Ik heb kort, als 6 en 7- jarige, de biecht mogen doen. Met
de zenuwen in de maag zat ik op de kerkbank te verzinnen wat ik op moest
biechten bij Patoor Moeskops van de St.Anna-parochie. Uiteindelijk stapte
ik het hokje binnen en vertelde mijn grote zonde: Ik had een koekje uit de
koektrommel gepikt! Het schuifke bleef gelukkig open en met een
opdracht werd ik heengezonden.
Het trieste was dat er bij ons thuis, vanwege flinke
armoei, geen koekje in ons huis was te vinden. Er was bij ons een lange
periode aangebroken dat de broodmaaltijd bestond uit boterham met
appelmoes of suiker, want dat smeerde zo voordelig uit, je kon er zes
kinderen mee zoet houden!
Wat ik destijds vergeten ben op te biechten aan meneer
pastoor is, dat ik wel erg jaloers was op mijn vriendinnetjes die wel
koekjes konden pikken.