De
Vakanties van Vroeger
Stuur ons uw verhaal
over uw vakantie van vroeger
Inzendingen:
leed@brabantsdagblad.nl
Ed
Schilders
De
vakanties van Vroeger ( Oproep - 2 columns)
‘Ik
heb een koekje uit de koektrommel gepikt.’ Dat biechtte Anne Marie
Akkermans als meisje van 7 jaar. Deze eenvoudige, bekende kinderzonde
krijgt een mooiere betekenis door wat zij eraan toevoegt: ‘Het trieste
was dat er bij ons thuis, vanwege flinke armoei, geen koekje was te
vinden. Er was een lange periode aangebroken waarin de broodmaaltijd
bestond uit boterhammen met appelmoes of suiker, want dat smeerde zo
voordelig uit, je kon er zes kinderen mee zoet houden!’
Dit
is (voorlopig) de laatste mededeling over biechten waar we op in gaan,
maar u kunt over alle onderwerpen van het laatste halfjaar blijven mailen
(leed@brabantsdagblad.nl) of
schrijven. We zullen ze in elk geval opnemen op de Leed-pagina’s van http://let.kub.nl/literair.
Daar staan nu meer dan 100 bijdragen van de Leed-lezers, en daar zijn we
trots op. Dank!
Het
verhaal van mevrouw Akkermans biedt diverse aanknopingspunten voor nieuwe
vragen. Over armoede bijvoorbeeld. Maar de vakantieperiode is begonnen, en
dus willen we daar graag meer over weten. Als kind bracht ik de ‘grote
vakantie’ door bij mijn oma in Enschot. Zeven kilometer van mijn
woonplaats Tilburg. Toch leek het een wereldreis. Eenvoudige vakanties
waren het, wel niet met appelmoes op brood, maar toch in een tijd waarin
ranja nog bijzonder was, en Exota-limonade een tractatie. Maakte u ook
uitstapjes naar de bossen, een speeltuin, of zelfs de Efteling? Kwamen er
neefjes of nichtjes over? Tenten bouwen, boomhutten, kuilen graven,
dikkoppen vangen, verstoppertje spelen onder de graanschoven, en andere
vakantiepret, daar willen we alles van weten. En wat deed u als het
regende? Knutselen met wc-rolletjes en lege luciferdoosjes? Of vast een
vlieger bouwen in afwachting van beter weer? En hoe snel ging die vlieger,
met graspollen in de staart gebonden, dan weer kapot? Of behoorde u tot de
gelukkigen die echt heel ver weg gingen? Bijvoorbeeld wel helemaal naar
Zoutelande.
Culinair
Enige
weken geleden werd ik geënquêteerd over ‘het vakantiegevoel’. De
stem vroeg onder andere wat mijn favoriete gerecht was dat ik op een
vakantie had leren kennen. Ik twijfelde tussen paella en boeuf bourguignon,
maar antwoordde uiteindelijk: bouillabaisse. Toen ik de telefoon had
neergelegd, dacht ik aan Spanje en Frankrijk. Ik had honger.
Vorige
week vroeg ik de lezers om aan leed@brabantsdagblad.nl
herinneringen aan de vakanties van vroeger op te sturen. Voor de meeste
mensen waren dat eenvoudige vakanties, dicht bij huis, bij familie
meestal. Voor mijzelf is Enschot, bij Tilburg, jarenlang een favoriete
reisbestemming geweest, met een grote tuin als voornaamste attractie. Er
kwamen de eerste drie dagen nog geen verhalen binnen, maar we wachten
geduldig af.
Op
het internet vond ik dergelijke verhalen nergens. Wel bergtochten door
Jemen, treinen door Mongolië, en duiken op de Malediven. Zie bijvoorbeeld
www.reisverhalen.nl met 156
uitgebreide reisverslagen. Het voedsel dat op zulke reizen verorberd
wordt, is uiteraard even exotisch als de reisbestemmingen.
Toen
was er een lezer die me wees op het verhaal ‘Brabant is prachtig’ van
Simon Carmiggelt, waarin een Amsterdamse melkboer zijn vakantie in een
Brabants pension bejubelt. In minder dan drie pagina’s passeren bijna
vijftig lekkernijen de revue: ‘Elke dag andere soep. Ballen d’r in.
Zulke ballen. En zuivere vleesballen hoor.’
Na
het lezen van dit verhaal schoot me te binnen welk gerecht ik eigenlijk
had moeten opgeven aan die enquêtejuffrouw. De geur en de smaak van de
zomervakanties van vroeger: ei met tomaat op witbrood. Snij het
hardgekookte ei en de tomaat fijn; vermeng ze; voeg naar believen
mayonaise toe en een beetje suiker. De tomaten hadden we zelf geplukt in
de vakantietuin in Enschot, het ei was van de kippen die we mochten
voederen. Dat scheelt natuurlijk. Dat proef je.
|