Sinds kort
beschikt de Cubra-site zelfs over een eigen varkensstal, met
daarin een heel divers assortiment aan krulstaartjesbijdragen.
Kortgeleden complimenteerde ik Piet van Beers eens met zijn
wekelijkse Tilburgse invallen, en vroeg ik hem of hij ook geen 'vers-vèrreke'
had staan, "vur in't stalleke". Toen dat (nog) niet het
geval bleek, vond ik het wel aardig om dat dan zelf ook maar eens
te proberen, onder het motto: goed voorgaan doet goed volgen. Ter
gelegenheid van Allerzielen heb ik daarom een eerder stuk
varkensverhaal in 't Tilburgs "omgerijmd". Het heeft wel
Piet z'n 'nihil obstat' mogen verwerven.
Van
’t vèèreke - aachtenfèftig
jaore trug
Ak
nòg dènk aon wèt ik vruuger
ôot
van ’t vèèreke t’eete kreeg,
lopt
’t waoter wir mene mond in,
èn
mene maog vuult hòl en leeg.
Want
´t waar tèène den orlòg:
ooveral
waar ’t eete schraol,
èn
wij waare in de groei, dus:
honger,
aatij, allemaol!
Saoterdags
nao Allerziele
was
’t te doen: toen ginge wij
naor
ons taante Frieda fietse,
want
die han ’n boerderij.
‘t
Vèèrreke was nèt geslacht, èn
zij
han zèlf tòch eete zat,
dus
wij mochte koome haole
wèsse
in overèntie had.
’n
Stuk ribstuk, ’n hil pan wòrst èn
ok
twee komme vol mee zult!
Balkenbrij,
vier flèsse braoivlêes,
himmel
tòt de raand gevuld!
Ok
twee flinke bakskes spèkvèt,
(mee
de kaoikes in pepier)
èn
’n hieltje vur den èrtsoep
èn
êen al gebakke nier.
En
omdè we tòch daor waare:
wè
krizaante öt de tèùn,
En
ok ´n klèn zèkske tèèrf,
En
´ne grôote zak mee jèùn.
Onzen
Ad die wilde alsmar
de
frutblaos, mar Frieda zee:
Nèè,
dè kan naa nie mir, mènneke,
Want
die hee de slaachter mee.
En
zôo fietste we dan saoves
Dur
den donkere naor hèùs,
Dur
den dèùn: dè kaoie fietspad!
´t
lòsse zaand, dè waar ´n krèùs!
Thèùs
moesse we vlug nòr bèd toe,
Mar
irst smèèrde smoeder nòg
ieder
´n snee spèkvèt mee sèùker.
En
toen von ze´t wèel genòg.
Saanderendaogs
kondet al ruuke:
dè
we nao de liste mis
lèkker
veul en vèt zon eete!
Jè,
naa tammel oover is
kunde
d’r wèl goed om laage.
Mar
ons moeder zaat ermee.
Vèèf
jong toen te eete geeve:
Ge
wiest nie hoe dèsset dee!
Ieder
jaor rond Allerziele
komt
dè tòch wir bij mèn op:
Dieje
kuus van taante Friedas,
…én
dieje zult van zunne kòp!
|