant wordt gedaon?

 

Of duidt dè alleen op de plaots

En worret zò gezee

Omdè de schòònste stad van 't laand

In 't hart van Brabant lee?

 

't Haandelsmerk dè is 'n hart

Mee 'n gebobbeld bökske

Mar as 't in Tilburg is te doen

Wörom dan gin blauw krökske?

 

 

 

59 04 17          Wèsse toch kaod…

 

’k Hèsse nog nòòt zò kaod gezien

As de liste drie daogen

Ik heb ginne stuiver mir veur sjek

Mar ik dörf niks te vraogen.

 

Ze was al mee de schonmaok klaor

’t Kaoiste wèrk was tène

Toen scheurde ik - echt zonder èrg -

D'r gloednuuwe gerdènen.

 

- Wè zède toch ’ne gaopert gij

Hoe kan zòiets gebeuren?

Zò kan allèèn mar ’ne meens

De boel begèrbeleuren.

 

Ze zie me gewoon niet te staon

Niks as maauwen en snaauwen

Wè is ’t toch moeiluk mee ’n vrouw

Aaltij vrede te haauwen.

 

 

 

59 04 24          Honderdvèftig jaor stad

 

Ik hèt gelezen in de kraant

’t Is ongeleufeluk mar waor

Tilburg schènt ’n stad te zèn

Al hondervèftig jaor.

 

Toen ik ’t laas moes ik irst hard

In munnen èrrem knèpen

Ik docht dè’k dròòmde, want ik kos

’t Gewoonweg nie begrèpen.

 

Ik heb ’r nòòt niks van gemerkt

Want Tilburg wier wel gròòt

Mar om ’n echte stad te zèn

Daorveur was ze te dòòd.

 

Toch is Tilburg ’n echte stad

En liefst nog wel ’n aauwe

’k Snap nie hoe ze dè zo lang

Verborge kosse haauwen.

 

 

 

59 05 01          't Is fist

 

Deze keer doe’k extra m’n bist

Ik heb vendaog ’n bietje fist

Want ik schrèf veur d’n honderdste keer

In "de Koerier” ’n rèmke neer.

 

Venmèrge, toen we wakker waren

Gaaf ons Kee ’n dòòs segare

"Dès veur strak, agge begient,

Ge hèt naauw wel iets verdiend."

 

In plaots van m'n daogse pet

Hè’k toen ’n fistmuts opgezet

En ons Kee dee wezeluk waor

’n Schòòn strikske in d’r haor.

 

Ons Sjefke wô nie aachter blèven

En zong hèèl hard "Lang zal ie lève"

Toen zeej mee ’n onneuzel snuutje

Ge lèkt wel brem, gij mee oew huudje.

 

 

 

59 05 08          Mee ons Sjefke mee

 

Zeg Pa, ’t is Moederdag deez’ week

Ik moet nog wè gaon kòòpen

Hedde gij tèd om strak mee men

De stad is in te lòòpen?

 

Ik weet nie goed wé'k geven moet

Want al is ’t gère gegund

Zò onverdoens m'n centen kwèt

Dè vèn ik toch mar zund.

 

Nao dettie wè had uitgezocht

Kwaam ’t op betaolen aon

Toen kreeg ik in de gaoten

Wörom dè’k mee mòòg gaon.

 

Twee kwartjes had ie in z’ne zak

Ik heur ’t ’m nog zeggen:

Meer hè’k nie mar d'n overschot

Moette gij er mar bijleggen.

 

 

 

59 05 15          List… bist…

 

’ze Tienusòòm, die tuinman is

Bij de nunnekes in Haoren

Komt mee de Pinksteren op bezuuk

Dè doetie alle jaoren.

 

Hij gao dan de femilie aaf

Om goeien dag te zeggen

En verwocht demme ammol wè

In z’n kerbieske leggen.

 

Ons Pieta gift ’ne peperkoek

Ons Jaans ’n stukske spek

Tiestòòm wit wel wettie doe

Die is nog nie zò gek.

 

Assie ze ammol hee gehad

Komt ie bij ons as liste

Want hij kent ok ’t spreekwoord wel:

"De liste is d'n biste”.

