Joep Eijkens
Festival Roadburn gelukkig terug van weggeweest in Tilburg
Alsof het een jaarlijks
terugkerend natuurverschijnsel betreft, verandert de Tilburgse
binnenstad elk jaar gedurende een paar dagen in april van sfeer
en aangezicht. Dan lopen er opeens overal in het zwart geklede
mannen rond, buitenlands sprekend en niet zelden met een grote
baard. Er zitten twintigers en dertigers bij, maar velen hebben
Abraham al gezien. Het zijn uit de hele wereld afkomstige
bezoekers van Roadburn, het internationale festival voor ‘heavy
music’ dat al sinds 1999 bestaat. Vanwege corona ging er een
vette streep door de edities 2020 en 2021, al was er vorig jaar
wel een online-versie.. Maar ditmaal kon het feest gelukkig wel
doorgaan en wel van 21 tot en met 24 april.
Redefining heaviness
was deze keer het motto. En daarvan getuigden diverse optredens
waarin ook onder meer jazz en modern klassiek te horen waren.
Zelf was ik aangenaam verrast door de uitvoering van het in
opdracht van het festival geschreven
The Cartographer
van de Engelse celliste en componist Jo Quail. Ook de
psychedelische, soms haast rituele om niet te zeggen religieuze
atmosfeer van The Holy Family beviel me, net zoals John Ghost in
jazzpodium Paradox en de even strak als heavy
spelende Green Lung – een mooie uitsmijter voor de zondagavond.
Maar minstens zo sterk
genoot ik afgelopen weekend van de aanblik van al die mensen die
voor een paar dagen onze stad een ander gezicht gaven. Ook al
dragen ze vaak dezelfde soort kleren, het zijn stuk voor stuk
individuen die eigengereidheid uitstralen. Naast saamhorigheid.
Ja, ze hebben wel iets van één grote gemoedelijke familie Het
is, denk ik, niet alleen de muziek die hen bindt.
Volgens Gijs Garenfeld, één
van de drijvende krachten achter Roadburn, traden ditmaal in
totaal zo’n 115 groepen uit binnen- en buitenland op, ongeveer
evenveel als in 2019. Daar zaten ook negen Brabantse groepen bij
waaronder het Tilburgse klassiek ensemble Kamerata Zuid dat
afgelopen zondag in 013 Poppodium samenspeelde met de
Amerikaanse black metal band Liturgy van Hunter Hunt-Hendrix.
Dagelijks waren er 5000
bezoekers, aldus de woordvoerder, een paar honderd meer dan in
2019. Een flink aantal overnachtte in de tijdelijke camping in
het Spoorpark. Waren zoals vanouds mannelijke festivalbezoekers
wederom duidelijk in de meerderheid, je ziet ook steeds meer
vrouwen onder het publiek
De organisatoren zeggen
‘ontzettend blij’ terug te kijken op deze editie. Garenfeld:
“Het was een fantastisch festival vol muzikale hoogtepunten en
publiek wat echt méé was op de ontdekkingstocht”.
|