|
Een oorlogslied Gezocht door CoBy Brantjes Ingezonden door Johan Morris
Brief aan de ex-keizer van Duitsland
Nu de oorlog eind'lijk is afgelopen
En d'wereld peinst in droeve rouw
Wil ik thans een paar lettertjes u
schrijven
Aanhoor de klachten van een oude vrouw
Ik heb het recht om dit van u te eisen
Dat gij ex-keizer dit beseffe nu
Wat ik bezat, dat hebt gij mij ontnomen
Mijn vloek, de vloek eens moeder s treffe
u
Ik had vier zoons die flinke jongens waren
De oudste twee die waren al getrouwd
Dan één van 20
en dan nog de jongste
Bijna een kind nog, pas 18
oud
Mijn man was voor de oorlog al gestorven
Dus niet op het zogenaamde veld van eer!
De jongens zorgden voor hun oude moeder
Tot gij hen riep, drie keerden nimmer
weer
Eén jongen hebt gij mij teruggegeven
De jongste, die in 't vuur de dood niet
vond
Maar hulpeloos verminkt voor heel zijn
leven
Strompelt hij nu op een paar krukken
rond
Een hand en been die zijn hem
afgeschoten
Tot werken is hij nimmer meer in staat
Als afschuwwekkend voorbeeld kan hij
dienen
Van wereldoorlog en gekweekte haat
Ik kom u nu om ondersteuning vragen
't Is niet voor mij, ik draag toch wel
mijn kruis
Maar voor de kinderen van mijn oudste
jongen
Die arme weesjes nam ik bij mij thuis
Hun vader die is in uw dienst gevallen
Gij naamt zijn leven, dus uw plicht
gebiedt
Dat gij nu voor die arme kind'ren zorgt
Ik ben te oud, dus ik, ik kan het niet
Gij zijt gevlucht en zit veilig nu in
Holland"
Hadden mijn jongens zoiets ook gedaan
Waren ze deserteur geweest, de kogel
Zou ieder hunner dan te wachten staan
Drie jongens dood en één verminkt voor
't leven
Ik vraag u thans ex-keizer, antwoord mij
Bij al die duizenden die zijn gesneuveld
Was daar wel één van uwe zonen bij?
Uit: "De bokken en de schapen", Gezongen
geschiedenis van de twintigste eeuw
Samengesteld door Patrick
van den Hanenberg en Hilde Schotten
Nijgh &
Van Ditmar, Amsterdam 2001
|