|
Brabant Cultureel • Brabant Literair Tijdschrift voor kunst, cultuur en literatuur 63ste Jaargang - juni 2014 |
||||||
|
|||||||
¶ August Tholen (1961) woont en werkt al meer dan dertig jaar in ’s-Hertogenbosch. Hij won de Brabantse Letterenprijs voor proza en publiceerde eerder poëzie in onder andere Maatstaf, Mest, Brabant Literair en Krakatau.
©Brabant Cultureel – juni 2014 |
Daglicht
door August Tholen
’s Ochtends een prop die zich ontvouwt, gladstrijkt – het geschrevene tracht te lezen voor het daglicht alle inkt wist.
Van het vak dat ik overdag nu al jarenlang beoefen ben ik ’s nachts de namen kwijt,
stamel dan: het is blauw, of: het is rond.
Een werker in het veld, langs blauwe voren ploegend. Groot blank paard, met één poot woelend, werkend –
zwoegend in de richting van de einder – die laatste r, ruifvormige letter, een stenen stal vol taal.
Letters als staal – koud en met de hamer gevormd.
Als stenen – zich in de beek schikkend en klinkend.
Vooruit, steek op nu de lichten van de dag! Kom je vooruit door steeds hetzelfde woord voor je uit te leggen?
Die Marokkaanse musjes buiten; ze zijn al aangekleed, hebben al ontbeten en hun kelen schor geschreeuwd.
Ikzelf nog altijd niet tegenstaand het turen een lever van levens – een bespuwer van bergen.
Vol ongevormd ongeluk maar maak me een prins en ik leef hem in stukken.
Uit de krant stijgt op het huilen van baby’s het rinkelen van water het branden van vuur het rollen van de donder het zich verplaatsen van zand.
Veel dood en leven, die kleinst bruikbare woorden.
Gevraagd: Mesvaardige mannen, goed gemotiveerd.
In de hoofdstad worden souffleurs gezocht, aanblazers, om een Golem tekst te geven. En acteurs, om drama te maken uit natte klei.
Moord! roept ergens een zieke tiran, maar gaat slechts dood aan zichzelf.
De meest recente hypothese is dat het heelal toch uit het niets is ontstaan. Langzaam worden de fysici dichters.
Een besnijdenislied uit Guinée begeleid door xylofoon en fluit.
Vraag bij kunstmatige inseminatie: dient aan een kind een orgasme (tussen voor- en nazaat) vooraf te gaan?
Meisje dood door vasten. Magerte bleek een omvangrijke zekerheid.
Al lezend was ik een verbindend streepje geworden – misschien een rimpel in de buik enfin toen ik opkeek had ik beslist ledematen teveel
|
||||||