COCA
COLA
Er
was ooit een tijd waarin we nog geen Coca cola kenden.
Cola, was als frisdrank uit Amerika overgewaaid toen men
daarginds vond, dat tijdens de oorlog de hier in Europa
strijdende soldaten hun eigen "cola" niet
mochten missen.
In
mijn herinnering -- het zal in het midden van de jaren
vijftig geweest zijn -- kregen we door de cola-industrie
ter kennismaking gratis Coca cola uitgereikt.
Even
voor het avondeten kwam er een vrachtwagentje onze
straat in gesukkeld. Het was volgeladen met kleine
tailleflesjes cola, die superkoud en dampend van de
condens tussen grote ijsbrokken lagen opgeslagen.
Bij
de gezinnen die een televisieantenne op het dak van hun
huis hadden werd aangebeld, en de bewoners kregen per
gezinslid één flesje van het bruine nat aangeboden.
Men werd verzocht om naar het televisiejournaal te
kijken. Daarna volgde immers een van de eerste
tv-reclames over coca cola! Zo lieten die Amerikanen ons
ijskoud kennismaken met iets wat zij al jaren kenden.
Na
het consumeren werden de lege flesjes weer opgehaald.
Als enige tegenprestatie werd verlangd dat iedereen een
formulier met vragen betreffende de smaak invulde. We
deden dan ook nieuwsgierig als we waren, braaf wat ons
werd verzocht.
Een
kleine bijkomstigheid was dat ons moeder voor het eerst
van haar leven nasigoreng had klaargemaakt. Weliswaar
nog wat papperig (vroeger moest alles goed gaar zijn,
waartoe ze dan de pan rijst in een deken wikkelde en
diep in het grote bed toegestopt liet doorgaren).
Voor
het eerst dan ook maar ook sambal geprobeerd bij de
eerste cola! Die combinatie was prima! Ware het niet dat
ik na de eerste hap nasigoreng een slok cola nam met
nogal wat koolzuur, die zich meteen via mijn neus naar
buiten werkte. Ik liep proestend en naar adem snakkend,
naar buiten. De ó! zo hete sambal, samen met de eerste
cola in mijn neus! Ik voel het nog branden als ik daar
aan denk. Een moment dat me dus goed is bijgebleven!
Onder
oud-collega’s raden we nu nog wel eens naar iemands
leeftijd. Is ie van vóór of van ná de cola? Vragen we
ons dan af. Een lichting apart! Je hoort daar wél of
helemaal niet bij! En er is met zo iemand dan ook weinig
meer om over mee te praten...