Joep Eijkens
Groeten uit Andalusië
Een weekje naar Andalusië geweest.
We zaten aan de zee, niet ver van de Portugese grens. Een luxe
hotel vlakbij het strand en elke dag mooi weer. De avond viel
daar later dan hier maar 's morgens duurde het natuurlijk ook
langer voordat het licht werd. In de buurt lagen moerassen,
slikken en zoutpannen. We zagen diverse mooie vogels, waaronder
kuifleeuweriken. Hoe lang is het geleden dat ik die hier nog
gewoon op straat zag trippelen, die kleine strontpikkers zoals
ze in Tilburg genoemd werden? Misschien wel vijftien jaar. Wat
dat betreft is reizen soms ook een beetje terugreizen in de
tijd. Prachtig waren ook de flamingo's. Die zijn hier niet rose
zoals in de Camargue maar grijsachtig. Het schijnt te maken te
hebben met verschil in voedsel. De Franse flamingo's eten
garnalen.
We zijn ook nog een dag naar
Sevilla gegaan. We bezochten onder meer de kathedraal, de op
twee na grootste ter wereld. Er stond een lange rij mensen voor
een meer dan levensgroot Mariabeeld. Velen drukten een kus op
haar rechterhand en er was een vrouw die die hand steeds weer
afveegde met een doekje. Mooi was het moment waarop een
medewerker een echte baby kreeg aangereikt die hij vervolgens
als het ware in de armen van de Heilige Maagd legde, tot vreugde
van zijn fotograferende vader en moeder.
De laatste dag brachten we in Faro
door. In de binnenstad zat een Roemeense straatmuzikant
schitterend te spelen op een cimbaal. Een mooie mens. Toen een
grote schoolklas aan kwam lopen schakelde hij met het grootste
gemak over op een kinderliedje. Verderop zaten oude mannen te
kaarten. Van een foto waren ze niet gediend.
Vanaf de toren van de kathedraal
konden we de hele stad en wijde omgeving goed zien. Met enige
regelmaat steeg in de verte een vliegtuig op of daalde een
vliegtuig met de volgende groep toeristen. Een paar uur later
vlogen wij zelf terug.
|