INHOUD LIEDJES
INHOUD MOORDLIED
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
AUDIO
SPECIAAL

Print pagina

Liedjes van vroeger

Het bombardement van Antwerpen

 

HET BOMBARDEMENT VAN ANTWERPEN.
VERWOESTING VAN BELGIË


Wat wordt in dat arme België,
Geroofd, gemoord en gebrand,
Verwoest wordt de stad aan de Schelde,
Voor heel de beschaving een schand,
Zij leefden gelukkig tevreden
Met vrouwen en kindren te saam,
Een volk dat tevredene leefde,
Verpletterd door hebzuchtige waan.

Refrein

O België, wij lijden met u mede,
Uw steden plat gebrand,
Al hieldt gij dapper stand,
O Belgenvolk, ge hebt als een leeuw gestreden,
Vergeten wij dit nooit,
Al zijt gij thans verstrooid.

Verwoest zijn de prachtmonumenten,
In Vlaanderen, eenmaal zoo schoon,
't Gedonder der bombardementen,
Ontrukken de moeder haar zoon,
De vaders trokken ook ten strijde,
Verdedigden hun huis en hun haard,
't Is daar een naamloos lijden,
Ja, zelfs geen kind wordt gespaard.


Dat deden zekere barbaren,
Zelfs de meisjes werden onteerd,
Waarin nu 't Vlaamsche welvaren,
In moord en in doodslag gekeerd.
Ziet moeders met kinderen vluchten.
Ook grijsaards zonder have en goed,
Hoort daar dat oud moederke zuchten,
De wegen gedrenkt met hun bloed.


Maar komt er weer eenmaal de vrede,
't Gedonder der kanonnen verstomt,
De welvaart weer heerscht door de rede,
Dan is er nog rouw in 't rond,
In de harten van moeders en vrouwen,
Van vaders, van weduwen en wees,
Zij treuren om de dappren en rouwen
Een helden volk blijft België steeds.


O België, wij lijden met u mede,
Uw steden plat gebrand,
Al hieldt gij dapper stand,
O Belgenvolk, ge hebt als een leeuw gestreden,
Vergeten wij dit nooit,
Al zijt gij thans verstrooid.