Hans Stevens, beeldend kunstenaar, volger van het grote
wereldgebeuren vanaf de roemruchte vijfsprong van Tilburg,
theoreticus van de valutamarkten en het beelden in de breedste
en wezenlijke zin van het woord, menner van de taal, maar
bovenal, althans in het kader van deze eervolle prijs, bedenker
en initiatiefnemer van Argument Vertoningsruimte in Tilburg.
Al twintig jaar lang een bescheiden doch bijzonder
belangrijke waarde voor de kunst die met onze stad verbonden is
en wil zijn. Een stedelijke oase voor het vrije artistieke
proces, vertaald in de bekende witte ruimte met de twee
daglichten die het elke keer weer een feest maken de
teweeggebrachte transformatie door de kunstenaars, te
aanschouwen. Hans voegt daar gevraagd (en ongevraagd) bij elke
nieuwe opening nog zijn béschouwing aan toe die, naar eigen
zeggen, voor het eerst voluit uit de verf kwam tijdens zijn
optreden op de Documenta in Kassel.
De jury heeft, voordat ze besloot de prijs aan Hans Stevens
toe te kennen, natuurlijk gekeken naar het gewicht van deze
altruïstische inspanningen voor kunst en kunstenaars en voor
Tilburg in zijn artistieke verbondenheid met andere steden in de
wereld. Er is gekeken naar het belang, het effect of, zoals men
tegenwoordig pleegt uit te drukken, naar het rendement.
Daar kan de jury duidelijk over zijn. Er is vastgesteld dat
Argument als van grote waarde wordt gezien door de kunstenaars
die in de gelegenheid worden (werden) gesteld te experimenteren
met ruimte, vorm en betekenis. En waarom vinden ze Argument van
waarde. Dat is vooral omdat het doel van de experimenten is om
iets uit te vinden dat nadien in andere omgevingen die meer op
het overdrachtelijke gericht zijn zoals galeries en musea, tot
volle wasdom kan komen.
Natuurlijk zal de criticaster zeggen, al dan niet onder de
druk van de overheid, het publiek zal Argument niet overlopen.
Dat kan ook niet om de simpele reden dat massale aanwezigheid op
last van de brandweer niet toegestaan is en omdat er maar 1
toilet beschikbaar is. De jury heeft dan ook vooral gekeken naar
de waarde van het publiek in dit concept van wezenlijk
experiment. Ook publiek moet de gelegenheid krijgen om te gaan
met de kunst zoals die ter plekke ontstaat, dikwijls onaf en
(nog) niet op het schild gehesen omwille van het prestige of het
geld. Bescheidenheid en onaanzienlijkheid is troef. En daar ligt
nu net de waarde van Argument Vertoningsruimte.
Hans is een ware tekenaar. De enige tekenaar die onder andere
al twintig jaar lang op klein formaat ‘schriftelijk’ verslag
doet van de kunstenaars in residentie bij Argument. Wij allen
weten dat daar nu een eind aan komt. Tezamen vormen deze
tekeningen een waar monument van de stedelijke kunst zoals zich
die in Argument gemanifesteerd heeft.
Een ander voor de burger meer toegankelijk verslag van de
gebeurtenissen in ‘Argumentenlaboratorium Het Ei’ kan men
vinden op de website. Een van de zaken die slechts mogelijk zijn
met inzet van collega-kunstenaars en vrienden van de kunst op
het vlak van fotografie en film en aanverwant. Dat kenmerkt
Argument ook. Het is de belangeloze inzet van velen die het
wonder van de kunsten mogelijk maken.
Het is natuurlijk ondenkbaar de rol van Sandra Eijkman - let
wel ! drs. Sandra Eijkman, kenner van de
kunstenaarsinitiatieven in Nederland - hierin niet te betrekken.
Rots in de branding, administratrice, secretaresse, toeverlaat,
gastvrouw, woman’s brain, enz. enz. en natuurlijk coördinator
en communicator van Argument, bezoldigd en onbezoldigd en last
but not least, levenspartner tot het einde.
Er gingen in de jury stemmen op om Sandra de prijs toe te
kennen, of tenminste mede toe te kennen. Maar volgens het
onderliggende statuut van de Anthony Kok Prijs is dat
onmogelijk. Want die kan alleen worden toegekend aan een
kunstenaar die zich substantieel, met overgave en met het nodige
gevolg op belangeloze wijze inzet voor de kunsten en de daarmee
verbonden kunstenaars.
Alles overwegende heeft de jury na rijp beraad besloten Hans
Stevens de Antony Kok Prijs toe te kennen. Hij vervolmaakt de
reeks van kunstenaars die hem zijn voorgegaan. Zoals Ernest
Potters, fotograaf, die met zijn Ruimte-X de spits afbeet, Jan
Spit, beeldend kunstenaar, die met zijn galerie Artikel als
tweede werd gelauwerd en Paul van Kemenade, saxofonist/componist
met o.a. met Stranger than Paranoia die als derde werd geëerd.
De prijs in geld bedraagt EURO 5.000, niet te besteden ten
eigen bate - dat maakt de prijs niet alleen eervol maar ook
uniek in zijn soort - doch uitsluitend te besteden aan de kunst
van anderen. In dit geval biedt Argument Vertoningsruimte daar
de beste gelegenheid voor.
De jury wenst Hans, Sandra en alle andere betrokkenen bij
Argument Vertoningsruimte veel genoegen om wederom met behulp
van het ter beschikking gestelde prijzengeld de kunst te dienen.