 

Hij hee ommers al ie’dre keer

’n Fleske mee gekregen

Van Jaansen op ’t Kurvelplein

Dè was veur onderwegen.

 

 

 

59 05 22          Aopepraot

 

We zèn mee de Pinksterdaogen

Naor d'n dierentuin gewist

M'n vrouw en ik hebben genoten

Mar ons Sjefke wel ’t mist.

 

Zeuve builen ollienutjes

Naam ie veur de aope mee

Mar ’k weet zeker dettie ’r zelf

’t Miste opgegeten hee.

 

Aon de leuwe en de tijgers

Vond ons Sjefke nie veul aon

Mar bij de kooie mee de aope

Was ie gewoon nie weg te slaon.

 

"Dieje gròòte is d'n baos hier”

Ik vroeg: "Hoe witte gij dè naa?”

Hij zee: "Nou dè sprikt toch vanèges,

Die lèkent veul op onze pa."

 

 

 

59 06 05          Ons Wies d'r waas

 

Ik kuierde d'n hofpad op

Om naor m'ne slaoi te kèken.

Aon wirskaanten hing aon d'n draod

Ons Wies d'r waas te blèken.

 

De laokens hingen slap omlèèg

Host zonder te verruuren

Allèèn mèn zondags bazeroen

Vertòònde wilde kuren.

 

"Zeg Wies" zeg ik "Hoe kan dè naauw

't Waait toch nie bekaant

Dè mèn bazeroen zò dartel is

Gao boven m'n verstaand."

 

Ze zee: "Och gaopert dègge zèt,

Dè komt nie van 't waaien

Jouw bazeroentje zie mèn klèèd

En daor is 't naor aon 't zwaaien."

 

 

 

59 06 12          Zwaor werk

 

Ze waren mee 'n man of aacht

'nen Auto vol aon 't laoien

Eène d'r van die ha gin schuup

Dus kossie nie mee spaoien.

 

Ik zee: "Gij hègget mar gemak,

Kunde ze zò verdienen?

Dan wil ik in de aander week

Hier òk wel mee begienen."

 

"Och man, gao deur, 't lékt wel schòòn

Mar toch hèdde 't slècht

Agge hier op zò'n gròòt kerwaai

Gin schuup in haanden krègt.

 

Ge wit nie hoe dè'k aaventoe

Naor 'n schuup kan verlangen

Want hil den dag deur weet ik nie

Waor ik op moet gaon hangen."

 

 

 

59 06 19a        Stambòòm

 

Ons Sjefke hee ’n hundje

Waor ie hèèl veul van haauwt

’n Joekeltje dè aaltij blaft

En overal aon knaauwt.

 

’t Sjouwt as raozend deur ’t huis

En vliegt van hers naor geens

Wie zunne vadder is gewist

Jè, dè wit echt gin meens.

 

"De melkboer vroeg ’m vleeje week:

"Sjefke, wès dè veur ras?”

Toen zeej: "Messchien vènde ’t zot

Mar dè wies ik giestere pas."

 

"Hij is nie van hòòge komaaf

Mar dè is gin bezwaor,

Hij is van ’t zelfde ras as gij

Melkboere-hondehaor."

 

 

 

59 06 19b        Vadderdag

 

’t Is onderaand wir Vadderdag

Hee onze pa gezee,

Mar brengt naauw asteblief deez’ jaor

Wir ginne stropdaas mee.

 

Pèpen heb ik ok nog zat

Kèkt daor mar in de kaast

Gif me naauw deze keer is iets

Waor ge mee verraast.

 

Ik heb m'n ège hil de week

Al suf geprakkezeerd

Ik wies nie wèk 'm geven moes

’t Was allemol verkeerd.

 

Mar naauw ben ik fèn uit d'n braand

Ik heb iets goeds bedocht

En bij Jaansen op ’t Korvelplein

‘n Fles klaore gekocht.

 

 

 

59 06 26          't Heurt 'r bij

 

Jaoneke zee: "Ik vèn 't schòòn"

Mar Tiest vènd 'r niks aon

Zò is 's meensen verschil van smaok

Dè aaltij hee bestaon.

 

As Tilburg niks bezunders doe

Dan hiet 't 'n dooi gat

Mar doen ze aanders as gewoon

Dan maauwt de halve stad.

