Onze Lieve Vrouw van de Sneeuw

Joep Eijkens

 

 

Fietsend door Tilburg-West kwam ik de afgelopen week regelmatig sneeuwpoppen tegen. Van eenvoudige sneeuwpoppen - soms niet veel meer dan een grote bal met daarop een kleinere bal - tot schepsels die wat meer fantasie verraadden. Zo stond ik in de Kastelenbuurt op zeker moment een al diep voorovergebogen sneeuwheks te fotograferen, toen een voorbijgangster me aanraadde toch zeker een kijkje te gaan nemen in de Zouavenlaan. "Want bij de school hebben ze een Maria van sneeuw gemaakt, heel mooi."

Ze doelde op de St. Christoffelschool en inderdaad, al van verre zag ik een witte gestalte. Even nog dacht ik dat het een echt beeld was, bekleed met sneeuw. Maar nee, hier had iemand van sneeuw een beeld gemaakt als was het met klei. Mariëlle Knops bleek de maakster te heten en ze woonde recht tegenover de school zodat ze dus mooi zicht had op haar eigen kreatie. Ze had er slechts een uur of twee over gedaan, vertelde ze - op Tweede Kerstdag bleek de sneeuw goed 'te pakken'- maar ja, ze studeerde dan ook beeldhouwkunst aan de academie van Arendonk.

Nog een wonder dat deze ijskoude Maria nog fier overeind stond en niet door een of andere onverlaat omver gegooid was of op zijn minst onthoofd. "Maar ze begint al een beetje te smelten", zei Mariëlle. "Vorig jaar heb ik hier ook een beeld van sneeuw gemaakt, een vrouwelijke torso. Ik ben niet gelovig, maar de figuur van Maria fascineert me wel."

Mijn weg vervolgend dacht ik aan de eerste abt van de trappistenabdij van Koningshoeven. Had dom Willibrord Verbruggen niet ooit voor enige tijd zijn toevlucht gevonden in de abdij van Notre Dame des Neiges in de Ardèche? Ik had 't altijd een enigszins mysterieuze naam gevonden, maar hier stond zij dus, Onze Lieve Vrouw van de Sneeuw, al was het maar voor even....