Dit kluchtig liedje is opgetekend door Rolf Janssen en is te vinden in zijn boek: ‘We hebben gezongen en niks gehad’.

Rolf schreef erbij: tekst en muziek anoniem toegestuurd, Tilburg.

In elk volgend refrein worden de laatste twee regels van het voorafgaande couplet herhaald.

We kunnen, gezien de inhoud van de tekst, dit misschien wel een zeikliedje noemen!

1.

Vrienden wilt mij eens aanhoren

Wat voor ’n smart mij is beschoren,

’t is ’n karwei a’s gullie ’t goed wiest

Ik heb ’n vrouw die d’r bed natpiest.

Refrein:

Zjoemladeriere, zjoemladera (2x)

’t is ’n karwei a’s gullie ’t goed wiest

Ik heb ’n vrouw die d’r bed natpiest.

2.

‘k Wist niet goed wa’k eraan moest doen

Maar mijne buurman zei me toen,

Ga met mij mee ‘ns naar de stad

En koopt zo’n mesjientje voor oew vrouw d’r gat.

Refrein.

3.

We zijn toen samen naar de stad gegaan

Waar ik zulke dingen zag staan,

Recht tegenover de Vergulden Hond

Mesjientjes voor m’n vrouw d’r kont.

Refrein.

4.

Ik heb toen daar zo’n ding gekocht

Ik heb ’t mee naar huis gebrocht,

Ik zei tegen ’t wijf, kijk daar ‘ns Trien

Hedde gij zo’n ding al ’s ooit gezien?

Refrein.

5.

Ze zei, wat is dat nou voor ’n ding

Ik zei, dat is ’n reuze uitvinding,

Dat ding dat hang ik aan oew gat

Dan maakte tenminste oew bed niet meer nat.

Refrein.

6.

Ze zei, bende gij nou belazerd vent

‘k Geleuf dagge gek aan ’t worden bent,

Ge maakt ’t nou wel ’n bietje bont

Ge blijft met dat rotding van mijn kont.

Refrein.

7.

’s Nachts kroop ik stillekes uit mijn bed

En heb dat ding aan d’r gezicht gezet,

Zo meej ’n slang al aan de beddespon

Zo dat alles mooi in de piespot gong.

Refrein.

8.

Vrienden, voor ik oew verlaat

Geef ik jullie nog ’n goeie raad,

Leen dat ding bij ons maar ’n keer

Want wij gebruiken ’t toch niet meer.

Refrein.