De eerste dode
in de Tour, Adolphe Helière,
Vond triest
zijn einde op de rustdag in de badplaats Nice
Hij viel niet
op zijn hoofd, nee zelfs niet op zijn derrière
De arme stierf
in zee, maar wat gebeurde er precies?
Het was in
tien en Helière ging een stukje zwemmen
Vlakbij de
opera, zijn maten stonden op het strand
Zij zagen
plots een beauty Adolphe helegaar omklemmen
Ai, gilde die,
ik gloei, ik sta van top tot teen in brand
U hebt vast
nooit gehoord van Portugese Oorlogsschepen
Het zijn de
mooiste en dodelijkste kwallen die bestaan
Helière werd
door slierten van zo'n giftig beest gegrepen
Verlamde en is
toen als een aangeschoten schip vergaan.