CUBRA

INHOUD PIERRE VAN BEEK
HOME 
BRABANTS
AUTEURS

PRINT

Cantecleer (ps. van Pierre van Beek) - columns

 redactie: Ben van de Pol

 

Nieuwe Tilburgse Courant - vrijdag 10 oktober 1941

 

 

Zondag

 

Ha, daar is de Zondag weer! Met 'n in plooi gestreken broek, zijnen kraakwitten boord en hoogen hoed! Kom er in, kom er in en zit een beetje! Als de Zondag binnenkomt, lacht heel het huisgezin... Heeft dat de dichter niet gezegd? Neen, dat heeft hij niet! Nooit! Nou, dan zeg ík het maar! Den Zondag kijkt ge gaarne in 't gezicht omdat hij van uw eigen is. Ge leeft van den eenen naar den anderen toe. Loopt ze iederen keer met uitgestoken armen tegemoet want elk hunner draagt, als zilveren medailles, blinkende verlangens op zijn borst. De mensch zou geen kind moeten zijn indien hij die niet trachtte te grijpen! Zoo zie ik de Zondagen, op nauwkeurig afgemeten ruimten, in den sliert der dagen, als de pijlers van onze hoop.

Iedere goede Zondag begint in de kerk. Dat staat geschreven! Door den opgepoetsten dag stapt gij opgepoetst er heen. Met in uw vestzak twee centen voor de schaal. Één voor de eerste, één voor de tweede schaal... In uw hoofd de gedachten aan God... In uw hart den dank, dat gij er nog moogt zijn... Des middags is er Lof. Voor de vrome zielen! Ja, mijnheer pastoor, zóó gauw zijn sommigen content, dat zij met een Lof zich zelf al bij de vromen durven scharen. 't Zijn dingen, die gebeuren, wat ik ook niet gebeteren kan!

Dan is de Zondag voor u! Ge steekt de vlag van uw vrijheid uit. Alle gekooide wenschen vliegen naar de vier hoeken van de wereld. Zon, lucht en water - schoonheid, liefde en idealen tegemoet. In de bosschen, de velden en de hei zitten duizend geheimen, met popelende harten, te wachten tot gij ze komt ontdekken... Op het einde van de lindelaan, waar geen onbescheiden huizen staan, wacht het meisje met den rozenmond, die zich door u alleen gewillig kussen laat...

En als het regent? Dan klimt ge thuis in een zelfgebouwden droom. Ge maakt verre reizen in den geest... Ge duikt onder in het gekke boek, dat een strop voor den uitgever werd omdat boomen en huizen en doode dingen als muziek er in te zingen staan... (Die auteurs moesten ook verstandiger zijn!) Ge sopt uw pen in den gloed van de verbeelding en schrijft de proeve van een vers, dat ge op Maandagochtend weer verscheurt... Dat alles nu doet ge op Zondag, wanneer ge u onbespied, uzelve weet. Daarom is de Zondag de rijkste dag van de week!

 

CANTECLEER