"Ik spreek maar a little bit English", zegt de
vriendelijk lachende oude mevrouw met een licht Tilburgs accent,
"maar kunt u misschien zeggen wat dat woord nou betekent, in-cu-bate?"
Zaterdagmiddag, Korte Heuvel, twee mannen lopen met uit hun
hoofd groeiende takken tussen de hier en daar verbaasde
voorbijgangers. ""Een goeie vraag, mevrouw",
reageer ik. "Ik dacht dat het iets met broeien te maken
had." "Volgens mij betekent het broeden", merkt
mijn buurman op.
Ja, festival Incubate was dit jaar weer spraakmakend en
alomtegenwoordig in Tilburg. Zeven dagen lang kunst, debat,
theater, film, dans en muziek - vooral muziek: van doom
tot indie, van psychedelic rock tot post punk,
van ambient tot grindcore. En dan die bandnamen!
Er zaten hele vieze bij, waaronder Black Pus en Rectal
Smegma. De eerstgenoemde groep speelde onder meer een genre
dat noise wordt genoemd, lawaai dus. Voor de meeste
mensen zou het genre weinig uitmaken, schat ik in. Die zouden
alleen maar lawaai onderscheiden - mijn eigen oren konden het
vaak ook niet aan. Maar mij gaat het ook meer om het beeld.
En om de bijzondere mensen die je tegen komt. Zoals die ene
vrouw die zondagmiddag naar de Peerke Donders Kapel was gefietst
om te luisteren naar de preek van de Amerikaanse Hip Hop Church-voorganger
Kurtis Blow - en die zondagavond in 013 stond te
genieten van de Duitse black metal band Worship.
Overigens, wat dat woordje incubate betreft: inderdaad
betekent het broeden, en ook koesteren. Laten we Incubate
koesteren, het is en blijft een bijzonder festival.
Hieronder een impressie uit de laatste twee dagen.