Joep Eijkens
De onverwoestbare Tilburgse kermis
Het was afgelopen
week weer een mooie kermis in Tilburg. Zeker, vanwege corona
kleiner dan normaal, maar toch alweer een flink stuk groter dan
vorig jaar. En al is het soms wennen aan al die toegangspoorten
en hekken rond het kermisterrein, die hebben ze wel vrolijke
kleuren gegeven.
Attracties te kust
en te keur, van simpel ringen gooien tot de bijzondere ervaring,
liefst 65 meter omhoog te gaan met 's werelds 'grootste
transportabele booster', de Airborne. Om laatstgenoemd gevaarte
en andere grote 'jongens' op te zien bouwen, is al een attractie
op zich. Net zoals de afbraak. Mooi kijkwerk, niet op de laatste
plaats voo'r mannen met zeeën van vrije tijd. Iedereen ziet dat
het niet enkel op spierkracht aankomt maar ook op voorzichtig
manoevreren. En vergeet de duizenden planken, plankjes en
houtblokjes niet waarop alles veilig moet rusten.
Maar de kermis is
natuurlijk voor de meeste mensen vooral zwieren en zwaaien, eten
en drinken, van de ene naar de andere attractie gaan, al of niet
met een gewonnen knuffeldier.op de schouder.
Wat mij betreft
vormen de kermisbezoekers zelf nog de grootste attractie. Wat
een mensen, gezichten en culturen! Hoe verschillend ook,
allemaal hebben ze het kennelijk naar hun zin op de kermis. Dit
jaar ging de Roze maandag overigens wederom niet door. Wel had
de maandag een bescheiden roze randje – met dank aan diverse
roze geklede mensen en een paar feestelijk opgetuigde
travestieten.
Hieronder volgt een
greep uit de foto's die ik maakte tijdens mijn dagelijkse
rondgang. Er zit er ook een bij van Ria van Dijk die er weer in
slaagde om een foto van zichzelf te schieten. Luchtbuks Ria
– die al sinds haar 16e op de kermis schiet - mag dan onlangs
haar 101e verjaardag gevierd hebben, ze schoot ditmaal zelfs
twee keer raak. Nee, ze liet zich niet van de wijs brengen door
al die cameramensen en verslaggevers die ook ditmaal het
jaarlijks terugkerende ritueel vastlegden. En daarna was het
natuurlijk pofferjes eten. Ook de droge witte wijn liet de
Tilburgse schietvrouw zich goed smaken. “Ja, volgend jaar weer”,
beloofde ze.
|