INHOUD FEEST
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
AUDIO
SPECIAAL

Liedjes van vroeger - De Schooiertjes

Uit het liedboek van Riet Hermans-Bergmans

 

De schooiertjes

Zij waren twee schooiertjes steeds bij elkaar,

en beiden op een dag geboren,

zij droegen te saam, hun lief en hun leed,

geen mens kon hun vriendschap verstoren,

zij waren een toonbeeld van diepe ellend,

zoals men ze dagelijks zag lopen,

vaak gaf men de schooiertjes ieder een cent,

daar gingen ze gauw wat voor kopen,

vaak gaf men de schooiertjes ieder een cent,

daar gingen ze gauw wat voor kopen.

 

Maar nu werd geregeld een centje bewaard,

heel diep in een potje met aarde,

zo werd ieder jaar, door hun beidjes gespaard,

ook zij hadden nog iets van waarde,

zij slopen des nachts heel voorzichtig uit bed,

en gingen hun rijkdom dan tellen,

dan straalden hun bleke gezichtjes van pret,

zij konden het er nu best mee stellen,

dan straalden hun bleke gezichtjes van pret,

zij konden het er nu best mee stellen.

 

En vroeg op een morgen, 't was stil nog in huis,

hun centjes geknoopt in een doekje,

zo slopen de schooiertjes, stil als een muis,

naar 't winkeltje, bij hun op het hoekje,

zij kochten daar bloemen, zo tussen wat groen,

een blos van geluk op hun wangen,

zij hadden vandaag iets gewichtigs te doen,

waar niemand hun plaats kon vervangen,

zij hadden vandaag iets gewichtigs te doen,

waar niemand hun plaats kon vervangen.

 

Zij liepen te saam de lange weg,

naar 't kerkhof, hun schat in de vuistjes,

hun ogen vol tranen, hun pet in de hand,

uit eerbied voor die houten kruisjes,

zij knielden daar neder, bij Moedertjes graf,

aan wie zij hun bloemenschat gaven,

't was moeders verjaardag, waar niemand om dacht,

zolang zij daar reeds lag begraven,

t was moeders verjaardag, waar niemand om dacht,

zolang zij daar reeds lag begraven.

 

Zij waren twee schooiertjes schamel gekleed,

hun jasjes zo dun en vol scheuren,

hun handjes zo vuil, en gezichtjes zo bleek,

niets liefs was er aan te bespeuren,

maar diep in hun hartje, zo trouw en zo rein,

daar, waar geen smetten aan kleefden,

daar woont trouwe liefde, voor moedertje mijn,

het schoonste in 't schooiertjes leven,

daar woont trouwe liefde, voor moedertje mijn,

het schoonste in 't schooiertjes leven.