Eerst dacht ik nog dat Frankrijk het enige land ter wereld is
waar wc’s veroordeeld kunnen worden. Maar thuis zie ik dat condamner
ook dichtmetselen of dichttimmeren kan betekenen. En inderdaad,
de toiletten op het strand van Cayeux-sur-Mer waren niet meer
toegankelijk. Geen probleem, want er was op deze aanvankelijk
wat regenachtige dag niet veel volk op de been. En je hoefde
maar even de luwte te zoeken achter de strandhuisjes om rustig
te kunnen plassen. Het leek soms wel of het seizoen al afgelopen
was.
Maar toen de zon door de wolken kwam, lieten ook de
strandgasten zich weer zien. In het verderop gelegen Le Hourdel
ontstond er aan het haventje zelfs een kleine oploop van mensen
die een glimp op wilden vangen van een zeehond. De filmers en
fotografen hadden het moeilijk want amper dook het beest op of
zijn glinsterende kop verdween alweer onder het water. Was hij
misschien ingehuurd door de plaatselijke VVV? Op weg naar Ault
kwamen we een Belgische toeriste tegen die net deed of ze
zeehondgarantie in haar reispakket had.
De zon stond al laag aan de hemel toen we campingwaarts
keerden. Jezus stond weer eens onder arrest en in de velden
begon een kwartel te roepen. Hoe lang geleden zou het zijn dat
ik dat bijna mechanische geluid hoorde in een korenveld achter
Hilvarenbeek? Op misschien net zo’n mooie zomeravond. Maar in
de verte kwam de eerste combine al aan.