 

Ik rispekteer 't aaltij nog

Asse dörven prebeere

Iets aanders as zò rècht-toe-vort

Aon ons te prisenteere.

 

Zò près ik òk de Hermenie

Omdè op 't Zomerfist

De Slag van Waoterloo wir komt

Die'k vlee'jaor heb gemist.

 

 

 

59 07 03          Zò gaoget…

 

Nao jaore kwaam ik list bij toeval

Wir ’s deur m’n gebòrtestraot

En ’t irste waor m’n òòg op rustte

Was ’n gròòte witte plaot.

 

Daorop stond mee zwarte letters

Dè ’t huis waor ik gebore ben

Onbewônbaor is geworre...

Toen digge’t efkes zeer bij mèn.

 

Op ’t plaotske waor ik spulde

En m’n kenènekooike stond

Groeit naauw gras tusse de stèène

Omdètter gin meens mir wônt.

 

Toch zal ik aaltij blève denke

Aon ’t irste thuis dè’k heb gehad

Dè weg moes omdè ’t nie paaste

In ’n schòòn moderne stad.

 

 

 

59 07 10          Dè was de reeje

 

Hij brocht ’n paor sandaole mee

Zò van die lochte dingen

Van veure en van aachtere niks

Die nergens kunnen vringen.

 

Hij zee: "Hier Jaans, die zèn veur jou

’t Is krek iets veur deez' weer

Gemakkeluk veur oew eksteròòg

Die doe hier niet in zeer."

 

Mar Jaans keek hillemol nie blij

Ze lèèk nog irder kwaod

Toen zeej beduusd: "Wè isser vrouw?

Is ’t nie de goeie maot?"

 

"Nèè” zee ze "'t Is nie mèn bezwaor

Dèsse niet zulle paasen

Mar ik zal naauw vort ied’ren dag

M'n voeten moeten waasen."

 

 

 

Deze maand zal het 10 jaar geleden

zijn, dat voor het eerst de Tilburgse

Hondenbeurs werd gehouden.

 

59 07 17          Hondenhaandel

 

Tilburg hee ’n Hondebeurs

Naauw al tien jaor bekaant

Daor komen hondenhaandelèrs

Zelfs uit ’t buitenlaand.

 

Ge ziet ’r honden gròòt en klèn

Van alleraande sôrten

Volgens de kòòplui allemol

Van edele gebòrte.

 

’t Is ’n gegrom en ’n geblaf

’n Jaanke en ’n krèse

Zaoterdag-smiddags op de plaots

Aachter bij Fer Mathèsse.

 

Zuukte ’n hundje veur oew vrouw

Of aanders veur oewe klène

Gao dan naor de Bredaoseweg

Daor zulde licht iets vène.

 

Ze haauwe naauw ’n hèèl gròòt fist

Dè zeker wel zal slaogen

Want veul meense (ze zèn bedaankt)

Hebbe wè bijgedraogen.

 

 

 

59 07 24          z' Is wir open…

 

Ge hèt hier, net as overal,

Ok twidderaande straoten

Straoten waor ge op fietsen kunt

En straoten vol mee gaoten.

 

De Noordstraot hee ‘ne lange tèd

Bij ’t liste sòòrt geheurd

Mar Godzèdaank is ’t naauw veur goed

Mee dè geknots gebeurd.

 

’t Lekt wel unne boelevaar

Waor alles koek en aai is

En ’t blijjste zèn de winkeliers

Dèt "sloes” mee de kerwaai is.

 

De raomen van de winkels

Worre naauw wir druk bekeken

Want niemand hoeft mir bang te zèn

Om zunne nek te breken.

 

 

 

59 07 31a        Niks veur heur

 

"De Kermis is vort aauwverwets”

Zee ’t vurig jaor Jaans Heeren

"Wij maoken hier ons geld nie op

Wij gaon sportief kamperen."

 

Ze kocht ’n gruune driekwart broek

- Wè hil de buurt verraaste -

Omdè de allergròòtste maot

Ze nog mar aamper paaste.

 

Ze moesse slaopen in ’n tent

En zelf bakken en braojen

Wè Jaans de twidden dag al zee

Za’k oe mar nie verraojen.

