Het
volgend lied door pastoor Lambert Poell, werd 40 jaar geleden
tot grote ergernis van de toenmalige werkgevers in de Tilburgse
fabrieken gezongen.
UURWERKERS-LOONLIED
Met
mannenkracht zij 't werk volbracht
der
dagelijkse taak!
Gegeven
al ons werkerskracht
aan
nijverheid en zaak!
De
last van d'arbeid te verduren
is
mens- en christlijk schoon:
maar
't drukt ons in ons werkersuren,
dat
ongenoegzaam loon.
Het
moet omhoog (bis)
het
moet omhoog, omhoog, dat loon.
Wij
hebben zorg voor onze vrouw die liefde aan ons verbond;
wij
zijn haar dankbaar om de trouw
waar
z'ons ter zij mee stond.
Voor
haar staan w'achter hoge muren
om
haar is 't werken schoon!
Maar
't drukt ons in ons werkersuren
dat
ongenoegzaam loon.
Het
moet omhoog, (bis)
het
moet omhoog, omhoog, dat loon.
De
kindren, ons door God vertrouwd,
de
hoop van ons geslacht,
die
hangen met hun onderhoud
aan
't loon, door ons gebracht.
Zo
schamel staan die vaak te turen
in
kleer en kost en woon!
Het
loon van onze werkersuren
is
ongenoegzaam loon!
Het
moet omhoog, (bis)
het
moet omhoog, omhoog, dat loon.
Daarom
vooruit, met mannenmoed!
Vooruit
naar kerelsaard!
Voor
vrouw en kroost, voor 't eigen bloed
wie
werkt is 't leven waard!
Niet
langer mag d'ellende duren!
Niet
langer duur' de hoon!
Wij
vragen voor ons werkersuren
voortaan
genoegzaam loon.
Het
moet omhoog, (bis)
het
moet omhoog, omhoog, dat loon.
|