CUBRA

INHOUD PIERRE VAN BEEK
HOME 
BRABANTS
AUTEURS

PRINT

Cantecleer (ps. van Pierre van Beek) - columns

 redactie: Ben van de Pol

 

Nieuwe Tilburgse Courant - woensdag 29 januari 1941

 

 

Schoone Januaridag

 

Kijk toch, er zit een kladdeke zon te spinnen op uw buurmans dak! Geen waterzon, geen zon door een dichtbeslagen ruit maar een echt lapke goud. En gij steekt uw voeten misschien nog naar een warmen haard. Ja, ge zijt dat zoo gewend om dezen tijd van 't jaar, die Januari heet. Januari en koud, dat hoort bij elkaar als het kloppen bij een vinger, die zweert. In Januari maakt ge geen wandelingen naar den buiten. In Januari zingt ge niet uw hoogste lied. In Januari klapperen uw idealen niet met de vleugels gelijk in Juni een vogel, die vliegen leert...

Gij kleumt en pookt uw kachel op. Ge voelt u al wat oud... Dat komt omdat er over Januari zooveel geroddeld wordt! Hij is bitter, guur en gram. Brengt vorst met sneeuw en ijs of natte narigheid. Tenminste, dat zeggen de menschen. Maar ja, die menschen!... Ze zeggen... ze zeggen zooveel! Over u en méér misschien nog over mij. Doch daar zijn het ook menschen voor!... Zie echter liever eens naar dat lapke zon op het huis en steek uw neus in de lucht. Dan weet ge meteen waarom in Januari Sinte Agnes al met haar lammeke speelt alsof het nu reeds lente was. Januari verdient niet al het kwaad, dat er van gesproken wordt.

Ik ontdekte dit vandaag toen de schoone dag mijn woning kwam voorbij gestapt. Zonder hoed of das ben ik hem achterna gerend tot in het vrije veld. Daar speurde ik zijn mildheid overal maar hij liet zich niet interviewen. De schoone dag doet dat nooit. Daar is hij te bescheiden voor. Hij kán dat zijn want alleen wat hol en leeg en zonder inhoud staat, wendt de tamtam der reclame voor zich zelve aan... De schoone Januaridag is ver van leeg. Wanneer hij gaat door de beemden van uw heem met een wuivende veer van zon op zijn hoed en een kletsende zweep van jeugd in zijn hand, dan voelt ge hoe hij volgeladen zit met blinkende beloften van niet te temmen levensdrang. Hij doet u denken aan een vat, waarin het gist. Zoo aanstonds vliegt de stop er af. Dan spuit het leven zelf het spongat uit. Wees welkom, schoone Januaridag!...

 

CANTECLEER