Joep Eijkens
Zelfs Willem II moest er tijdens 'Kaapstad' aan geloven
Terugfietsend door de St.
Josephstraat zag ik in de verte dat er iemand gevallen was op
het trottoir. Er stond een vrouw bij die kennelijk vroeg of ze
kon helpen. Maar dichterbij gekomen bleek de man daar geheel
vrijwillig te zijn gaan liggen om iets te schilderen. Preciezer
gezegd om een lelijke kauwgumpuist te beschilderen als betrof
het een 19e eeuws miniatuurtje. Ben Wilson heette de man en hij
vertelde dat hij het afgelopen weekend al zeven van dit soort
kauwgumschilderijtjes had gemaakt. Dit exemplaar had hij
overigens vorig jaar al geschilderd – hij was het miniatuurtje
nu alleen maar aan het restaureren.
Wilson was één van de tientallen
veelal jonge kunstenaars die van 9 tot en met 11 augustus de
Tilburgse binnenstad 'gekaapt' hadden met een heus manifest
waarin onder meer te lezen viel: 'Verwondering is ons doel.
Charme, humor en de omkering van het alledaagse zijn onze
wapens'. 'Kaapstad' heette het evenement en het werd voor de
tweede keer gehouden. Met dank aan vooral de ondernemers van de
binnenstad die als hoofdsponsor optraden.
Het programma viel zeer in de
smaak bij het publiek. Het was dan ook zeer gevarieerd, zette
hier en daar aan tot denken en discussie en zorgde niet op de
laatste plaats voor aangenaam vermaak. Zo konden mensen via een
hoge trap zo dicht bij Willem II op de Heuvel komen dat ze hem
een kus of aai konden geven (The Royal Kiss) of een selfie
maken. Ze konden een performance over 'wat zegt jouw kleding
over jou?' meemaken in de overdekte Frederikstraat die opeens de
allure kreeg van een Parijse passage. En zo kon je ook je eigen
JA-betoging houden op het Pieter Vreedeplein waar voor de
kinderen een zandbak was aangelegd met prachtige, exotisch
gekleurde korrels. En liep je een stukje verder de Heuvelstraat
in dan stond daar een jonge vrouw met een geweldig groot
hoorapparaat aan wie je je grootste geheim kon vertellen. En dit
is dan nog maar een kleine greep uit het programma.
Na afloop gingen er stemmen op van
mensen die zich afvroegen of het niet mogelijk was tenminste één
tijdelijk kunstwerk permanent te behouden voor de stad. Wat mij
betreft komt daarvoor zeker de duikster in aanmerking die van
het kunstwerk dat in de volksmond bekend staat als 'De
Duikplank' – wie kent nog de oorspronkelijke naam? – een echte
duikplank maakte. Al zal de oorspronkelijke maker daar
waarschijnlijk niet zo blij mee zijn...
|