Het Tilburgse museum voor
hedendaagse kunst De Pont vierde afgelopen weekend zijn 25-jarig
bestaan. De jarige kreeg een mooi cadeau in de vorm van een
kunstwerk van de beroemde Britse kunstenaar Anish Kapoor. 'Sky
Mirror (for Hendrik)' is de titel. En dat 'for Hendrik' slaat op
Hendrik Driessen die al zolang als De Pont bestaat gedreven
directeur is van het succesvolle, in een voormalige
textielfabriek gevestigde museum.
Kapoor zou je huiskunstenaar van
De Pont kunnen noemen: het museum organiseerde al twee
solo-exposities en bezit liefst 16 werken van hem, waaronder dat
mysterieuze 'zwarte gat' in een van de wolhokken dat eindeloos
diep lijkt te zijn. Ik doel op het kunstwerk 'Descent into
limbo' (oftewel zoiets als 'afdaling in het ongewisse') uit
1992, het jaar waarin De Pont openging. 'Sky Mirror (for
Hendrik)' is een cadeau van de gemeente Tilburg, de provincie
Noord-Brabant en diverse bedrijven en particulieren. Maar
eigenlijk ook van Kapoor zelf. Die zag immers af van een
honorarium.
Het op het museumplein geplaatste
kunstwerk bestaat uit een 6,5 meter hoge en 2,5 meter brede,
fraai getordeerde, achterover hellende, roestvrij stalen plaat
die de lucht erboven weerspiegelt. Een schitterend idee want zo
biedt de rank omhoog stekende plaat constant een andere aanblik.
Althans wat de voorkant betreft. Want de achterkant is ruw
gelaten. Eerlijk gezegd viel me dat op het eerste gezicht tegen.
Ik heb altijd gedacht dat een beeld per definitie vanuit elke
gezichtshoek interessant moet zijn. Maar nu denk ik dat het wel
wat heeft die tegenstelling tussen de hemelse voorkant en de
aardse achterkant. Het beeld staat overigens in een omvangrijke
vijvertuin die ontworpen werd door de Britse tuinarchitect
Sophie Walker, echtgenote van Kapoor.
De officiële onthulling van het
kunstwerk vond plaats onder grote publieke belangstelling en in
aanwezigheid van Prinses Beatrix de kunstenaar en zijn vrouw en
diverse autoriteiten, onder wie de Commissaris van de Koning Wim
van de Donk, de Tilburgse burgemeester Peter Noordanus en de
voorzitter van het museumbestuur Jos de Pont, zoon van de
succesvolle advocaat-ondernemer met wie het allemaal eind jaren
tachtig begon.
Na het offciële gedeelte kon het
publiek kennis nemen van de jubileumexpositie die dezelfde naam
droeg als een bekende wekelijke fotorubriek in het Brabants
Dagblad, te weten WeerZien. Maar dat niet alleen want er was
volop drank en ook op overheerlijke hapjes was niet bezuinigd.
Bovendien waren er diverse muzikale optredens. De saxofoon van
Paul van Kemenade klonk prachtig in de grote zaal en bijzonder
was ook het kleine concert van het Italiaanse strijkkwartet
Quartetto Maurice. Dat speelde 'Silver', een compositie die de
Tilburgse componist Anthony Fiumara speciaal voor deze
bijzondere gelegenheid schreef.
En dan was er tenslotte ook nog de
mogelijkheid om gratis op de foto te gaan tegen de achtergrond
van het nieuwe kunstwerk. De betreffende 'selfie' rolde direct
uit de automaat van de firma Tuerlings en zo kon menigeen met
deze aardige souvenir huiswaarts keren.
PS Een van de bezoekers merkte op
dat diverse kunstwerken in de openbare ruimte van Tilburg in de
loop der jaren treffende namen hebben gekregen in de volksmond.
(Denk bijvoorbeeld aan de 'Duikplank' bij het NS-Plein). Volgens
hem zou ook de Sky Mirror vroeg of laat een typisch Tilburgse
naam moeten krijgen.