 

Ze sjouwde nog harder as thuis

En zee wel duuzend keren:

"Dè doe’k m’n lève laank nie mir

Dè is gatjèn KRamperen."

 

 

 

59 07 31b        Veur 't veurdèèl…

 

Nèè Jaon, we nemen fèn niks mee

As we op vekaansie gaon

Mee dè geslèp en dè gesjouw

Isser gin lol mir aon.

 

As ik daor giender koken moet

Dan stao ik toch nog vaast

We gaon mar gelèk in pesjon

Dan hemme zelf gin laast.

 

Zò zò, mevrouw wil hil de week

De kost veur ’t eten krègen

Allee, gij doet mar wègge wilt

Ik zurg wel veur m'n ège.

 

Bij Jaansen op ’t Kurvelplein

Gao ik irst ’n fleske haolen

Ik zuuk m’n nutje gienderwèt

Nie dubbel te betaolen.

 

 

 

59 08 14          't Is aaltij inder…

 

We zèn ‘nen dag op rès gewist

En dochten bij ons ège

De jassen laoten we mar thuis

We krège toch gin règen.

 

Mar och de zon, die toch deez’ jaor

Al te veul hee geschenen

Was toen ik op vekaansie ging

Bè tòòverslag verdwenen.

 

De règen viel mee stròòmen neer

Ik drupte en ik likte

En docht ik wô dé’t Hollaands weer

Veur mèn portement st.....

 

Naauw schènt de zon wir hard en hèèt

Dè doe de meense goed

Mar ik foeter van sjagerèn

Omdè’k naauw werken moet.

 

 

 

A.s. Maandag zullen de eeuwenoude Til-

burgse Schuttersgilden St. Joris en St. Dio-

nysius in alle praal weer uitrukken om het

Koningschap te betwisten.

 

59 08 28          Daor hedde de Guld…

 

As jong en oud en gròòt en klén

Wochten mee ongeduld

Dan witte wètter komen gao

'nen Optocht van de Guld.

 

't Zwierend vendel brèèd veurop

Terwèl de trommel spult

Dan heurde langs de kaaibaand gaon:

"Daor giender komt de Guld."

 

As ’t schuimend bier steeds overnuuw

De gròòtste glaozen vult

Die nog rapper wir leeg zèn, dan…

Jè, dan ziedde de Guld.

 

Komen de mannen laot naor huis

Wie krègt ’r dan de schuld?

Ik denk dègget wel raoie kunt

Netuurlik wir de Guld.

 

 

 

59 09 04          Dè's niks veur mèn!

 

’k Zaat smèrreges om half zis

Mee ’n visroei in m'n haanden

- Mar amper uit m'n wèrm bed -

Van kaauw te klappertaanden.

 

’t Is goed dètter gin aander volk

Langs kwaam die mèn daor zaagen

Want ik hâ zelf òk ’t gevuul

Dè de vis zaat te laagen.

 

’t Valt òk om de dòòd nie mee

- Zò docht ik bij m'n ège -

Om vis diegge nòòt het gezien

Aon oewen haok te krègen.

 

Nèè, vissen dè is niks veur mèn

Dès veurgoed afgelòòpen

Ik zet d'aander week in de Koerier:

"Ge kunt m’n visroei kòòpen."

 

 

 

59 09 11          Wie zèn de wèsse???

 

’t Wonen in Jerusalem

Is nie zonder gevaor

Jè, dè hee in de kraant gestaon

Dus is ’t netuurluk waor.

 

De huizen in Jerusalem

Hebben hil wè gebreken

Dès bij d'n braand van vleeje week

Wel duideluk gebleken.

 

De meensen in Jerusalem

Heurde naauw pèrmeteren:

"Hoe mot ik me op stel en sprong

Hòòger verastereren?”

 

De hundjes in Jerusalem

Hebben niks in de gaoten

Ze ps.... tegen bumkes aon

En laoten ons mar praoten.

 

 

 

59 09 18          't Is fist op de Hoeve

 

De miste mannen op de Hoeve

Waren ‘t ’r over eens

’n Hèrmenie die moes ‘r komen

Mar blaoze kos ’r nog gin meens.

