Joep Eijkens
Verloren handschoenen en wanten
Nu het weer kouder wordt, tijd
voor handschoenen en wanten, maak ik de balans op van al die
verloren handschoenen die ik ook dit jaar weer onderweg
tegengekomen ben en vastgelegd heb. Vroeger fotografeerde ik
kapotte paraplu's, liefdeloos achtergelaten op straat of in een
afvalbak. De afgelopen jaren zijn het verloren handschoenen –
van handschoenen en wanten voor de kou tot tuin- en
werkhandschoenen. Dit jaar zat er zelfs een bokshandschoen bij.
Soms denk ik aan een mooi
prentenboek dat we vroeger bij ons thuis hadden. Ik meen een uit
het Russisch vertaald boek. Het gaat over een in de sneeuw
liggende want die in de loop van het verhaal bewoond wordt door
steeds meer dieren. Hoe harder het gaat sneeuwen, hoe gezelliger
het daarbinnen wordt. Tenminste, dat is wat ik me ervan
herinner. Het was in elk geval zo'n verhaal waarvan je het warm
kreeg, zeker natuurlijk als het verteld werd bij een lekker
brandende kolenkachel.
De handschoenen die ik onderweg
zie liggen, hebben niets gezelligs. Ze maken vooral een eenzame
indruk, ook als ze met z'n tweeën zijn.
|