Liedjes
en voordrachten voor bruiloften en partijen
De
Onthulling
inzending
van Anneke Mommers
DE
ONTHULLING
Nu
wij hier allen samen zijn, op dit mooie 50-jarige feest…
Moeten
we toch vertellen, iets wat is geweest.
Het
zal een echte onthulling zijn, iets uit Ad’s verleden tijd
Het
lag al lang op onze maag, nu moeten we het kwijt.
Kijk
maar eens naar Ad hier, hij lijkt nu wel tam
Maar
werkelijk hoor in vroegere tijd, toen kon hij er wat van.
En
wat er toen eens is geschied, lang voor dit feestelijk feit,
Dat
willen we nu aan dit gezelschap kwijt.
Het
is voor hem misschien niet leuk, dat dit nu wordt onthuld,
Maar
je, daar is niets aan te doen, het is zijn eigen schuld.
Natuurlijk
kijkt hij nu heel bedeesd, van ach hou je mond nu maar,
Dat
krijgt hij niet voor elkaar, want het gebeurde, werkelijk waar.
En
iedereen hier op dit feest, die zegt straks nog heel zacht,
Zo
half verscholen achter de hand, dat had ik nooit van Ad verwacht,
Die
Ad is altijd zo net, valt nooit eens uit de plooi,
Maar
wat er nu van hem gezegd gaat worden is werkelijk niet zo mooi.
Maar
ja, we steken nu van wal, al is het niet zo fijn,
Want
zeg nou zelf, het kan maar beter achter de rug zijn.
Wat
zou het zijn, als U het hoort, slaat u de handen in elkaar,
Daar
is ook reden voor, al klinkt dat toch wel raar.
Het
is eigenlijk wel wat gemeen, wat wij gaan doen,
Dat
gekke feit onthullen, die rare zaak van toen.
Maar
ja, we hebben a gezegd, we kunnen niet meer terug
Daarom
is het nu hoog tijd, kom we beginnen vlug.
Daar
gaat ie dan, de beuk er in, maar wacht even…en luister goed,
niet
dat je Ad dit nu nog verwijten moet.
Als
u ons heeft gehoord, vertel het niet door, vergeet het weer,
Plaag
Ad niet keer op keer.
Nu
oké, daar gaat ie dan, we steken van wal,
Met
ons verhaal, dat iedereen verbazen zal……..
Bedenk
wel ….het is werkelijk gebeurd, ons verhaal is echt,
Want
anders zouden wij dit zeer zeker niet hebben gezegd.
Maar
wij weten iets van Ad, ja, het geeft ons een akelig gevoel,
En
jullie rollen ook vast van je stoel.
Spijt
dat we begonnen zijn, maar ja we kunnen niet meer terug.
We
hebben wat medelij, komaan, nu maar vlug……
Maar
hé, wacht een even, wees eens stil, ik geloof dat AD ZELF iets zeggen
wil,
Hij
is tenslotte jarig, hij is de baas en wij zijn wat dom
We
praten en praten maar en onze tijd is al om…….
Het
is jammer, maar we moeten gaan, bedankt voor Uw geduld…………
Als
we een ietsie pietsie meer tijd hadden gehad, hadden we het vast onthuld
!!!
|