 

Ze gingen stuup aon ‘t rippeteren

’n Half uurke ied’ren dag

Mar bij èène was niks te heuren…

Die blies ok nie, die droeg de vlag...

 

Dès vèfentwintig jaor geleeje

Ge snap ’t nie, waor blèft de tèd

Naauw gaode’r gròòt op as ze speulen

Dègge ôk van de Hoeve zèt.

 

Vanèges gaon ze naauw aon ’t fisten

En hil de Hoeve die fist mee

Want niemand zosse willen missen

De hèrmenie van Willem II.

 

 

 

59 09 25          Ik verloor ook…

 

As ik de voetbalpool bekèk

Dan krèg ik in de gaoten

Dè Willem II mèn deez’ jaor schòòn

In de steek heej gelaoten.

 

De irste drie keer ha’k nie lang

Wèrk om m'n keus te kiezen

Ik docht: "Die gaon net as vleej jaor

Natuurluk wir verliezen."

 

Mar alie keren kwaam bij mèn

Toen ginne stuiver binnen

Dus docht ik veur de vierde keer:

"Naauw laot ik ze mar winnen."

 

Mar ik hagget al wir verkeerd

Weg waren mèn twee gulden

Ha’n ze’r gin èrg in desse ok

Mee mèn pool-kwartjes spulden??

 

 

 

59 10 02          't Verschil zaag ie nie

 

"Pa’’, zee ons Sjefke giestere

"Ik heb nozems gezien,

D'r liepen ’r op de Heuvel

Zeker wel ’n stuk of tien."

 

"Ze hadde gruune huudjes op

En liepen midden op straot

Mar wè ik nie begrèpe kan:

De pliessie wier nie kwaod."

 

"Och mènneke, ge hèt abuus"

Heb ik ’m toen gezee,

"Dè waren mar studenten

Daor krègde gin moeite mee."

 

"Oòòòh" zee ons Sjefke toen bedaord

"Mar dan vraog ik mee klem:

As dè gin echte nozems zèn

Weurom doen ze dan zô brem?”

 

 

 

59 10 09          Waor naauw wir veur…?

 

Overal hang’t vol plakkaoten

Van ’n hèèl abstract geval

Wè zo’n ding toch wel betekent

Weet ik nie, mar ik vèn ’t mal.

 

"Geef blind’lings”, staot’er bij te lezen

En dè haauwt toch heel veul in

Zo mar geven zonder te kijken

Is toch eerlijk… niet zo min.

 

’n Zaoterdag zullen de klokken luiden

As tèèken dè de Vincentius komt

Heel veul meensen zèn dan in actie

Mee den roep: "Kom gif is pront."

 

Ze doen’t nie vur d'r eigen

Alles is vur den evenmens

De deur nie vaast gesloten haauwen

Is van hun een hartewens.

 

 

 

27 Oktober, Tilburg bevrijd…

 

59 10 30          't Was fist…

 

’s Jonge wèn bevrijdingsfist

Is ’t deez’ week toch wir gewist

Offiesjeel was er niks te doen…

Denkt dan niemand mir aon toen?

 

In Eindhoven is ’t fist mee licht

Iederèèn ’n blij gezicht

Terwèl mee ’n volle week sport

De vrijheid wèrm gehaauwe wordt.

 

Hier niks te heuren of te zien

Zèn wij nie bevrijd messchien?

Meuge ons kènder dè nie weten

Of zèn we ’t zelf al vergeten?

 

De ambtenaren meugen vortaon

Eens in de vèf jaor d’r wèrk laoten staon

Jonge jonge, wè zèn ze toch blij

En nie zonder reeje, want, zij zèn toch VRIJ!

 

 

 

59 11 13          Kènderverstaand

 

Ons Sjefke moes ’n zondag mee

Naor Sindreklaos gaon kèken

Die mee vèftig man persenèèl

Op d'n bòòt stond te prèken.

 

"Kek pa, die Zwarte Pieten daor

Wè zèn ze toch mee veulen."

Ik docht: "Wè zal ’m naauw toch wir

Deur z'n klèn köpke speulen?"

 

Mar efkes laoter kwaam ie los

En vroeg - wè me verraaste -

"Wè kossen hil die knègs wel nie

Aon soosejaole laasten?"

