Aan de deur
wordt niet gekocht.
Moedertje had
heel haar leven,
voor haar
kinderen gesjouwd,
nu was moedertje
versleten,
zorgen maakten
haar vroeg oud,
maar sprak zij
van haar kinderen,
dan zei ze zo
trots en blij,
't koste moeite,
maar toch zijn ze,
mensen in de
maatschappij.
Nu loopt moeder
langs de huizen,
van de zeer
voorname stand,
met haar pakjes
naalden, spelden,
elastiek en
veterband,
voor oud
moedertje die dagelijks,
voor een
schamele boterham vocht,
is het wreed om
steeds te horen,
aan de deur
wordt niet gekocht.
Moedertje belt
aan bij een villa,
als een
sprookje, wonderschoon,
en daar leest
zij, hoe is het mogelijk,
ja, de naam van
hare zoon,
het rimpelige
gezicht verbergt zij,
schaamt haar vol
in d'r oude sjaal,
en een stem
roept, van die deur weg,
dat gebedel is
een schandaal.
Wenend loopt zij
langs de huizen,
van de zeer
voorname stand,
met haar pakjes
naalden, spelden,
elastiek en
veterband,
voor oud
moedertje die dagelijks,
voor een
schamele boterham vocht,
blijft het wreed
om dan te horen,
aan de deur
wordt niet gekocht.