HOOM

OOVERZICHT BRAABANS

AUTEURS
TEKSTEN
INTERVJOEWS
SPECIAAL

Vignet: Thijs Doorenbosch

Et Hèrmenieke
Tekst genoteerd door Ad Haans


ET HÈRMENIEKE

 

Iedre man die heej ast kan

iets daor haawt ie èxtra van

èn bè mèn is dè de schôone hèrmenie.

‘K vuul me tèùs bè mòl èn krèùs

èn bij hèrmeniegedrèùs,

ik kan wèl daanse as ik er saoves

in de straote wir êen zie.

Èn as wij dan ons pertij

rippeteere, dan tikt hij

meej zen stökske en dan zeetie: "Opgelèt,

gij den irste, daor de twidde

èn hier de dèrde milloodie".

Èn dan wort ons lieke eindelek ingezèt.

 

REFRÈÈN:

Hèrmenieke, ik heur oe tòch zo gèère.

Hèrmenieke brèngt vrollekhèèd.

Hèrmenieke kan ôo zo schôon mesjeere.

Iederêen heej dan èfkes tèèd.

Rètteketèèt, zôo klinke dan die tôone,

Hoempapaa de baspertij.

Hèrmenieke, tis öt de Braabant-zôone,

dè trèkt venaovend hier vurbij.

 

Zit ik tèùs int zoomerhèùs,

jao, dan blaos ik zôo kwansèùs,

èn dan vuul ik me zo in men illemènt.

Ik prebeer en ik rippeteer

dan meschien wèl honderd keer

al die liekes van de hèrmenie

al òp men instruumènt.

Onzen hond, die leej terstond

dan te janke op de grond

mar de buurt is daor vort heel goed òn gewènd.

Èn spontaon zette ze aon

as et blaoze is gedaon

meej et lied dè gullie allemòl wèl kènt...

 

REFRÈÈN

 

Eens pèr jaor, jao tis waor,

stòn we smèèrges vruug al klaor

òp den irsten zondag van de mònd van maaj.

De pieston, de trombon

en vural de grôote trom

maoke dan es èxtra hèrrie èn es èxtra veul lewaaj.

Hier èn daor, jao tis waor,

roepe z’oe vanaachternao

meej en slòpmuts òp van booven öt et raom.

Mar zèn wij wir vurbij,

dan gòn ze deur meej der slaoperij

èn dan roepe z’in deren drôom: "Daor koome z’aon!"

 

 

REFRÈÈN

 

Is er fist, jao zôo ist,

dan geniete nòg et mist

as de hèrmenie komt speule vur oe hèùs.

Grôot en klèèn vènt dè fèèn,

want meziek dè moet er zèèn,

èn ze springe èn ze daanse over kaajen èn plevèùs.

Enen auto toet. Jantje moet.

Moeder zeej: "Dès mèèn wèl goed,

ge moet mar wòchte tòt dèt blaoze is gedaon".

Jantje kwèkt, Jantje lèkt

en as de hèrmenie vertrèkt,

springt ie meej zen natte broek eraachteraon.

 

REFRÈÈN.

 

BEGIN VAN DE PAGINA

INLEIDING door Ad Haans

Dit lied was het lievelingslied van mijn vader. Op feesten en partijen moest het van hem gezongen worden. En gebeurde dat, dan zat hij te glimmen van plezier. Volgens hem is het lied in de twintiger of dertiger jaren in het Goirke ontstaan en is het meerdere malen gezongen op de bonte avonden van de personeelsvereniging van textielfabriek ‘Den Enneking’. Als tienjarig jongetje was ik eens op zo’n feestavond (in een cafézaal aan het Smidspad, geloof ik), maar of het toen ten gehore is gebracht, herinner ik me niet. Ik kan de melodie niet in muzieknoten noteren, maar ik kan het lied wel goed zingen. Mijn ervaring is, dat begeleiders er moeite mee hebben, als ze het op het eerste gehoor willen begeleiden.

Ad Haans