Joep Eijkens
Naar de Biënnale Brabant in de Tilburgse Koepelhal
Voor de derde keer hield Van Loon
Galleries uit Vught van 10 tot en met 26 november de Biënnale
Brabant in de Koepelhal in de Tilburgse Spoorzone. 'De Biënnale
is een belevingsexpositie met bijzondere kunst en verlichting',
zo meldde de galeriehouder in een aankondiging op zijn website.
'Van schilderijen tot beelden en van fotografie tot
glassculpturen. Eeen unieke wereld; exclusief, groots en
meeslepend'.
In totaal 38 kunstenaars uit
binnen- en buitenland deden eraan mee. Het evenement werd
gesponsord door onder meer de Rabobank , Spandesign en Rüttchen
die er ook als in een showroom enige auto's had staan uit de
duurdere prijsklasse. Afgaande op het aantal rode punten deden
diverse kunstenaars goede zaken en directeur Joris van Loon liep
dan ook als een tevreden man rond op de laatste dag.
Op zijn vraag wat ik zelf van de
tentoongestelde kunst vond, antwoordde ik niet zo enthousiast te
zijn en – hij was me voor met de opmerking dat smaken nu eenmaal
verschillen. Je had nu eenmaal allerlei soorten kunst en hij
koos voor 'expressief figuratief'. Ik zei het jammer te vinden
dat heel wat serieus aan de weg timmerende beeldende kunstenaars
nauwelijks of niet van hun werk konden leven. Een schril
contrast met diverse kunstenaars hier. Dat wist Van Loon ook
wel. Het was een kwestie van een goed podium bieden, en dat deed
hij voor de door hem geselecteerde kunstenaars met de Biënnale.
Het totaal aantal bezoekers schatte hij op zo'n 20.000,
hetzelfde aantal dus als bij de vorige editie in 2015.
Van de 38 exposerende kunstenaars
kwamen er vier uit Brabant. Mochten er dat niet meer
worden?Zeker, daar had de Vughtse galeriehouder op zich geen
bezwaar tegen. Misschien was het zelfs een idee om de volgende
keer een apart Brabants pavilioen in te richten. “Why not?”.
Verder lopend en rondkijkend vroeg
ik me af of er kunstwerken bij waren die ik zelf zou willen
kopen. Ik beschouw dat altijd als een goede graadmeter of
ik iets echt interessant vind of niet. En in dit geval zag ik
niets dat me echt aansprak. Wél kon ik me goed voorstellen dat
de hier tentoongestelde kunst prima past in advocatenkantoren,
entreehallen en ontvangstruimtes van bedrijven, villa's en
andere plekken waar mensen met een bovenmodaal inkomen werken
en/of wonen. (Tal van bezoekers van de Biënnale, veelal
50-plussers, schatte ik overigens minder kapitaalkrachtig in).
Het is ook een soort kunst die
behaagt, zo niet verbluft. Je hoort het al aan de reacties van
het publiek, aan uitroepen als 'O, wat is dat knap gedaan!' of 'Dees
is mooi! Wow!'. Ook qua onderwerpen konden de exposanten mij
niet verrassen. De schoonheid van het – vooral vrouwelijk –
naakte lichaam is voor menigeen een dankbare inspiratiebron. Op
zichzelf is daar natuurlijk niks op tegen, maar het is me
allemaal net iets te mooi, te weinig eigen – misschien dat
laatste vooral.
Ik werd ook aangesproken door Jan
Wijtmans, in Den Bosch en omgeving bekend als mede-initiator van
Jazz in Duketown en andere culturele evenementen. Wijtmans doet
vrijwilligerswerk voor Van Loon en vertelde onder meer dat er nu
voor de eerste keer gebruik gemaakt was van zogeheten dromes,
ofwel gigantische opblaasbare expositietenten. De grote
Koepelhal wordt daardoor verdeeld in diverse besloten en open
ruimtes waarin de kunstwerken – van schilderijen tot
3D-fotografie en van glaskunst tot sculpturen – goed tot hun
recht kunnen komen. Op mijn vraag voor welke kunstgenres
bezoekers volgens hem de meeste belangstelling hadden, begon de
vrijwilliger te praten over 'kwaliteit'. “De vraag naar
kwaliteit zal altijd blijven en Joris is de man die de kwaliteit
bij elkaar weet te brengen.”
Vlak voordat ik de Koepelhal
verliet liep ik nog even langs de grote polyester vrouwenbeelden
van Carla Dijs. Zo frêle als de Nijmeegse kunstenares oogt, zo
reusachtig is haar metershoge 'Oervrouw' die met haar enorme
borsten en billen even doet denken aan de Venus van Willendorf.
Aankoopprijs: 22.500 euro. Er staat een rode punt bij. Dat
betekent niet dat het beeld uitverkocht is want er kunnen
diverse exemplaren van worden gemaakt zolang de mallen goed
zijn. Andere beelden van Dijs, vaak van twee vrouwen die elkaar
omstrengelen of anderszins vasthouden, doen eerder wulps aan,
Maar als de kunstenares uitleg geeft aan een ouder echtpaar,
hoor ik haar praten over godinnen van dag en nacht en van hemel
en aarde...
|