Ik
zat op een zeer zonnige dag in de tuin van het oude klooster van de
Kruisheren in Sint Agatha. Sint Agatha is een klein dorpje in onze
gemeente Cuijk. Met mijn vrouw wandel ik vaak over het wandelpad van
de Maasdijk naar dit eeuwenoude klooster. Lopend vanaf ons huis in
Cuijk is het een wandeling van precies 2 kilometer. Daar in de tuin,
bij mooi weer, is het heerlijk genieten van de rust, de bomen en
planten, maar vooral van de sfeer.
Op
die zonnige dag in februari 2007 zagen wij aan een strakblauwe hemel
vliegtuigen witte sporen trekken. Een verrassend aantal toestellen
trok kruiselings witte strepen aan de hemelsblauwe uitspanning. Deze
strepen gaven een beeld van een gevlochten, of liever, een geweven
deken.
Ik
weet dat aan boord van passagiersvliegtuigen in de tanks veel
brandstof zit, tienduizenden liters kerosine worden door gulzige
motoren opgeslurpt en verbrand. Deze verbrande kerosine daalt neer,
wijd spreidend, over ons allen. Een onmerkbaar verschijnsel, een
geleidelijk verstikkende deken. Vandaar maakte ik bij thuiskomst een
gedicht.
Omdat
ik wel eens bijdrage heb geschreven voor het ‘Geheugen van Tilburg’
wilde ik het een keer op die site plaatsen. Echter, noch Cuijk noch
de kloostertuin hebben iets met Tilburg te maken. Tot ik mij
realiseerde dat beide plaatsen wel degelijk Brabants zijn ! Vandaar
deze brief aan CUBRA.
Onze
wandeling van Cuijk naar Sint Agatha biedt een heerlijk uitzicht
over de Maas met zijn maasheggen. Over de kleine dorpjes aan de
Limburgse kant van de Maas. Over de bossen van het Duitse Reichswald
met zijn slanke, ranke toren van de brandwacht. Uittorenend boven de
hoge toppen van de loofbomen van dit, tot Kleef, uitstrekkend woud.
Onze wandeling naar de kloostertuin van de Kruisheren voert je terug
naar de Romeinse tijd. Je droomt dan van cohorten van het Romeinse
legioen, die over hetzelfde traject de limes van Brabantia Nostra
verdedigden tegen de Alemanen. Legioenairs die na lange voetmarsen
uiteindelijk in het fort van Ceuclum (Cuijk) aankwamen. Jazeker,
Cuijk heeft een Romeins castellum gehad. Net als een, door Romeinse
ingenieurs, gebouwde brug over de Maas! In de jaren tachtig was ik
getuige hoe een hijsmachine op een drijvende ponton met veel moeite
een boomdikke eiken heipaal boven water tilde. Een heipaal met een
grote ijzeren, ambachtelijk gesmede punt. Bijna tweeduizend jaar
eerder eens door Romeinen daar, als onderdeel van knap
geconstrueerde brug, in de bodem van de Maas gedreven. Je word er
even stil van als zo’n paal, hangend, bungelend aan spanbanden,
helemaal intact het daglicht weer ziet.
Het
klooster van Sint Agatha (Sint Aegten), vanaf onze vestiging in 1982
in Cuijk waren wij geïmponeerd door het klooster en zijn omgeving.
In 1982 stond er bij het klooster nog de ruïne van de middeleeuwse
Latijnse school. Restanten van een gebouw, gebouwd uit oude
kloostermoppen, speklagen van mergelsteen, overwoekerd door
struiken.
Een
paar jaren later werd de ruïne opgeruimd. Jammer !
Het
bestaande klooster werd een paar jaren geleden verbouwd.
Gemoderniseerd. Het is nu een Erfgoedcentrum; alle archieven van
kloosters uit Nederland worden eens hier opgeslagen. |