|
Brabant Cultureel • Brabant Literair Tijdschrift voor kunst, cultuur en literatuur 63ste Jaargang - oktober 2014 |
||||||
|
|||||||
¶ Pieter Luykx (Ginneken 1935) woont in Breda, waar hij werkzaam was als docent pedagogiek. Van hem verschenen verschillende dichtbundels, met als meest recente Schaduw, stilte (2004). Ook publiceerde hij in literaire tijdschriften in Vlaanderen en Nederland, waaronder Brabant Literair.
©Brabant Cultureel – oktober 2014
|
Vier gedichten
door Pieter Luykx
zo zag het geluk er dan uit
zo zag het geluk er dan uit: de rust van het land, de stilte, niets vond er plaats, de tijd telde niet, slechts de geur van het pas gemaaid gras en de glans van het water, de beuk en het dak dat hij maakte, – de morgen ging open, de warmte ving aan in dit land van belofte, waar jij hebt geleefd.
het waren prachtige dagen
het waren prachtige dagen met jou, dichtbij je ogen, je mond, waar het ophield met woorden, dichtbij de droom, je breekbare lichaam, – die prachtige dagen, er is geen herhaling, geen terugkeer, er is niets dan het nu, geen lichaam te strelen, alleen dit verregende land.
nooit eerder waren wij hier
nooit eerder waren wij hier, maar wij herkenden het landschap, het weiland, de akkers, dit land vroeg niet meer dan te zwijgen, geen waaien was in het bos,
wij keken naar wat er gebeurde, de wolken die steeds weer begonnen, en bij de cipres, de stervende boom, zochten wij woorden, ik kuste je zachtkoude mond.
wat ik van die dag heb bewaard
wat ik van die dag heb bewaard, is de prachtige plek, in de boomgaard de appels al rijp, de zomer ten einde, het roerloze blad boven ons, wij zagen de vogels en hoorden hun taal, en vroegen ons af wat wij hoorden,
de zon streelde je hals, het zachtste aan jou, in je weerloos gezicht altijd wat weemoed, dat hoorde bij jou, maar wat nu zo hevig ontbreekt. |
||||||