Het Tilburgse museum voor hedendaagse kunst De Pont vierde afgelopen weekend zijn 25-jarig bestaan. De jarige kreeg een mooi cadeau in de vorm van een kunstwerk van de beroemde Britse kunstenaar Anish Kapoor. 'Sky Mirror (for Hendrik)' is de titel. En dat 'for Hendrik' slaat op Hendrik Driessen die al zolang als De Pont bestaat gedreven directeur is van het succesvolle, in een voormalige textielfabriek gevestigde museum.

Kapoor zou je huiskunstenaar van De Pont kunnen noemen: het museum organiseerde al twee solo-exposities en bezit liefst 16 werken van hem, waaronder dat mysterieuze 'zwarte gat' in een van de wolhokken dat eindeloos diep lijkt te zijn. Ik doel op het kunstwerk 'Descent into limbo' (oftewel zoiets als 'afdaling in het ongewisse') uit 1992, het jaar waarin De Pont openging. 'Sky Mirror (for Hendrik)' is een cadeau van de gemeente Tilburg, de provincie Noord-Brabant en diverse bedrijven en particulieren. Maar eigenlijk ook van Kapoor zelf. Die zag immers af van een honorarium.

Het op het museumplein geplaatste kunstwerk bestaat uit een 6,5 meter hoge en 2,5 meter brede, fraai getordeerde, achterover hellende, roestvrij stalen plaat die de lucht erboven weerspiegelt. Een schitterend idee want zo biedt de rank omhoog stekende plaat constant een andere aanblik. Althans wat de voorkant betreft. Want de achterkant is ruw gelaten. Eerlijk gezegd viel me dat op het eerste gezicht tegen. Ik heb altijd gedacht dat een beeld per definitie vanuit elke gezichtshoek interessant moet zijn. Maar nu denk ik dat het wel wat heeft die tegenstelling tussen de hemelse voorkant en de aardse achterkant. Het beeld staat overigens in een omvangrijke vijvertuin die ontworpen werd door de Britse tuinarchitect Sophie Walker, echtgenote van Kapoor.

De officiële onthulling van het kunstwerk vond plaats onder grote publieke belangstelling en in aanwezigheid van Prinses Beatrix de kunstenaar en zijn vrouw en diverse autoriteiten, onder wie de Commissaris van de Koning Wim van de Donk, de Tilburgse burgemeester Peter Noordanus en de voorzitter van het museumbestuur Jos de Pont, zoon van de succesvolle advocaat-ondernemer met wie het allemaal eind jaren tachtig begon.

Na het offciële gedeelte kon het publiek kennis nemen van de jubileumexpositie die dezelfde naam droeg als een bekende wekelijke fotorubriek in het Brabants Dagblad, te weten WeerZien. Maar dat niet alleen want er was volop drank en ook op overheerlijke hapjes was niet bezuinigd. Bovendien waren er diverse muzikale optredens. De saxofoon van Paul van Kemenade klonk prachtig in de grote zaal en bijzonder was ook het kleine concert van het Italiaanse strijkkwartet Quartetto Maurice. Dat speelde 'Silver', een compositie die de Tilburgse componist Anthony Fiumara speciaal voor deze bijzondere gelegenheid schreef.

En dan was er tenslotte ook nog de mogelijkheid om gratis op de foto te gaan tegen de achtergrond van het nieuwe kunstwerk. De betreffende 'selfie' rolde direct uit de automaat van de firma Tuerlings en zo kon menigeen met deze aardige souvenir huiswaarts keren.

PS Een van de bezoekers merkte op dat diverse kunstwerken in de openbare ruimte van Tilburg in de loop der jaren treffende namen hebben gekregen in de volksmond. (Denk bijvoorbeeld aan de 'Duikplank' bij het NS-Plein). Volgens hem zou ook de Sky Mirror vroeg of laat een typisch Tilburgse naam moeten krijgen.