HOME CUBRA

INHOUD AUTEURS

Brabant Cultureel • Brabant Literair

Tijdschrift voor kunst, cultuur en literatuur

63ste Jaargang - augustus 2014

 
HOME BC / BL Contact / Reageren Archief Brabant Cultureel Archief Brabant Literair
 
 

Bert Goessen. foto Gemma van der Heyden

 

www.cinecitta.nl

  

©Brabant Cultureel – augustus 2014

 

 

 

Eigen identiteit blijft voorop bij Cinecitta

 

Eigenlijk zou hij na de sluiting van het oude Cinecitta in Tilburg stoppen met het programmeren van films voor dit filmhuis. Op verzoek van de nieuwe eigenaar van Cinecitta gaat Bert Goessen (62) echter nog enkele jaren door.

 

door Gemma van der Heyden

 

Het nieuwe Cinecitta van eigenaar Paul Vermee en zijn echtgenote Nettie Verhagen gaat qua programmering op dezelfde manier verder, net zoals ook de naam is gehandhaafd. Al sinds 1982 stelt filmprogrammeur Bert Goessen er het filmaanbod samen. Wat toen nog begon als een hobby in de bioscoopzaal van De Harmonie, groeide uit tot het Cinecitta zoals we dat nu kennen.

Onder de noemer Tilburgse Filmliga vertoonde Goessen samen met Frans van Beek elke week een andere film. In 1983 begonnen zij in de kleinste zaal van het huidige filmhuis en ze noemden het pand naar de beroemde filmstudio’s in Rome, Cinecittà.

Vanaf het eerste moment was het de bedoeling van Goessen en Van Beek om kwaliteitsfilms te brengen. En die intentie is er nog steeds. Frans van Beek verliet Cinecitta in 2011, waardoor de programmering geheel in handen kwam van Goessen.

 

 

Wintersleep is een van de favoriete films van Bert Goessen.

 

 

Afweging

‘Ik ben nu al bezig met de programmering voor 2015. Op de filmfestivals van Berlijn (februari), Cannes (mei), Venetië (eind augustus, begin september) en Toronto (september) bekijk ik zes films per dag. Vooraf lees ik er nauwelijks iets over, zodat ik de films zo puur mogelijk kan bekijken. Pas als ik zelf plezier in een film heb, ga ik erover nadenken of het iets is voor Cinecitta. Ik probeer daarbij de blik van ons publiek mee te nemen in die afweging.’

Als programmeur van een filmhuis kun je je geen misstap veroorloven. Het publiek is kritisch. Goessen: ‘Jaren geleden heb ik in de zomermaanden Sex in the City vertoond omdat ik ervan uit ging dat ons vaste publiek dan met vakantie is en mensen die dan in Tilburg zijn, door bijvoorbeeld de kermis, naar deze film zouden komen. Dat gebeurde dus niet. Het vaste publiek reageerde verontwaardigd en de film werd nauwelijks bekeken door andere bezoekers.’

De films die in Cinecitta draaien eisen iets van het publiek. Het is niet anderhalf uur onderuitzakken met popcorn in de ene hand en een cola in de andere. Je moet een beetje kennis hebben en interesse voor het verhaal. Kijken naar een goede film is een actieve bezigheid.

‘De kwaliteit van een film kan door van alles worden bepaald: de acteurs, de regisseur, de montage of de belichting. En ook door het scenario, de inhoud of de dialogen. Neem nou de film Alles is Liefde. Op het eerste gezicht niet interessant genoeg om in Cinecitta te draaien. Maar juist omdat de film de draak steekt met clichés, vonden we het na enige discussie toch gepast om de film te vertonen. En de bezoekersaantallen waren hoog.’

 

 

Voor Bert Goessen is Intouchables een doorsneefilm.

 

 

Professional

‘Toen ik de eerste keer Intouchables zag, dacht ik dat de film niet ver zou komen, en met mij meer programmeurs. Ik kon er totaal niet om lachen. Maar de film werd een groot succes. Voor de professional is het een doorsnee film met een klassiek begin, midden en einde. Er zitten geen originele vondsten in. De kwaliteit is verder wel goed.’

‘Echte goeie films worden er maar drie of vier per jaar gemaakt,’ zegt Bert Goessen. ‘Vorig jaar was dat La Vie d’Adèle en La Grande Belezza. Dit jaar is dat Boyhood en Die Frau des Polizisten. In november draaien we de Turkse film Wintersleep. Ooit gehoord van de regisseur Nuri Bilge Ceylan? Nee, vast niet. Hij heeft met Wintersleep een fantastische film gemaakt.’

Cinecitta streeft ernaar een programma neer te zetten van hoge kwaliteit. Daarnaast organiseert het filmhuis speciale voorstellingen met inleidingen, besprekingen en live muziek, eventueel met lunch. Cinecitta vertoont qua opzet sterke overeenkomsten met de Verkadefabriek in Den Bosch, LUX in Nijmegen of Chassé in Breda. Maar Goessen kijkt nooit naar wat ze daar doen. ‘Ik wil zo origineel mogelijk zijn met het programma dat we maken. We staan los van alles. Het grote verschil met de andere filmhuizen is dat wij geen subsidie krijgen. Dat hebben we altijd zo gewild. Onafhankelijk zijn en onze eigen identiteit ontwikkelen, daar staan we voor.’

Dit is terug te lezen in de teksten die Goessen over de films schrijft op de website van Cinecitta. Origineel, met oog voor detail en liefde voor de film. De beschrijvingen zitten tegen een recensie aan en gaan een kritische opmerking niet uit de weg. ‘Stel dat ik heel positief over een film schrijf en de bezoeker komt uit de bioscoop en heeft iets heel anders gezien dan wat hij heeft gelezen op onze site. Dat kan ik niet maken. Kritisch schrijven mag best.’

 

 

Bert Goessen in Cinecitta. foto Gemma van der Heyden

 

Overdragen

En wat als dan toch het doek zou vallen bij Cinecitta, wat gaat Goessen dan doen? Zijn kennis overdragen? ‘Nee, educatie is niets voor mij. Voor een groep mensen staan en vertellen wat ik weet, daar heb ik niets mee. Ik hou niet van die vorm van overdracht. Maar voorlopig ben ik nog hier. Daarna zien we wel.’