Art Rotterdam is weer voorbij. Alleen al de locatie maakte het de moeite waard de internationale kunstbeurs te bezoeken. De Van Nellefabriek staat niet voor niets op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. In het gigantische, heldere bouwwerk uit de jaren dertig werden vroeger thee, koffie en tabakswaren geproduceerd. Tegenwoordig is het een bedrijfsverzamelgebouw en van 5 tot en met 8 februari waren er meer dan honderd galeries neergestreken om hun producten onder de aandacht van de kunstliefhebber (m/v) te brengen.

Zoals altijd bij druk bezochte evenementen vond ik de bezoekers nog het meest interessant. In dit geval vaak in combinatie met de kunstwerken. Op gevaar af van chauvinisme beschuldigd te worden vermeld ik hier graag twee Brabantse kunstenaars die eruit sprongen. Eindhovenaar Dick Verdult met zijn installatie Bullshit defines Architecture en Tilburger Paul Bogaers met werk waarin hij fotografie en objecten van papier maché combineert.

Zelf werd ik nog het meest getroffen door een videofilm over oorlog in Tsjetsjenië en afschuwwekkende foto's van de seksindustrie in Thailand. Een enorm contrast als je even later weer de kunstgaleriewereld betreedt, duur geklede dames en heren voorbij ziet wandelen met een glas in de hand en even een glimp opvangt van prins Constantijn.

Natuurlijk lopen er op zo'n beurs ook mensen rond die er al of niet gewild uitzien als een levend kunstwerk. Zo kwam ik een vrouw tegen, wier hoofd bekroond werd door een windmolen. Marieke Warmelink heette ze. Als ik het goed begrepen heb was ze bezig met een onderzoek naar het nationalisme-gehalte van de bezoekers. Dit met het oog op een nog te maken voorstelling of performance. Na het beantwoorden van diverse vragen stelde ze mijn gehalte vast op 41 procent en plakte een sticker met dat percentage op mijn jas.

En dan was daar nog Konstantin Schneider. Berliner Kunstkontakter, stond op zijn visitekaartje. Als een soort mijnwerker was hij zich door de enorme hoeveelheid kunst heen aan het werken, booth in, booth uit. Een paar uur later zag ik hem uitgeteld zitten, half of helemaal in slaap, zijn helm vervangen door een cowboyhoed...