|
Anoniem: Kèrsmis vruuger Ik waar amper twee turven hoog Toen ik mee naor de naachtmis moog Un uur te vruug gonge we al Vur un goei plotske bij de stal Daor zaat ik men dan te vergaopen Aon de kemeel en aon de schaopen Terweel munne rug vol kriebels kroop As ik zaag hoe ut kèèrsvet op unnen herder droop Mun mògske knorde, want ge zult nog wel weete Degge vur de kommunie nie meugt eete Dan docht ik 'Waorom prikt-ie zô lang?'‘ Want stiekem waar ik vuls te bang Dè't pitje thuis onder ut kenèèn Misschien toch te hoog zo zèèn Dè kreeg ik nie uit mun gedaachte Al laage de herderkes dan bij naachte Te langen liste was ut gedaon Ons moeder waar al wè idder gegaon Wòveur, dè kunde toch wel raoje Om 't kenèèn vast aon te braoje. Dan snee ze irst de witte mik En ut kuntje dorvan: dè kreeg ik. De smaok dòrvan vergeet ik nóot Nao alle daoge roggebróod. Akkut aachteraaf bekèèke moet Vierde we kersmis vruuger goed. Meej un kenèntje zelf vet gemist Ha hil ut höshaawe un groot fist. Naaw is ut fonduu of barbekjoe Van alles volop te toep ertoe. Dörum besef ik naa pas Hoe hirluk vruuger kersmis was.
|
|||||||||
TERUG NAAR BEGIN VAN DEZE PAGINA |