Onze
Lieve Vrouw van de Sneeuw
Joep Eijkens
Fietsend door Tilburg-West kwam ik de afgelopen week
regelmatig sneeuwpoppen tegen. Van eenvoudige sneeuwpoppen -
soms niet veel meer dan een grote bal met daarop een kleinere
bal - tot schepsels die wat meer fantasie verraadden. Zo stond
ik in de Kastelenbuurt op zeker moment een al diep
voorovergebogen sneeuwheks te fotograferen, toen een
voorbijgangster me aanraadde toch zeker een kijkje te gaan nemen
in de Zouavenlaan. "Want bij de school hebben ze een Maria
van sneeuw gemaakt, heel mooi."
Ze doelde op de St. Christoffelschool en inderdaad, al van
verre zag ik een witte gestalte. Even nog dacht ik dat het een
echt beeld was, bekleed met sneeuw. Maar nee, hier had iemand
van sneeuw een beeld gemaakt als was het met klei. Mariëlle
Knops bleek de maakster te heten en ze woonde recht tegenover de
school zodat ze dus mooi zicht had op haar eigen kreatie. Ze had
er slechts een uur of twee over gedaan, vertelde ze - op Tweede
Kerstdag bleek de sneeuw goed 'te pakken'- maar ja, ze studeerde
dan ook beeldhouwkunst aan de academie van Arendonk.
Nog een wonder dat deze ijskoude Maria nog fier overeind
stond en niet door een of andere onverlaat omver gegooid was of
op zijn minst onthoofd. "Maar ze begint al een beetje te
smelten", zei Mariëlle. "Vorig jaar heb ik hier ook
een beeld van sneeuw gemaakt, een vrouwelijke torso. Ik ben niet
gelovig, maar de figuur van Maria fascineert me wel."
Mijn weg vervolgend dacht ik aan de eerste abt van de
trappistenabdij van Koningshoeven. Had dom Willibrord Verbruggen
niet ooit voor enige tijd zijn toevlucht gevonden in de abdij
van Notre Dame des Neiges in de Ardèche? Ik had 't altijd een
enigszins mysterieuze naam gevonden, maar hier stond zij dus,
Onze Lieve Vrouw van de Sneeuw, al was het maar voor even....
|