ZADDOEK
Ons
moeder hà in den òòrlog lijnzaod-ollie een soort
gruune zéép kunne maoke.
Die
was bij de boeren in òorlogstijd éérg gewild. Op
unnen dag dee ze dan ôk twee gròòte kannen van diejen
zéép aachter op dr fiets en toog ik mee heur nor dn
boer..in Diessen .
We
wilden vléés hebbe vur hil ons hùishaawe zeese en
vroegen ons aaf hoeveul we mee zouwe brenge. Daor
aongekome zee diejen boer. Toen ie efkes naor ons aonbod
gekeke had…..´K zal t goed mee oe maoke...Dr is vun
mérgen kalf dòòd gegaon, waoraon niks mankeert...
Ik
wil al oewe zéép wel hebbe, vur dét kalf. Ons moeder
vond dé goed .En t kalf wier in unnen juten zak gedaon
en aachter op mén fiets geleet.Ik zou aachter ons
moeder langs dn Biksen Dijk lòòpe…
Daor
ware veul Dúitsers in de buurt, waor we vur moesse
oplette want ge mocht in d’n oorlog zeker gin vléés
vervoere,dé naormaol op de bon was. Ons moeder zee
lòòpmar aachter mén aon.En zô gaauw ik ze zie,zal ik
munne rooie zaddoek vatte, en daormee zwaaie….Ik dus
aachter ons moeder in ‘t halfdonker saoves langs den
Biksen Dijk!.
‘
t Ging allemaal goed,tot ze ineens dure zakdoek vatte!
Ik
schrok….Sloeg mee men fiets linksaf ‘t veld in en
liep zo hard as dé kon!
Zô
mee ‘n kalf op m’n fiets, dur de losse grond.
Hillemol dur de Bikse Bèerrege naor Gòòl. En van daor
ùit nor hùis.
Ze
was zò ongerust gewist toen ik diep in de nacht pas
thuis kwaam !…."Mar munne jonge toch, waor hedde
gezeete ?"
Ik
zee.I k zéé t veld ingedoken toen gij oewen rooie
zaddoek vatte en begos te zwaaie..
Och
menneke toch! Doar had ons moeder effe ginnen ééreg in
gehad .Ik moes gewoon
mén
neus snutte! Ik was hillemaol,ontdaon.
Tot
‘s mergens toe hebben ze saome mee unnen onderdùiker
‘t kalf geslacht.
Alles
gebakke gekôkt of gebraoje en in pannen op de
keldervloer gezet. We hadden zò veul vléés dé de
buren òk wè krege ...
MELK
Tinus
van de Wouw. Des unnen hille bekende naom in Gestel.
Aon
ons moeders kaant hadde ze ‘n gròòte boerderij in
Moergestel.
En
om dés moeder daor familie van was,kosse we in den
oorlog,daor melk haole.
Dé
kon om de twee weke, en ze bakten ôk nog brood. Van de
bróód mee van die grôote sneejen (waor ze durre
schort mee deur kon snije).
Die
jongens daor daor ging ik wel ‘ns mee speule.
Die
ware van menne lèèftèèd .Die ware altij nogal
kraachtig gezet.
Die
diejen stadsjongen nog wel ‘ s zouwe drukke en zôo. .
.En daor was gewoon wé te doen.Op ‘ne dag stuurde ze
me weg mee n paor flesse."Gao us melk haole bij
Tinus ome!Dus ik rij naor de Kòòningshoeve en
potverdorie we waren goed en wel de Trappisten
voorbij.Daor kwamen ze aon daorbove die Spitfighers! En
een hil colonne Dúitsers die kwamen van de aandere
kaant aaf , van Óirschot en zóo en die gingen over
Tilburg.
En
toen in ééne keer!.Daor waren van die èènmansputjes
die hadden ze gegraove...Jao,van die schuttersputjes..Daormee
denk ik" bekèèk het èfkes!" En ik slinger
mn fiets langs de kaant en ik ben er ingedoke..’K ben
hillemaol krom gaon zitte en op n gegeven moment kwaam
er diejen vrachtwaoge die stopt en ‘r springt er unnen
Dúitser mee z n lèèrze bòven op munne rug zeg!Hij
wou daor ôk in dè putje en hij jaogde men eruit!Enne
"Heraus! "zittie aommaol En ik viet ‘t
aaandere putje dè iets verder laag dè was nog vrij en
Ik schrok! wè hak’ n schrik!
Effe
laoter was dè dus over en en er ware twee waoges in
braand geschoten er ware wè gewonde gevallen en vur de
verdere rest ging alles wir gewoon Ze liete diejen waoge
staon en ze klomme er wir op.Nou jonge.. ik was er kepot
van .Ik stond te réèren op m’n bèene Ik zeg tegen
ons moeder"moette heure wék toch meegemaokt
heb..!"Ik zeg;Ik gao nòòt mir ginne melk nie mir
haole bij Tinus Oome ! Jé jé !Dé waar van de
Klösterstraot naor Gessel Vurbij ‘t Stôkske en dè
is er naa nog!
|