Joep Eijkens
Even was het winter (1)
Opeens was het winter. Ik zag warm
ingepakte mensen voorbijlopen in de neerdwarrelende motsneeuw,
jonge ouders die kinderen naar een school of elders brachten op
een slee. Meeuwen die dicht bij elkaar gingen zitten op het
dunne laagje ijs op het kanaal. Het landschap aan de overkant
raakte ondergesneeuwd. Ik maakte een uitstapje in eigen tuin en
ontdekte onbekende plekken en af en toe ook mooie, zachte ronde
vormen. Maar na een week of wat begon de temperatuur weer te
stijgen en staken de eerste krokussen hun kopje al boven de
smeltende sneeuw. (wordt vervolgd).
|