Nieuwe Tilburgse Courant - woensdag 12 augustus 1959

 

 

Recht uit Het Hart 12

  

Hoe wordt ge bolleboos?

 

Uit het voetengetrap, een beetje afzijdig van de grote verkeersaders van het "Hart van Brabant", haast bijna in de schaduw van het lommerrijkste stuk van het Leypark, mediteert het paviljoen van het onderwijs. Of het door zijn ligging of iets anders komt, weten we niet, maar wij vonden het nogal plechtig ondanks de grappige toets van de gestyleerde poppenfiguren, waarvan de knaap met zijn opgestoken vinger zo radicaal op je afschiet, dat die vinger niets meer te raden overlaat. Eerst deinsden we verbluft terug en toen hebben we geglimlacht zoals we dat hier nog wel eens enkele keren fijntjes gedaan hebben. Maar goed: uiteindelijk voelden we ons nogal geïmponeerd, omdat onze nietswaardigheid hier zo uitdagend geconfronteerd werd met takken van onderwijs, waarvan we geen kaas gegeten hebben. We zijn al blij dat we dit stukje kunnen schrijven en helemaal niet blij als we met de neus gedrukt worden op al het weten, dat we niet weten... op al het kunnen, dat we niet kunnen...

Er komt toch heel wat kijken om een bolleboos te worden! En wat zijn er in Tilburg en in het hart van Brabant 'n hoop mensen, die zich allen op hun manier inspannen om van de kleine domoortjes, die we eerst allemaal zijn, studiehoofdjes en vakmannetjes te maken. Als Tilburger moogt ge daar toch wel een beetje trots op zijn. We hebben het dan toch maar! En het is wel bewezen, dat het geen paarlen voor de zwijnen zijn...

Schoolgaan in het paviljoen van het onderwijs bleek aangepast aan het tempo van onze tijd. Nooit zo vlug van klas naar klas... van school naar school gehuppeld!... Ordentelijk begonnen we in het kleuteronderwijs, vlogen de lagere school door en zaten ons zó in de H.B.S. achter het oor te krabben welke richting we straks wel zouden kiezen. Gelukkig koos het paviljoen voor ons en toen we, weergekeerd onder de blote hemel, het programmaboekje nog eens opensloegen, bleken we zeventien facetten van ons onderwijs gepasseerd...

Één gevoel, dat we reeds bij het betreden van het kleuteronderwijs kregen, zijn we op de wandeling niet meer kwijtgeraakt: veel te vroeg geboren! Met zúlke scholen... Met zúlk onderwijs! Mmmmm!!!... Daar zoudt ge eens wat beleven!... Maar ja, het berouw komt altijd na de zonde en de dood moet toch een oorzaak hebben...

 

FLANEUR