Eerst dacht ik nog dat Frankrijk het enige land ter wereld is waar wc’s veroordeeld kunnen worden. Maar thuis zie ik dat condamner ook dichtmetselen of dichttimmeren kan betekenen. En inderdaad, de toiletten op het strand van Cayeux-sur-Mer waren niet meer toegankelijk. Geen probleem, want er was op deze aanvankelijk wat regenachtige dag niet veel volk op de been. En je hoefde maar even de luwte te zoeken achter de strandhuisjes om rustig te kunnen plassen. Het leek soms wel of het seizoen al afgelopen was.

Maar toen de zon door de wolken kwam, lieten ook de strandgasten zich weer zien. In het verderop gelegen Le Hourdel ontstond er aan het haventje zelfs een kleine oploop van mensen die een glimp op wilden vangen van een zeehond. De filmers en fotografen hadden het moeilijk want amper dook het beest op of zijn glinsterende kop verdween alweer onder het water. Was hij misschien ingehuurd door de plaatselijke VVV? Op weg naar Ault kwamen we een Belgische toeriste tegen die net deed of ze zeehondgarantie in haar reispakket had.

De zon stond al laag aan de hemel toen we campingwaarts keerden. Jezus stond weer eens onder arrest en in de velden begon een kwartel te roepen. Hoe lang geleden zou het zijn dat ik dat bijna mechanische geluid hoorde in een korenveld achter Hilvarenbeek? Op misschien net zo’n mooie zomeravond. Maar in de verte kwam de eerste combine al aan.