Een aantrekkelijke mengeling van
circus, kermis, kunst, theater en dans. Daar staat Festival
Circolo voor. Jarenlang vond het tweejaarlijkse evenement plaats
in Liempde. Dat het naar Tilburg verhuisde had niet op de
laatste plaats te maken met het feit dat hier de Fontys Academy
for Circus and Performance Art (ACaPA) gevestigd is. Afgelopen
herfstvakantie werd de eerste Tilburgse editie gehouden in het
Leijpark. Mede dankzij het ongelooflijk zomerse herfstweer kon
van een mooi en aardig bezocht festival gesproken worden.
Bezoekers konden kiezen uit
tientallen voorstellingen in rode circustenten met namen als
'Verrassing' en 'Verleiding'. De meest bijzondere voorstelling
vond wat mij betreft plaats in de 'Verwondering'-tent. 'Le Vide'
('De Leegte') was de titel van dit opmerkelijk stuk
circustheater, geïnspireerd door 'De mythe van Sisyphus' van de
Franse schrijver-filosoof Albert Camus. Zoals Sisyphus eindeloos
tevergeefs probeert een rotsblok een berg op te rollen die
steeds weer terugvalt, zo probeerde de Franse 'verticaal-koorddanser'
Fragan Gehlker langs diverse touwen omhoog te klimmen die direct
al naar beneden vielen of dicht bij de nok van de tent
loslieten. Extra penibel om niet te zeggen onmogelijk werd de
situatie toen Gehlker een stuk touw vasthield met zijn linker
hand en met de rechterhand (of was het andersom?) het afgebroken
stuk weer vast wist te knopen. Een mevrouw naast me verborg haar
ogen achter haar handen en smeekte bijna dat de artiest op zou
houden met zijn zenuwslopende en – om met Camus te spreken –
absurde kunst- en vliegwerk. Toen de voorstelling afgelopen
leek, verlieten vele mensen de tent maar velen bleven
applaudisseren en Gehlker begon opnieuw te klimmen, hield daar
niet mee op zo lang er geklapt werd...
Helaas mocht er niet
gefotografeerd worden. En dat verbod gold helaas ook voor de
meeste andere voorstellingen. Desondanks bleef er hier en daar
nog voldoende te fotograferen. En niet alleen op het
kermis-gedeelte waar kinderen onder meer mee konden doen aan een
reuzeschildpaddenrace en waar lieftallige meisjes heerlijke
appelhapjes en een keur aan snoepgoed en kermissnuisterijen te
koop aanboden.
Zo genoot ik van de kleurrijke
'Variété Acts' van de jongens en meisjes van het Tilburgse
jeugdcircus Pinilotta, ging ik mee op een wonderlijke expeditie
door het park met tweedejaarsstudenten van de ACaPA, raakte
verzeild in een kleedkamer tussen twee verlopen
variété-artiesten en werd aangenaam verrast door 'Stick-Stok',
in het programmaboekje samengevat als 'Drie artiesten met
stokken op zoek naar de kracht van de eenvoud'.
Over eenvoud gesproken. Bij een
van de zogeheten 'kleine tentjes' stal het al sinds 1984
opererende theatertje 'De Stijle, Want' wat mij betreft de show.
(Wie zelf wil ontdekken wat die inhoudt, leest niet meer
verder). Ditmaal was de hoofdrol weggelegd voor niemand minder
dan Toni Ronaldoni, 'winnaar van de Gouden tapir van San
Benedetto'. Ronduit knap hoe Toni bezoekers in een mum van tijd
veranderde in circuspaarden die op de maat van de muziek rondjes
draaiden in de piepkleine piste alvorens weer als gewone mensen
lachend het tentje te verlaten zonder te verklappen aan de
volgende klanten wat ze daarbinnen beleefd hadden. Zo eenvoudig,
maar kom er maar eens op.
Festival Circolo wordt een
jaarlijks terugkerend evenement, afwisselend outdoor en indoor
zoals men dat noemt. Volgend jaar van 16 tot en met 20 oktober
in Tilburgse Theaters.