Beatrice van der Poel (Oss, 1966) was nog een kleuter toen Jimi Hendrix (1942-1970) zijn laatste adem uitblies. De zangeres is er dus niet mee opgegroeid. De legendarische gitarist hoort niettemin al jaren tot haar grootste favorieten. Ze heeft zelfs een speciaal programma rond hem gemaakt waarmee ze sinds september langs Nederlandse zalen en theaters toert. De titel: Electric Lady - een ode aan Jimi Hendrix. Ze wordt daarbij begeleid door gitarist Tim Eijmaal, bassist Thijs Vermeulen en Daniel van Dalen op drums.

Op 23 januari speelde de groep in het Tilburgse jazzpodium Paradox. Het werd een mooi optreden, mede dankzij het wisselende kleurrijke beeldmateriaal dat als achtergrond werd gebruikt. Denk daarbij aan filmfragmenten van concerten van Hendrix en psychedelische vloeistofdia's. Ook de prachtige platenhoes van Electric Ladyland (1968), één van zijn sterkste elpee's, werkte perfect.

Electric Lady Beatrice, gekleed als een soort voodoopriesteres - ook Janis Joplin kwam soms in gedachten - zong Hendrix' nummers in een Nederlandse bewerking. Dat was zeker in het begin wat wennen. Sterk vond ik Tim Eijmaal. Kunnen sommige gitaristen Jimi Hendrix bij wijze van spreken van a tot z naspelen, Eijmaal heeft een eigen, ietwat ingehouden stijl. Toch had hij af en toe wat meer kunnen vlammen. Dat vond ook mijn buurman. De vriendelijke zestiger bleek zowat het hele oeuvre van de meester te bezitten en openbaarde zich ook als een echte kenner. Zo viel hem op dat Eijmaal op een gitaar van het merk Gretsch speelde. "Dat zou Jimi nooit gedaan hebben, die speelde op Fender."

Het concert had overigens ook wat theatrale elementen. Zo bracht de Electric Lady het waar gebeurde verhaal in herinnering dat er ooit een afgietsel was gemaakt van Jimi's edele delen. Welnu, ze was erin geslaagd dit relikwie op de kop te tikken bij de inmiddels bejaarde maakster, Cynthia Plaster Caster. Sterker, ze haalde een kistje te voorschijn waarin haar grote schat opgeborgen lag. Alleen, ze durfde het niet te openen. "Maak het toch open!", riep de Hendrix-fan naast mij keer op keer. Maar nee, het kistje bleef dicht...