 

"Veur de kènder zal ’r deez’ jaor

Wel nie veul zèn te haolen

Assie vèftig man persenèèl

Irst nog uit moet betaolen."

 

 

 

59 11 20          Dè kossie nie

 

Agge bij "Ries” veur ’t stoplicht staot

Kunde soms wè belève

Daor kunde genog stof op doen

Om ’n hèèl boek te schrèven.

 

'r Zaat 'nen dikke Bels aon ‘t stuur

Van 'n schòòn gròòte sleej

Mee èènen èrm rond ’n medam

Waor ie - denk ik - mee vreej.

 

’n Pliesiegent die zaag dè òòk

En zee: "Mar dès toch schaande,

Meneer weurom gebruikte gij

Nie allebaai oew haanden?"

 

"Awel zulle as kik dè deej

Zò kik ’t rap bezuren,

Pertang menier waormee moes ik

Dan d’n aoto besturen?”

 

 

 

59 11 27a        Zwarte Piete-praot

 

De Sint vond in z'n maggezèn

’n Pèkske in ’n huukske.

Hij riep: "Hee Piet, wè zit daor in?

Dè stao nie in m’n buukske."

 

"’t Spèt me wel, Sindereklaos,

Mar dè zal niemand krège,

Want ik heb ’t opzij gezet

As surpries veur m'n ège."

 

Toen ’t pèkske open was zeej Sint:

"Wel gatsamme-bewaoren

Wè moette gij in ’s hemelsnaom

Mee ’n fles aauwe klaore?”

 

"Die heb ik van Sjaak Sjoer gehad.

Hij zee: "Agge wilt fisten,

Haolt dan ’n fles op ’t Kurvelplein,

Bij Jaanse, dès d’n biste!”

 

 

 

59 11 27b        Afgeloope

 

Ik heb al dikkels geprebeerd

De voetbalpoel te winnen

En docht dan iedre keer opnuuw:

"In d'aander week zè’k binnen."

 

Mar naor de honderdduuzend piek

Heb ik steeds kunne fluiten,

Veul aander raokte "binnen"

Mar ik blèèf aaltij buiten.

 

Naa heet’r in de kraant gestaon:

"De prèze worre klènder."

Kunne we vort nie om snuupkes doen,

Persies as de klèn kènder?

 

Ik schaai ’r mar liever mee uit

Veur mèn is ’t vort "kwats’’

Ik poel wel veur ’ne flinke près

Mar nie veur unne krats.

 

 

 

59 12 04          Klabats

 

Kwèkend kwaam ons Sjefke thuis

Mee èèn oor gloeiend ròòd

Ik vroeg: "Wè hedde toch gedaon?”

Want aanders kwekt ie nòòt.

 

"D'r kwaam ’n dikke vrouw veurbij

Op ’n fietske dè kraokte

’t Leek wel of ze mee d'r kien

Bekaant d’r knieje raokte."

 

"’t Piepte en ’t raotelde

En hoe meer dè ik keek

Hoe meer dè d'r aauw fietske

Op unne kreugel leek."

 

Ik riep: "Veur 'ne kruiwaoge

Gaoge’t toch wel wè lui

Hèdde ’r iets op tege

As ik òk ’n endje krui!"

 

 

 

59 12 11          6 december…

 

Ons Sjefke zaat aachter in d’n hof

Om ons Merie te roepen

't Menneke zaag gruun en gèèl

Dè kwaam van te veul snoepen.

 

Laoter ging ie naor de buurvrouw toe

Omdèttie zeker docht

Ik wil toch wel is weten

Wèttie daor wel hee gebrocht.

 

Op ’t plaotske zaat d'n buurman

Op ’n kiesje veur ’t schop

Hij hagge’t blèkbaor zwaor te stellen

Mee z’n haanden aon z’ne kop.

 

"Kees" vroeg ons Sjefke "hèdde gij

Ok te veul snoep gekregen?”

"Nèè Sjefke, ’t was braandewèn

En daor kos IK nie tegen."

 

 

 

Verkeerstelling:

In de Heuvelstraat passeerden

in 4 uur 33.000 voetgangers.

 

59 12 18          Zò dè kloppen?

