Was
da? De wekker? 't Is nog zo donker. O ja. Onze Jan komt vandaag. 't Is
Kerstmis. Mee 'ne natte handdoek deur m'n gezicht en ankleje. Wa is 't
koud. Gauw de gaskachel an. Wel zonde de hele dag gas. Anders kon ik tot
'n uur of tien in bed blijve. Wa ben ik toch blij da mijn Jantje weer
komt. 't Schonste kerstkedo da ik ooit gehad heb.
'r
Waar nie veul geluk in m'ne trouw. M'ne man stierf te vruug en ik en ons
Jantje bleven alleen over. We hadden 't wel goed samen. Het was 'n lieve
jonge. Toen ie ging werken gaf ie me z'n hiille loon. De helft heb ik
altij op zijn spaarbuukske gezet, veur as ie ging trouwen.
't
Leek irst dattie niks om vrouwen gaf, mar toen ie al virtig was liep ie
tegen die rot meid aan. Twintig jaar jonger dan hij mar wel twee keinder.
Hij is nog bij heur ingetrokke ook. En zij heef 'n druksverslaver van 'm
gemakt. Zij!!! Nouw en dan kwam ie nog wel 's. Mar vijf jaar geleden
stonden ze hier samen veur de deur. Zij,- niet hij-, eiste 't
spaarbuukske. Van af dieje dag heb ik niks meer van 'm geheurd. Hij moch
zeker niemeer komen. 't Geld zal wel opgegaan zijn aan druks.
Toen
die kaart kwaam veurige maand op m'n verjaardag moes ik schreuwen van
blijdschap. 'n Heel schone kaart, mar den achterkaant was 't schonst.
Daor stond: Moeder gefilisiteerd. Ik zie je met Kerstmis. Jan.
Misschien
wil hij weer bij me trug komen. As da 's was!
Z'n
kaart dee ze nojt, nojt meer weg. Die stond daar op 't kasje.
Moeder
gefilisiteerd. Ik zie je met Kerstmis. Jan.
'n
Schon tafelkleed, de papieren kerstservettekes van 't Leger Des Heils,
en een schaaltje met vier krentebolle. Echt Kerstmis.
Ze
had 't gezellig gemaak. 't Kerststalletje van de zolder gehaald veur op
't kasje. Groen kreppapier er onder. Net mos. Al de kaarskes
vastgesmolten op bordjes en die overal neergezet. Als Jan kwam zou ze ze
aansteken.
Da
was 'ne meevaller geweest mee die kaarskes. Toen ze in de Buurt-Super 'ne
peperkoek ging kopen ware 'r kaarskes in de aanbieding. Ze ha ze gauw
gekocht inplots van de koek.
Oei
wat sneeuwde 't. Wa was 't stil op straat. Host niemand te zien.
Daar
zullen we 'm hebben. Da issie, mee z'ne jekker, en z'n lere pet op.....
Neje...... . Die lopt door.
Ze
had honger. 'n Krentebolleke eten? Nee, drie krentebolle op 'n schaalke
leek zo armoeiig.
'n
Snee brood mee magrine en wa zout erop. Da was hartig.
Twee
weken geen vlees gegeten, mar nou ha ze bij de poelier ok 'n hele kiep
kunnen kopen. Die zou ze 's lekker klaar maken veur Jan.
Van
de vleugeltjes, de nek, de maagt en de gele poten ging ze sterke boejon
trekken. Water in 't panneke, wa zout en dan mar late pruttelen.
Strakkies nog 'n julianablok, fermeselli en selderie erbij. Zal je eens
zien hoe'n lekker soepje da wordt. Ze kreeg 'r verdorie 't water bij in
d're mond. De kip mee 'ne klont magrine in de ijzere pan zoetjes laten
braaien. Dan was 't ete tegen twaalf uur klaar. Dan zou ie er toch wel
zijn.
Eventjes
uitrusten.
Op
deze tijd ging ze mee Kerstmis altijd nar 't Leger Des Heils. Kregen ze
koffie en twee dikke sneeje kerstbrood mee spijs en witte suiker. Da was
te veul veur ons ouwe mensen. Een mogge we 'r dan in 'n servetje mee nor
huis nemen.
Ochgod,
nou was ze in slaap gesukkeld. Ze war ok vemorge zo vroeg op. Hoe laat
was 't. Al over ene!
't
Gas onder de pannen uitdraaien anders stond heel d'r eten te
verpieteren. Wa hazze toch honger. Zou ze weer 'n snee brood mee zout
eten?
Wacht
's. 'n Korst en die in de soep soppen. Da was lekker.
Na
ben ik verdorie weer ingedut? 't Is al wa duister. Weette wa, ik steek
de kaarskes aan, doe 't gas weer onder de pannen en dek veur 't eten.
Nou zal ie er wel gauw zijn. Z'n kaart mee: Ik zie je met kerstmis. leg
ik neven z'n bord.
Da
's 'n mooi gezicht die flikkerende kaarskes.
Had
ze nou wir geslapen? Warom was 't zo donker. Alle kaarskes waren uit. Wa
rook ze toch? Gauw 't licht aan.
De
kaarskes helemal op! Hoe laat is 't dan. Lievehimmel over twaalve.
't
Is al nacht.
Wa
stinkt 'r toch?
Ochod,
m'n soepke, dreuggekokt! En m'n kip. Ooooch hillemal vebrand.
Ja,..
nou lopt ge.. te simmen, stom ouw wijf. Ge bent.. niks meer.. werd. Gon
zitte slapen.. as ge op 't eten.. moet letten. Ja,.. jank maar. Das 't
enige wa ge..goed kunt. Keinds bende vort. Al 't ete bedurven. Waar ik
mar dood.
't
Was ook veul te koud veur de jonge.. om te komen.