 

Toen ìk zò’n jaor of zistien was

Liep ik wel duuzend keer

Mee kammeraoi de Heuvelstraot

Al zuukend op en neer.

 

De opgeschoten jongelui

- de èrme en de rèke -

Kwamen daor ’s aoves allemol

Naor de schòòn mèdjes kèken.

 

Ik weet nie of dè nog zò gao,

Mar as ’t wel zò zèn

Dan is van al die tellerij

’t Riseltaot mar klèn.

 

Mee drie en dertig duuzend man

Zèn ze’r dan lilluk neven

Hoe dikkels hebben ze dan nie

Dezelfde opgeschreven?

 

 

 

59 12 24a        Tòòntje's kenèntje

 

Klèn Tòòntje zaat aachter in ’t schop

En aaide mee z'n hèndje

Hèèl zuutjes over ’t köpke

Van z'n schòòn wit kenèntje.

 

"Jao Witje" zee klèn Tòòntje zacht

"’t Ha nie veul geschèèld,

Of ze ha’n jouw daorbinnen naauw

In klèn stukskes gedèèld."

 

"’t Is goed dègge ’n bisje zèt

Deurom zulde nòòt weten,

Dèsse jou uit de naachtmis strak

Op hadden willen eten."

 

-------------------------

 

Binnen zaten de aauwelui

En keken mekaar aon

De moeder zee: "’t Is toch schòòn,

Wè’s Tòòntje hee gedaon."

 

"Hij gaaf z’ne spaorpot en ie zee:

D'r hoeft niks in te blèven

Maokt ’m mar leeg veur worstebròòd

Mar laot m’n k’nèntje lèven."

 

De vadder zee: "Geef ’t mar terug

En gao worstebròòd haolen

As hij zóveul van bisten haauwt

Zal ik ’t wel betaolen."

 

Ze zaoten nog geruime tèd

Te praoten mee z’n tweeje

En waren - zò ’t mee Kerstmis heurt -

Van binnen echt tevreeje.

 

Aachter op de plaots, in ’t schop,

Zaat Tòòntje, dè klèn ventje,

En zaag twee hel’dre sterrekes

In d'eugskes van ’t kenèntje.

 

 

 

59 12 24b        Ze zèn 't eens…

 

Tiest en Sjarel staon uit ’t Lof

Aaltij nog wè te praoten

Ze stechelen al jaoren lang

Dè kunnen ze nie laoten.

 

De Sjarel zee: "Mee ons Merie

Gao ’k aaltij naor de kènder,

Te midden van dè klèn geraai

Is Kerssemis veul fènder."

 

De Tiest zee: "Ik vat mee ons Jaans

Nòòt nie veul onder haanden,

Wij laoten veur ons baaie thuis

De Kerstbòòmlichjes braanden."

 

Mar over één ding zèn ze ’t eens:

Wilde echt Kerssemis haauwen,

Dan naor Jaansen op Kurvel toe

Veur ’n fèn fleske "aauwe”.

 

 

 

59 12 29          Kees wies 't wel

 

D'n aauwe Kees kan uren lang

Over iets prakkezere

En iederèèn die luistere wil

Kan van hum nog wè leren.

 

List zeej: "'n Borreltje op tèd

Gift oe èèr as gezemel

(tenminste as ge ’t maotig vat)

'n Plaotske in den hemel."

 

"Daor kan’k mee m'n verstaand niet bij

Dè gao boven m'n pet,

Vertelt is Kees hoe ge dè in

Oewen bol gekregen het."

 

"Kèk jong” zee Kees "dè zit 'm zò

Gullie onneuzel schaopen

Wit dè oe ’n goei borreltje

Veul lekkerder laot slaopen."

 

"Dan gao ik nog wè verder deur

Mee mèn fielesefie

't Spreekwoord hee aaltij gezee:

Wie slaopt, die zondigt nie."

 

"Wie nog èèn stepke wijer gao

Kan ’t zelf vort wel snappen,

Want wie gin zonde doe, die maag

D’n hemel binnenstappe."

 

Ik zee: "Dès goed bekeke Kees,

We vatte n’r èène saomen

Dan hemme bij ’t nuttige

Ok nog ’t aongenaome."